Ο Άνθρωπος δημιουργεί συγχρονικότητα με πρόθεση και πίστη. Έτσι αρχίζει.
Το επόμενο στοιχείο προέρχεται από το συνεργάτη μου, που του αρέσει να μιλά για τον Παρκαδόρο Άγγελο. [Γέλια] Είναι το παράδειγμα που χρησιμοποιεί, οπότε θα κάνουμε το ίδιο. Σε πολλούς Εργάτες Φωτός αρέσει να χρησιμοποιούν αυτό που αντιλαμβάνονται σαν ειδικό άγγελο, με δυνάμεις να βλέπει αφ’ υψηλού σ’ ένα τεράστιο χώρο στάθμευσης, ποιος φεύγει από πού. Η ιδέα είναι ότι τότε ο Άνθρωπος θα ζητήσει από τον παρκαδόρο άγγελο να τον βοηθήσει να βρει μια καλή θέση να παρκάρει. Τώρα, εδώ δεν είναι προσχεδιασμός, σωστά; Είναι διαφορετική ιδέα που σε βάζει εσένα, ή έναν άγγελο που γίνεται τα μάτια σου, πολύ ψηλότερα του χώρου στάθμευσης, για να βλέπεις τις παραμέτρους όλου του χώρου.
Εάν αυτό γινόταν, τότε στο 3D πεδίο θα μπορούσες να κατευθύνεις το αυτοκίνητο, ώστε να φτάσεις εκεί τη στιγμή που κάποιος φεύγει. Και δουλεύει! Όντως δουλεύει, ξανά και ξανά. Δουλεύει επειδή αυτός είναι ο ορισμός της συγχρονικότητας. Δεν υπάρχει σχεδιασμός εκ των προτέρων, αλλά μάλλον μια αντίληψη ότι χρειάζεται γενική εικόνα μιας κατάστασης, που δεν μπορεί να λειτουργήσει στο 3D πεδίο. Οι περισσότεροι κάνουν απλώς κύκλους στο χώρο, αναμένοντας την τύχη.
Τώρα, δεν μπορώ να κλείσω τη συζήτηση περί παρκαδόρου άγγελου, χωρίς να σας δώσω την υπόλοιπη ιστορία, όπως απαιτεί ο συνεργάτης μου. Δεν υπάρχει κάτι που να λέγεται παρκαδόρος άγγελος! Είστε εσείς, που εκχωρείτε τη δύναμή σας σ’ ένα μυθολογικό πλάσμα, το οποίο στέκεται πάνω στο αμάξι σας με ένα Π στο στήθος. [Γέλια]
Οι Άνθρωποι είναι πολύ καλοί σ’ αυτό. Δεν πιστεύουν ότι μπορούν να το κάνουν, αλλά ότι οι αγγελικές δυνάμεις μπορούν. Επομένως, εκχωρούν τη δύναμή τους σε μια υψηλότερη οντότητα. Όμως είσαι εσύ που το κάνεις αγαπητέ μου! Εσύ βρίσκεις τη θέση να παρκάρεις, όμως απλώς δεν το πιστεύεις.
Ας βάλουμε τώρα το όλο παράδειγμα σ’ ευρύτερη κλίμακα· στην κλίμακα της ζωής και της διαβίωσης. Εδώ βρίσκεστε σε μια κατάσταση, όπου επιθυμείτε να προχωρήσετε σε μια περιοχή που δεν γνωρίζετε. Το μόνο που θέλετε είναι να παρκάρετε. Παρκάρισμα είναι αλληγορικά το να φέρετε το Ανθρώπινο όχημα σε μια θέση κατάλληλη για τη ζωή σας, όπου κι αν είναι αυτή. Σας πηγαίνει εκεί ώστε να μπορείτε να προχωρήσετε μ’ αυτό για το οποίο ήρθατε. Αυτή είναι η αλληγορία.
Οι Άνθρωποι έχουν μια ιδέα για το πού είναι αυτό. Είναι φυσιολογικό να χτίζετε στόχους και προσδοκίες. Λένε: «Θέλω να γράψω βιβλίο, θέλω να δημιουργήσω ένα θεραπευτικό κέντρο, έχω αυτό, θέλω να έχω εκείνο». Είναι απόλυτα φυσιολογικό. Η επόμενη ερώτηση λοιπόν που θέλω να σας κάνω είναι η εξής: Είστε εντάξει εάν αυτό που λαμβάνετε δεν είναι εκείνο που φαντάζεστε; Είναι εντάξει εάν είναι καλύτερο; Είναι εντάξει εάν ταιριάζει με το Ακάς για το οποίο ήρθατε, ή τα ταλέντα που έχετε και ίσως αγνοείτε; Το πρώτο βήμα είναι… να έχετε την πρόθεση να δημιουργήσετε συγχρονικότητα στη ζωή σας, για να σας φέρει σ’ ένα μέρος που ταιριάζει με μια αόρατη ικανότητα.
Όταν χρησιμοποιούσατε τον παρκαδόρο άγγελο, καθορίζατε τη θέση για το αμάξι σας; Όχι. Λέγατε, «Οπουδήποτε!» Οπότε ο στόχος ήταν εννοιολογικός, όχι συγκεκριμένος. Αυτό είναι λοιπόν το όλο θέμα.
https://sites.google.com/site/kryonhellenicpage/kryon-2013/2013-08-24