Verhaal 32

verhaal van: Henk

Adviesje

In 1974 kocht ik een steilsteven in Coevorden. Het was de tijd dat veel studenten op een schip gingen wonen omdat ze geen kamer konden krijgen en zoiets leek mij ook wel wat.

Toen ik aan de reis naar Zwanenburg begon dacht ik vol zelfvertrouwen: "met dat scheepje vaar ik zo weg; ik heb immers gevaren op schepen van 500 en 1000 ton"….

Hoogmoed komt voor de klap: bij de allereerste brug waar ik door moest in Coevorden had ik last van een nare wind, schuin van achteren. Ik kreeg het schip niet recht voor de brug. Volle kracht vooruit hielp niet, integendeel. De kop kwam nog wel in de brugopening, maar het schip lag veel te dwars. Het resultaat was een enorme klap en een flinke deuk in de boeiing.

De brugwachter moest zo erg lachen, dat hij niet eens zag hoeveel schade er aan de brug was...

Het commentaar van papa: zal ik je nou eens vertellen hoe je dat had moeten doen?

"Je laat dat scheepje rustig naar de brug drijven. Je gaat heen en pakt de haakstok. Daarmee trek je de kop goed voor de brug; je loopt naar achteren zet de schroef weer in het werk en vaart kalmpjes aan door de brug.

Daar breekt geen ei tussen"…