Het is weer vrijdag.

Publiseringsdato: Dec 03, 2010 10:14:51 PM

(de foto's van het uitzwaaifeest staan op de site)

Woensdagmorgen besteed aan cesartherapie. Volgende week zelfs 2 afspraken gemaakt. Het gaat weer bergafwaarts met de rug, met steeds meer pijn. Ook maar weer pijnstillers besteld. Zonder lukt niet meer. Om koffietijd even in het nieuwe huis gekeken waar Stoffel en Hinke (broer Theo) komen wonen. Daarna contact gezocht met het skatteetaten in Tynset. Diegene aan de andere kant van de telefoon kon geen gegevens van ons vinden. Gelukkig had ik de naam van de mw. die wij daar op 29 oktober hebben gesproken. Zij zou haar een e-mail sturen en dan werd er wel contact met ons gezocht. Ook de verhuizer hiervan op de hoogte gebracht. Lukt het ons niet op tijd de d-nummer te krijgen moeten wij hem bellen. Hij heeft een paar dagen nodig om een tijdelijk nummer te regelen. Ook gevraagd hoe het in de vrachtwagen is. Ook daar wordt het koud. Nadenken dus wat en vooral hoe het meegaat.

Tussen de middag was alleen Meine thuis Samen met hem zijn kamer verder leeggehaald. De beide anderen waren elders aan het spelen.  ’s Middags hen op tijd weer opgehaald om samen met hen afscheid te nemen van Oom Wieger op zijn kamer in Heremastate. Dit was heel mooi en ontspannen. Rindert kwam met mooie vragen en wij konden die rustig beantwoorden.

Daarna ging ik door met Meine en Rindert naar de laatste muziekles van Meine en Theo ging zijn postzegels (en die van pa) naar een winkel in Leeuwarden brengen. Na de muziekles samen met Meine het instrument weer ingeleverd. Nu is het definitief en moeten we in Tolga weer opzoek naar een instrument (gelukkig hebben ze daar culturskole waar hij heen kan). Op de terugweg naar huis langs de velden van H’veense Boys gereden. Meine wilde vanwege de kou (vandaag gevoelstemperatuur van – 15) niet trainen. Afgelopen maandag was het al te koud (- 4). ’s Middags waren we teamgenoten tegengekomen die wel zouden gaan. De lampen waren echter niet aan. Er was dus geen trainen en Meine had gelijk gekregen. Ook voor zaterdag blijken de wedstrijden door de KNVB afgelast te zijn. Meine zijn laatste wedstrijd is gespeeld.

Theo kwam wat teleurgesteld terug uit Leeuwarden. Had maar een schijntje gekregen voor de postzegels. De markt ligt echt op zijn gat. Hieruit blijkt maar weer een hobby kost (veel) geld.

’s Avonds weer in de studeerkamer ingepakt. Voor we het wisten was het al weer laat en na even wat gedronken te hebben, zijn we gaan slapen.

Donderdagmorgen warm aangekleed want Sinterklaas komt op school. Het vroor zo’n 7 graden en zo nu en dan kwam er sneeuw. Dit hebben we nog nooit gehad met Sinterklaas. En wie werd als enige op het schoolplein aangespoord om mee te klappen? Mw Baas!

Na Rindert in de klas gebracht te hebben even bij de ouders met jonge kinderen gekregen. Sinterklaas wenste een ieder een goede tijd, ook voor diegenen die het voor het laatst meemaken. (zijn wij dat misschien?).

Thuisgekomen eerst maar weer aan de administratie. Na de koffie samen in de studeerkamer weer dozen gevuld. Hierna ons klaargemaakt voor de middag. Dit was toch wel heel speciaal. Alle broers, zussen met aanhang, hun kinderen en een aantal kleinkinderen waren aanwezig. Samen met hun gezin, hebben ze de kist gedragen en op de begraafplaats ook daadwerkelijk in het graf laten zakken. Oom Wieger ligt nu vlak bij zijn broer Taede (vader van Theo). Na afloop weer met diverse neven en nichten gesproken en wederom van veel mensen afscheid genomen.

’s Avonds contact gezocht met Jeannette en Wendy. Bijna dagelijks hebben we even contact over hoe het met Maud gaat. Het gaat nog steeds niet lekker. De koorts zakt wat weg, maar het achterliggende probleem van slecht drinken blijft. Ook na bijna een week ziekenhuis is ze niet gegroeid. En dat moet een meisje van 10 maanden nu juist wel doen. Er komt een plan van aanpak om zowel met de fles en zo nodig met sonde haar weer op de positieve lijn te brengen. Toch wel moeilijk dat je niet meer kunt doen dan via de telefoon contact houden. Nu maar hopen dat ze gauw naar huis mag komen.

Vrijdagmorgen wasdag. Bedden verschoont en de wasmanden weer geprobeerd leeg te maken. Helaas, vanavond kwam er weer veel in. Ook dit soort zaken moeten tussendoor nog gedaan worden. Theo heeft eindelijk mailcontact kunnen maken met Karin van het Skatteetaten. Het blijft lastig om telefonisch letters te spellen, terwijl je ieder een andere taal spreekt. Helaas heeft zij nog geen contact kunnen krijgen met de juiste persoon. Zodra zij het nummer heeft stuurt ze het ons via de mail toe.

Ook het verhuisbedrijf belde nog. Of wij maandag een bak (voor ons verhuisgoed) konden hebben. Praktisch is dit niet handig omdat we dan te ver moeten lopen met de spullen. Dan maar anders. Of er vrijdag de 10e de spullen van ons opgehaald kan worden. Ja, graag zelfs. Hebben wij mooi weer een dag extra om in te pakken. Maandag worden er ook nog extra grote dozen gebracht. Zijn toch er handig met grote logge spullen.

’s Middags was Rindert lekker thuis. Hij speelt in de huiskamer alsof er niets aan de hand is. Tussen de dozen door dus maar. Ook zijn schoencadeautje van woensdag moest nog even geschilderd worden. Hierbij heeft hij dus geen hulp nodig. Zat rustig aan tafel te werken terwijl wij allerlei andere dingen deden.

Theo kon diverse mensen blij maken met speelgoed, babyspulletjes e.d. Zowel de kerk als de kringloop wilden het graag hebben. De kringloop dacht zelfs dat de kinder-/wandelwagen nauwelijks gebruikt was. Toen Theo vertelde dat er 3 kinderen in hadden gelegen en dat hij 8 jaar gebruikt was, wilden ze dat amper geloven. Ook de commode en ledikant wilden ze wel hebben. Ze komen het eind volgende week halen.

Na thuiskomst van Jildou en Meine lekker een kopje thee gedronken met de nodige pepernoten (want ja het is sinterklaastijd). Jildou maar verteld dat ze zich moest douchen en feestelijk aan moest kleden voor haar afscheidsfeestje van de meiden van haar klas. Vanochtend had de juf het al een klein beetje verklapt, want zelf wist ze van niets. Ook Meine heeft zich netjes in de kleren gestoken want hij was uitgenodigd voor een feestje van zijn klas jongens. Om 17.45 u eerst Meine bij een van de ouders afgeleverd. Daar stond de tafel al mooi gedekt voor de gourmet. Een aantal jongens waren nog erg druk bezig met van alles en nog wat. Hem met een gerust hart achtergelaten. Hierna Jildou weggebracht. Die werd erg hartelijk onthaald door 5 meiden die super enthousiast waren. Jildou had binnen 3 minuten de waterlanders lopen, toen ze een hele lieve brief voor moest lezen. Kreeg een fotocollage en cadeaus. Haar daar ook met gerust hart achtergelaten. Beiden krijgen een onvergetelijke avond.

Met z’n drieën nog wat boodschappen gedaan, die niet in de voorraad staan. Thuis genoten van de pizza voor de televisie. Ja de laatste week worden we wat makkelijk. Rindert naar bed gebracht en lekker voor de televisie. Even een avond niet inpakken. Morgen rond 9 u komt er weer iemand helpen, dan gaan we weer verder.. Jildou en Meine zijn ondertussen weer door Theo opgehaald. Beiden hebben, zoals Meine zei, “de mooiste avond van mijn leven gehad”:

Nu inmiddels toch al weer een uur bezig om de blog aan te vullen. En nog kunnen we niet alles opschrijven. Dus wordt vervolgd

Hilsen Yvonne