Publiseringsdato: May 06, 2011 1:25:39 PM
Na 2 rustige dagen zijn we maandag weer begonnen met regelmaat. 's Middags wel weer hectisch omdat zowel Jildou als Meine training hebben en wij 2en Norskkurs hebben. Voor Jildou een taxi besteld omdat ze in Telneset moet trainen. Theo blijft 's avonds thuis bij Rindert. Het blijkt dat we maar met 3 cursisten zijn i.p.v. 8. Docent Jan-Erik stelt voor om om 21 u te stoppen, ik vind dat prima want ik ben toch wel moe. Dinsdagmorgen een gezellige ochtend op de Barnehage: het is grootouderdag. Zij komen echter over een paar weken, dus mag ik meekomen
. Koffiedrinken , muziek maken en lunchen Rindert vond het fijn dat ik er was. Veel opa's en oma's ook een aantal ouders. Lekker druk. Geknutseld, gezongen en een heerlijke lunch gehad. Ben je klaar met eten, komen ze nog met lekkere cake en suikerbrood aanzetten. Gelukkig zat er nog een klein gaatje. Thuis nog even wat huishoudelijk werk en dan even hobbyen achter de naaimachine. Vanmiddag vroeg eten, want Jildou heeft haar 1e voetbalwedstrijd in Tynset.
Dinsdagmiddag staat de wereld stil als Ingrid (een nederlandse uit øversjodalen) belt. Een andere Nederlandse van 28; Annechien, heeft zich maandag van het leven beroofd door voor een trein te springen. Een grotere schok kon niet komen. Voor Ingrid's gezin is het nog zwaarder; Haar dochter zat in die bewuste trein en zij kende Annechien ook heel goed.
Allereerst Annechien's partner Dennis gebeld om onze condoleances over te brengen. Ook gezegd dat hij ons altijd kan bellen als dat nodig is. Gelukkig komt zijn familie vandaag over om hem te steunen. Theo gebeld, die in ons nieuwe huis bezig is. Ook een ander Ned stel op de hoogte gebracht. Ook zij zijn geschokt. De hele middag blijf ik trillen en komen er allerlei vragen, die niet beantwoord kunnen worden.
Ook de volgende dagen doen we ons ding, maar zijn er met ons hoofd niet bij. Onderling hebben we het er hier in Tolga over, zodat een ieder zijn verhaal kwijt kan. Dit gebeuren heeft een enorme impact op iedereen. Toch staan we deze dagen ook stil bij de herdenkingen en feesten in Nederland van 4 en 5 mei. Het is wat vreemd dat iets gedenkt en gevierd wordt wat hier niet leeft. Hier wordt de WO II op 8 mei herdacht, maar ik heb geen idee in welke mate.
Verder kregen we vorige week het bericht, dat een vriendin van ons een slechte uitslag heeft gekregen, na een borstamputatie. In gedachten zijn we ook bij haar en haar man en twee kleine kinderen
Jildou heeft deze week haar eerste voetbalwedstrijd gespeeld en ze was van te voren best zenuwachtig. Buiten was het 1 graad, maar daar malen ze hier niet om. Helaas hebben de meisjes van TOLGA2 met 4-2 verloren. Maar het mooie was dat Jildou in haar debuut wedstrijd gelijk gescoord heeft.
Deze week ook allerlei Nederlandse lekkernijen doorgegeven aan mijn ouders zodat zij dat komende week mee kunnen nemen naar Noorwegen. Zelf hadden we ook wat Nederlandse lekkernijen meegenomen in het vliegtuig. Wat we nu missen is stroop, beschuit, rooibos thee, kroepoek en nasikruiden. Ook de simpele ontbijtkoek kunnen we hier niet krijgen. Wel heel veel zoete koekjes en die zijn niet zo gezond. Deze week nog 3 dagen gehad met sneeuwbuien, donderdag bleef het zelfs even liggen. Komend weekend wordt het hier ook lekker voorjaarweer. We hopen dat we daarvan kunnen genieten tussen de klusbedrijven door.
Hilsen Yvonne en Theo en de kids.