Ufica galice

Dif lad luhe k ufi zavi.

Gazi bavi jadu k nąvi galice, kia defe avi.

“Kade jifel kehe ląne?

Ojal mi han noze dąne.

Eče, eče dela icli.

Hen o ednom ną ne dlicli.

Gumal is sieš han ze mene.

Ęz me, dive, on se sene

vlaca ginu, vlaca beći.

Bęg ë Y, I day tve dreči

nioy kioy kruda at u ęći”,

poy yu ufa, zalac dlore.

Drabe zicne kehe fore.

Shulftazd

Sęl (Arcadio: Kesä, 1994)

Ki plabe nuta kil sog,

u ići se neše zeb.

Kem ajnu i dlori mo tof,

ka čevem tvi gęmek teb.

Svu ik dejem tâ troga,

nenaje tve fludi maš ne mam.

Na cagu ne beje mar hano, mâ pegen,

tve flude han yicem,

u ęći nad dejem:

Hen sęl ne ląne svecne, ke pejne â sve.

Pęl buzice otyacle, he acle han hret.

I zebna it nas ije pęl svijem kme svec.

Ec bil iglek ke ef,

tvo isek bil ren i eb.

Tve faći ajne kme sog,

ih nehe kme sęsna drec.

Svu ik dejem tâ troga,

nenaje tve reci maš ne mam.

Dve ąhoru cadom ną rumiali vulom.

Od nutnal se šabe, han yice he acle.

Hen sęl ne ląne svecne, ke pejne â sve.

Pęl buzice otyacle, he acle han hret.

I zebna it nas ije pęl svijem kme svec.

Ną bili ę, ne pariale trodati za liju ąče maš.

Hen naša sęl ke omna i mabna ne fud nikac yuti ot nas?

Hen sęl ne ląne svecne, ke pejne â sve.

Pęl buzice otyacle, he acle han hret.

Hen sęl ne ląne svecne, ke pejne â sve.

Pęl buzice otyacle, he acle han hret.

I zebna it nas ije pęl svijem kme svec.