Τέλος... «Κρύων, ποια είναι η ευθύνη μου απέναντι στον Θεό;» Είμαστε ευτυχείς ν’ αναφέρουμε ότι την καταφέρνετε. Καταλαβαίνετε; Μόνο που είστε εδώ σ’ αυτόν τον πλανήτη, δέχεστε και διεκπεραιώνετε εκείνη την ευθύνη. Κάνετε ένα δύσκολο ταξίδι και είστε θαρραλέοι.

Τι γίνεται αν κάποιος σας έλεγε τώρα, «Άνθρωπε, θα σου αφαιρέσουμε τον μισό εγκέφαλο. Όταν τελειώσουμε, δεν θα γνωρίζεις πού βρίσκεσαι, ή ποιος είσαι. Μετά θα σε βάλουμε σε κάποιο μέρος εντελώς ξένο σ’ εσένα, και θα σου κόψουμε τα χέρια και τα πόδια, κι εσύ θα πρέπει απλώς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς». Εσείς θα λέγατε, «Γιατί θα επέτρεπα ποτέ κάτι τέτοιο;» Είναι μια παρόμοια κατάσταση όταν έρχεσαι στον πλανήτη, υπέροχο, ένδοξο πλάσμα εσύ. Αυτή είναι η κατάσταση που δημιούργησες για τον εαυτό σου. Είσαι ένα αγγελικό πλάσμα, μέρος του Θεού, που έρχεται στη Γη χωλαίνοντας και χωρίς επίγνωση – ένα σκόπιμο ταξίδι με αιτία που σου ξεφεύγει καθώς περπατάς στον πλανήτη αυτό, ρωτώντας για τα πάντα και προσπαθώντας να κάνεις το καλύτερο για να τα βγάλεις πέρα. Δεν το επέτρεψες απλώς, εσύ το σχεδίασες.

Καθώς έγειρες στον άνεμο της γέννησης πολύ καιρό πριν, σε ρωτήσαμε αν ήσουν έτοιμος να το κάνεις αυτό ξανά. Ήμασταν εκεί. «Το εννοείς;» ρωτήσαμε. Μετά σου υπενθυμίσαμε: Όταν πας στη Γη, δεν θα έχεις ιδέα ποιος είσαι. Θα νομίζεις ότι υπάρχει μόνο μία ζωή, μία φορά. Θα νομίζεις ότι δεν θα έχεις κανέναν έλεγχο σε τίποτα. Ίσως να μπορέσεις ν’ ανακαλύψεις από μόνος σου ότι όλα είναι καλά, ίσως όχι. Αυτή είναι η δοκιμασία. Οι δυνάμεις που έχεις σαν άγγελος θα φύγουν όλες, κι όμως θα έχεις την διαίσθηση αυτών των πραγμάτων και θ’ απογοητεύεσαι εξ αιτίας τους.

Συνεχίσαμε να σου υπενθυμίζουμε ότι στα πρώτα χρόνια της γέννησης θα τα θυμάσαι όλα αυτά, αλλά δεν θα μπορείς να μιλήσεις ακόμα, γι αυτό απλώς θα κλαψουρίζεις και θα φλυαρείς σαν μωρό και θα κουνάς τα χέρια σου, προσπαθώντας να πεις στους γονείς σου πού ήσουνα, ποιος είσαι, και ποιοι είναι αυτοί. Στην ηλικία των τριών, θα έχεις ξεχάσει τα περισσότερα απ’ αυτά –  εκτός φυσικά αν είσαι Ίντιγκο. [Γέλιο] Το Ίντιγκο παιδί θυμάται αρκετά για να κάνει ένα παλιό ενεργειακό σύστημα ασυμβίβαστο με την ζωή του. [Χαμόγελο του Κρύων] 

Κι έτσι οι ευθύνες σου συμπληρώθηκαν. Είσαι στο σωστό μέρος την σωστή στιγμή, αγαπητέ Άνθρωπε. Αναγνώστη, άκου αυτό: Γνωρίζω ποιος είσαι καθώς διαβάζεις αυτή την σελίδα. Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο εδώ. Δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο και τίποτα το περίεργο. Είναι η αγάπη του Θεού που σε επισκέπτεται αυτή τη στιγμή. Είναι η αγάπη του Θεού που σε ρωτάει, «Μπορείς να θυμηθείς;»

Αποχώρησε διαφορετικά απ’ ό,τι ήρθες. Δεν είναι τυχαίο που έφτασες εδώ απόψε, δεν είναι τυχαίο που διαβάζεις αυτά τα λόγια. Αντίθετα, όλα είναι μέρος αυτού που σχεδίασες όταν είπες, «Αν είναι το σωστό, ας βρω την αλήθεια στην ζωή μου. Ας μάθω περισσότερα για την αγάπη της Οικογένειας και πώς μπορώ να δημιουργήσω περισσότερα για το ποιος πραγματικά είμαι ενώ βρίσκομαι εδώ». Και το έχεις κάνει.

*Πίσω στις Ευθύνες*