Verhaal 18

verhaal van: Henk

Zo'n leuk bootje

Papa heeft altijd van zeilen gehouden.

Zo kon het voorkomen dat hij op een zaterdagmiddag tegen Jan, mijn vriend Max en mij zei: “hebben jullie zin om te gaan zeilen?”

We reden dan naar een verhuurbedrijf bij het Alkmaardermeer.

Papa huurde twee zeilboten: één voor Max en mij en de ander voor hemzelf en Jan.

En dan moest hij natuurlijk laten zien dat hij veel harder kon zeilen dan Max en ik.

Jaren later, toen hij al in Doesburg woonde, had ik een heel klein geel zeilbootje dat tijdelijk bij zijn huis was neergezet. Met een karretje, net zoals voor een surfplank, kon je daarmee naar het zandgat van Giesbeek rijden.

Rieks kwam op bezoek en de beide heren konden de verleiding niet weerstaan: ze gingen naar Giesbeek.

Nou was dat bootje heel lastig om mee te varen: als het maar iets te hard waaide dan was het vrijwel onbestuurbaar.

Toen ik vroeg hoe de zeiltocht verlopen was zei papa:

“We zijn ermee omgelazerd”.

Dat betekende dus een nat pak en wel 7 kilometer fietsen naar Doesburg.

Het weekend na dit natte avontuur kwam tante Martha logeren (toen ook al in de 70), ze zag het gele bootje en zei:

“Wat een leuk bootje kunnen we daar niet mee gaan zeilen?”.

Hoe ze ook aanhield, papa wilde niet met haar gaan zeilen. Snap je dat nou???