Publiseringsdato: Nov 30, 2010 9:20:28 PM
Wat kan er veel gebeuren in een paar dagen. Laten we beginnen met de vrijdagavond. Toen kregen we een SMS van Jeannette, zus van Yvonne, dat een van onze nichtjes met uitdroogingsverschijnselen in het ziekenhuis ligt. Terwijl we de dag van te voren hadden gehoord dat ze alles op alles hadden gezet om te kunnen komen. Hopelijk is ze snel weer thuis.
Zaterdag, de dag van het uitzwaaifeest. 's Morgens na het melken, gelijk begonnen met het opruimen van de schuur. Het drinken is vrijdag al gebracht en moet al tegen de vorst beschermd worden. Het weer begint zich aan Noorwegen aan te passen. Om 11 uur kwam een zieke zwager en zijn dochter, om het licht op te hangen. Ik heb ondertussen de schuur ruim en twee grote kleden opgehangen om de warmte enigszins bij elkaar te houden. Er worden 's avonds 2 warmtekanonnen ingezet om de gasten warm te houden. 's middags komen Geeske, Gerva, Daniëlle en Tom. Met bouwlampen het grasveld voor verlicht zodat de mensen 's avonds daar de auto konden parkeren.
Vrijdagavond een SMS gekregen van Jeannette, zus van Yvonne, dat een van onze nichtjes met uitdroogingsverschijnselen in het ziekenhuis ligt.
Terwijl we druk bezig zijn, krijgen we om 5 uur het bericht dat mijn oom Wieger 's middags in zijn slaap is overleden. Hij was een broer van mijn vader, die op de zelfde dag getrouwd is als mijn ouders. Ondanks dat we wisten dat zijn gezondheid broos was, komt het bericht altijd onverwacht.
Met een mengeling van gevoelens hebben we de verdere avond beleefd.
De avond zelf was een groot succes, we hebben de hele avond lopen praten en hadden soms zelfs geen tijd voor een hapje of een drankje. Het is moeilijk om iedereen de aandacht te geven. We hebben het als heel fijn en waardevol ervaren. Iedereen bedankt voor alle mooie, lieve woorden en de vele kado's.
Zondag morgen even een rustpuntje genomen. rustig koffie gedronken en 's middags zijn we naar Yvonne's broer en schoonzus in IJsselstein geweest, om de verjaardag van 2 van hun kinderen te vieren.
Op Maandag een opruim en inpakdag gehad. Ik heb samen met zwager Johan de schuur opgeruimd en weer in de oorspronkelijke staat gebracht. Ondertussen Hebben Yvonne en zus Johanne in huis flink huis gehouden. De een na de andere doos werd gevuld. De zolder is leeg gehaald en de inhoud van diverse kasten in dozen gestouwd. Resultaat aan de eind van de dag: Een kale kamer met overal ingepakte dozen. Er is nu geen ontkomen meer aan.
Op dinsdag een regel, bezoek en beldag gehad. Met aan het eind van de dag nog een vervelend staartje. 's morgen na het melken, eerst een belrondje gedaan. Noorwegen gebeld, waar ons nummer blijft. Natuurlijk was de juiste persoon niet aanwezig, telefoonnummer doorgegeven en maar hopen dat ze weer terugbellen. Diverse abonnementen, veranderd enz. Na de koffie naar heremastate gegaan en afscheid genomen van Ome Wieger, Broer, schoonzus en zus waren er ook. Even de tijd genomen om te praten.
's Middags heb ik de caravan bij de dealer gehaald. Van te voren bij de garage langs gegaan om door te spreken hoe we met de Citroen gaan doen. Afgesproken dat de auto er na toe kan als we hem niet meer nodig hebben en dan willen zij hem wel voor ons verkopen. We mogen blij zijn met garage Post in Wolvega, dat is nog eens DIENSTverlening met een hoofdletter. Voor de Micra hebben we al een plekje gevonden.
De caravan staat weer op en top achter huis en het kacheltje kan hem vast opwarmen.
Ook nog even naar tante Johanna (vrouw van ome Wieger) geweest. Even koffie gedronken.
Daarna weer vlug heerenveen in voor diverse afspraken en Meine voor zijn laatste Pro Rege les afgezet bij de Rinkelbom. Hier zijn ze enorm met de weg bezig en dat zorgt voor een onoverzichtelijke situatie. Voorzichtig achteruit gereden en BOEM, met de bumper tegen een andere auto aan gezeten BALEN!!!
Gelukkig was de eigenaar van de auto een bekende en ze maakte er geen groot probleem van. Nog een tijdje met haar staan praten over onze emigratie. Ze zal morgen bij daglicht kijken wat de schade is. het lijkt mee te vallen. Maar toch zonde en even schrikken.
Vanavond nog wat in gepakt en nu even op de bank.
Hilsen Theo