Publiseringsdato: Mar 15, 2011 7:38:18 PM
Ik begin met het aanbieden van onze excuses aan onze vaste lezers. Jullie waren gewend dat er op zondag een nieuwe blog op de website stond, maar helaas: we waren er niet aan toegekomen. Gelijk reactie van onze vaste lezers, dus vanavond maar even achter de computer gekropen.
Er is genoeg gebeurt, daar ligt het niet aan.
De afgelopen week heb ik de Noorse schotel geplaatst, zodat we nu ook het noorse nieuws kunnen volgen. De zelfde dag dat de Noorse TV in de lucht ging, vielen een voor een de Nederlandse zenders uit. De volgende dag bleek dat door de dooi, de constructie verschoven was, waardoor de schotel gedraaid was. Nou ja ik was toch bezig: dus deze ook nog maar even aan de muur bevestigd en opnieuw afgesteld. Ik begin er nog handig in te worden.
Ik was deze week op de boerderij met de melkput en dat wilden de kids wel meemaken, dus hebben Jildou en Meine mij om en om geholpen met melken. Hierdoor ging het nog sneller en waren we binnen 2 uur klaar. De boer was met zijn vrouw op familiebezoek in Oslo, dus dan was extrahulp best welkom.
Yvonne is druk bezig geweest met het maken met een kussen van schapenleer. Eerst met een mal het kussen uit een schapenhuid gesneden, gedeeltelijk een rand op gestikt, en daarna heeft ze met verf een eland erop gestempeld. Binnenkort komt er wel een foto van op de site.
Yvonne is gevraagd of ze van het zelfgebreide overslagvestje, nog een exemplaar wil maken, om als voorbeeld te dienen in de de plaatselijke handwerkwinkel.
Op donderdag,mijn laatste werkdag, met Yvonne en Rindert wezen wandelen. Het was mooi weer en de temperatuur rond het vriespunt. Ten noorden van Tolga heb je de oude brug, die je alleen te voet nog kunt gebruiken en dan kun je een mooi rondje lopen. De foto's staan op de site (klik hier) Op de terugweg via het Kommunehus gelopen om te vragen hoe het met ons bezwaarschrift tegen het monument voor onze deur staat. Bij de balie gevraagd hoe het er mee stond en na een minuutje meegenomen naar de behandelend ambtenaar. Met hem een uitgebreid gesprek gehad (dat hoef je in Nederland niet te verwachten: zonder afspraak even langslopen) en hij heeft de procedure uitgelegd hoe zoiets in Noorwegen gaat. Even iets anders: Eerst wordt er uitgebreid gewacht of er reactie binnenkomt. Stel je voor dat iemand een brief stuurt die te laat binnenkomt. Verder worden de brieven eerst behandeld en dan pas gaat er een bericht naar de stuurders. Kortom: afwachten tot begin April.
Thuis gekomen, zien we nog net dat iemand iets in de brievenbus doet. Een verzoek tot financiële bijdrage aan het monument, ze komen nog een fiks bedrag tekort.
Op vrijdagmorgen hadden we een uitnodiging voor "de koffie" bij Rigmor en Idar, om over het huren van hun huis te praten. Als je in nederland om 10.30 uitgenodigd bent, ga je uit van Koffiedrinken, maar in Noorwegen is dat lunchtijd. Dus de tafel was gedekt en het roerei gebakken en we konden zo aanschuiven. Moesten we dus even omschakelen: we zijn dus nog geen echte noren.
Lekker geklets en voor we het wisten was het 1 uur en we moesten nog boodschappen doen. Dus tijd voor spijkers met koppen. Tot op een gegeven moment een stuk in de regionale krant van 2 weken geleden ter sprake kwam, waar letterlijk ons bezwaarschrift in het noors vertaald, in stond, met een grote reconstructiefoto er bij. Hier wisten we dus niets van, maar dat schijnt hier heel gewoon te zijn. Alles is hier openbaar en als er een brief naar de kommune geschreven wordt, mag je deze ongevraagd publiceren. Gelukkig had ik een nette brief geschreven die onze gevoelens weergaf, dus dat kan nooit fout zijn. Maar toch wel een rare gewaarwording: het hele dorp weet al hoe wij er over denken, maar wij wisten dat weer niet. Ik heb het stuk op de homepage gezet (klik hier) Voor het hele kranten artikel klik hier
Rare jongens die noren.
Nog een rondleiding gehad door de oude boerderij, met hier en daar een verrassing. O.a. een oude slaap/woonplek, boven in de oude schuur, die je zo nog zou kunnen gebruiken.
Een goed gesprek gehad, maar de tijd dwong ons om verder te gaan. De gewone weg naar beneden genomen, maar dat hadden we beter niet kunnen doen: het was een ijsbaan. Zie het filmpje.
Naast de boodschappen, ook nog even een simkaart gekocht voor in een van onze oude telefoons, zodat ik nu ook een noors telefoonnummer heb.
Zaterdag was het wederom schitterend weer en Rindert wilde naar een speelgoedwinkel, want hij had geld gespaard om iets voor zijn trekker te kopen. Dus Yvonne is met hem naar Røros gereden en hij heeft een toepasselijk onderdeel gekocht: een sneeuwschuiver voor voorop de trekker.
Zondag naar de kerkdienst uit Heerenveen geluisterd en verder lekker binnen gebleven en spelletjes gedaan. Het weer was bewolkt en grijs. Een heel verschil met zaterdag. 's Avonds de hele avond aan het skypen geweest, Eerst met Lammert, om hem te feliciteren en terwijl we aan het afronden waren kwam de volgende aanvraag al binnen van Pa en Ma Knol. Vandaar dat we niet aan het blog toe gekomen waren.
Vandaag hadden we een rare dag.
Ik ben om 6.15 begonnen met werken om op tijd klaar te zijn voor een cursusdag om 10uur in Tynset georganiseerd door het Landbruktjennester. Toen ik om 9.10 thuiskwam lag Rindert bleek op de bank. Yvonne had hem al in de kleren voor de barnehage, maar hij gaf aan niet te willen en dat hij zich niet lekker voelde. Ik was nog maar net binnen, toen hij overgaf. Aan het eind van de dag voelde hij zich al een stuk beter.
In tynset aangekomen, bleek de cursusdag op het laatste moment omgezet. We zouden een EHBO dag hebben, maar het rodekruis had gisteravond nog afgebeld. Dus de organisatie had halsoverkop een nieuw programma in elkaar gezet. Eerst een rondleiding door de aangrenzende Vleesfabriek. Hier worden Hammen gemaakt, die door een ingewikkeld rook, zout en droog proces pas na meer dan 2 jaar klaar zijn voor verkoop. Geen wonder dat die zo duur zijn, daarna een lezing gehad van een landouw voorlichter, en 's middags een rondleiding op de grootste boerderij van de gemeente Tolga. Het staat in Vingelen en is deze zomer gebouwd. Een delaval melkrobot melk 79 koeien. Verder staan er nog zo'n 120 stuks jongvee in de stal. Hier moeten 4 gezinnen van rondkomen. Ze hebben hun bedrijven samengevoegd: samdrift heet dat hier: Dat houd in dat je maximaal 700 000 liter per jaar mag melken. Als boer alleen mag je maximaal 400 000 liter melken. Dat zijn heel andere getallen dan in Nederland. Ik was gevraagd om te rijden, want in een volvo heb je plek zat. Op de weg terug, 5 km voor Tynset, gingen er allemaal lampjes op mijn Dashboard branden en viel mijn km teller uit. Snel aan de kant gegaan en net op tijd een bushalte bereikt, want je kunt hem hier niet in de berm zetten met 80 cm sneeuw. Geprobeerd hem opnieuw te starten, maar toen hij na een paar pogingen weer startte, ik kon gas geven wat ik wilde, maar hij ging niet voor of achteruit.
de andere inzittenden zijn opgehaald vanuit Tynset en ik moest wachten op de sleepauto, Na een half uur was die er en die heeft me met de auto achterop naar de garage gebracht. De tweede keer binnen een maand dat de auto er mee ophoud. BALEN in het kwadraat. Helaas was de verkoper die ons de auto heeft verkocht er niet, maar morgen heb ik een gesprek met hem, hoe het verder moet, want wij hebben zo geen vertrouwen meer in de auto, nog afgezien van de kosten. Gelukkig wel een leenauto meegekregen, zodat ik naar huis kon rijden. Wordt vervolgd.
Thuis gekomen, snel gegeten en daarna weer naar de boer om te melken. Om 19.30 weer thuis. Met Rindert gaat het gelukkig een stuk beter.
Morgenochtend hoef ik niet te melken; ik moet om 9 uur in Tynset zijn, hopelijk start deze auto wel.
Maandag was het wederom prachtig weer. De dag begon met matige sneeuw, maar rond negenen stopte het ineens met sneeuwen en
binnen 10 minuten was de lucht strak blauw en dat bleef de rest van de dag. Yvonne heeft vandaag erg last van de rug en kan niet veel. Jildou ging uit school met een paar meisjes met de trein naar Tynset en Meine was om 12.10 u vrij en wilde achter de computer of Wii-en. Dus hem maar mee naar buiten genomen.
Samen met hem een mooie wandeling gemaakt naar de oude brug (Gammle brua). Onderweg ons vergaapt aan de grote schotsen die in de rivier zitten. Daarna bij Trond zijn houtzagerij gekeken. Aan Meine laten zien hoe een automatische houtkloofmachine werkt en hij mocht zelf van Trond hem ook even bedienen. (zie foto's)
Links een boom erin en rechts een pallet vol houtblokken eruit.