Angst

Er is een zeer grote weerstand in ons om te erkennen dat we voor al onze daden en gedragingen verantwoordelijk zijn. Wanneer we dit echter inzien, kunnen we echt vrije mensen worden en verkrijgen we de vrijheid van een keus doen. We hebben deze kracht zonder te weten hoe we het beste met deze kracht kunnen omgaan.

Het gevolg is dat wij allen aan de dwaling: "angst" lijden. We proberen onszelf te intimideren door ons de slechte afloop voor ogen te houden die een gevolg van onze verkeerde handelingen zou kúnnen zijn. We proberen onze buren en onze kinderen zeer levendig de kwade gevolgen voor ogen te houden die te wijten zijn aan een afwijken van het rechte pad der deugd.

Wij zijn een slag mensen dat vol angsten zit, we zijn op angst gedrild in een vele eeuwen durende autocratische heerschappij. Er waren zogenaamde aardse en hemelse machten die ons bestraften of met straf bedreigden, als we ons niet behoorlijk gedroegen. De angst werd gebruikt, of liever misbruikt, om de onderdanen tot gehoorzaamheid te dwingen.

Wij, die de politieke vrijheid bevochten hebben om onze eigen beslissingen te nemen en ernaar te leven, wij hebben desondanks ons 'slavengeloof' niet overwonnen; we hebben de angst en bedreiging nodig om tot goede daden te komen.

Angst is volkomen overbodig! In plaats dat angst ons voor gevaren behoedt, is het zelfs veel waarschijnlijker dat we juist door angst in gevaar gebracht worden. We hoeven toch niet voor auto's bang te zijn om te voorkomen dat we overreden worden. Iemand die bang is door een auto overreden te worden, zal veel eerder bij een dergelijk ongeluk betrokken raken.

De angst is de zonde van de vrije mens. Ze dient geen juist doel en ze heeft met gevaar niets uit te staan. Men heeft aangetoond dat op het moment dat er echt gevaar dreigt, men zich domweg niet kan veroorloven bang te zijn.

De angst bestaat alleen maar wanneer men maar een flauw vermoeden van gevaar heeft. Op het moment van het grootste gevaar zijn we er alleen maar op bedacht ons leven te redden. In een dergelijke situatie is er geen plaats voor angst.

Een uitzondering is het gevoel van paniek. Een dergelijk gevoel komt echter alleen maar op wanneer men zich verloren voelt en de toestand er een waarborg voor is dat de verwachting van het verloren zijn bewaarheid wordt. Wanneer paniek uitbreekt geeft men iedere poging op zich in te spannen of zich moeite te getroosten en daardoor komt het dat men gewond of gedood wordt.

Lees verder: We stellen ons in op pech of geluk