Οι Νέοι Νόμοι της Φυσικής

Τώρα μιλάμε για την Φυσική. Να σας πω ένα αίνιγμα. Επίσης τι έχει κάνει η επιστήμη με το αίνιγμα αυτό. Και μετά θα πούμε πράγματα που δεν έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν.

Είναι ένας πανέμορφος νόμος, τον οποίο σχεδίασε ο επιστήμων Νεύτων. Είναι ο νόμος που ευθύνεται για τους μηχανισμούς τροχιών του ηλιακού σας συστήματος. Τους εξηγεί όντως όλους ο 2ος νόμος του Νεύτωνα. Είναι μια περιγραφή. Προσοχή συνεργάτη μου, προχώρα αργά. [Παραίνεση του Κρύων προς τον Λη να είναι πολύ ξεκάθαρος.] Είναι μια περιγραφή της θεμελιώδους δομής της δύναμης, της ύλης και της επιτάχυνσης. Και αυτά τα θεμελιώδη εξηγούν την κίνηση των πλανητών – την κίνηση και την αδράνεια, παντού. Το περιγράφει τόσο καλά, που ο τύπος αυτός καθορίζει τους υπολογισμούς σας για ν’ ανεβάσετε δορυφόρους και για εξερεύνηση του διαστήματος, μέσω του ηλιακού σας συστήματος. Όλοι οι μαθηματικοί υπολογισμοί, επικεντρωμένοι γύρω από το 2ο νόμο του Νεύτωνα, δουλεύουν.

Αν παρατηρήσετε το ηλιακό σας σύστημα και γνωρίζετε από αστρονομία, θα δείτε ό,τι είδε ο Νεύτωνας – πως οι πλανήτες [αντικείμενα με συμπαγή μάζα] που είναι εγγύτερα στην βαρυτική επιρροή του ήλιου, ταξιδεύουν με διαφορετική ταχύτητα από εκείνους που βρίσκονται μακρύτερα. Αυτός έγινε ο τύπος του 2ου νόμου του Νεύτωνα και ισχύει σήμερα και είναι σωστός… μέχρι πρόσφατα που η επιστήμη σας ανακάλυψε κάποιες προκλήσεις.

Το πρώτο που ανέβασε το ενδιαφέρον, ήταν όταν τα σωματίδια έγιναν πολύ μικρά και τότε ο νόμος κατέπεσε. Δεν υπάκουαν στους κανόνες πλέον. Όταν φτάσατε στην ατομική δομή, η φόρμουλα ήταν διαφορετική. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η αιτία της γέννησης της κβαντικής φυσικής – η επεξήγηση του μικρού και του πολύ μικρού και οι θεωρίες που τις συνοδεύουν, συμπεριλαμβανομένων των υπερδιάστατων θεωριών. Κι αυτό ήταν εντάξει για την επιστήμη. Νέες θεωρίες είπαν πως όταν η ύλη γίνεται πάρα πολύ μικρή, πρέπει να υπάρχει διαφορά στην αλληλεπίδραση μεταξύ των αντικειμένων μάζας.

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ήταν λόγω του γεγονότος ότι τα μικρότερα σωματίδια δεν είχαν συμπαγή μάζα, όπως οι πλανήτες και η σελήνη… κάτι εύκολο να χειριστεί ο νους των επιστημόνων. Επίσης οι Άνθρωποι έχουν την ικανότητα να πειραματίζονται με τα έξτρα-μικρά, μέσω ατομικών επιταχυντών – πρωτόνια και αντι-πρωτόνια συγκρούονται σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός, για να δουν τι συμβαίνει. Έτσι μπόρεσαν να επαληθεύσουν τους νέους νόμους του μακρόκοσμου. Τότε συνέβη κάτι.

Με την έλευση των νέων «ματιών» της Γης, μέσω καθρεφτών που ελέγχονται από υπολογιστές σε διατάξεις τηλεσκοπίων, αρχίσατε να μελετάτε απόμακρους γαλαξίες και να τους βλέπετε καθαρά. Προς μεγάλη έκπληξη των αστρονόμων, μπορούσαν να δουν αστέρια να περιστρέφονται γύρω από το κέντρο του γαλαξία, με παρόμοιο τρόπο που το ηλιακό σας σύστημα γυρίζει γύρω από τον ήλιο, αλλά με μια μεγάλη διαφορά. Η περιστροφή δεν ακολουθούσε το νόμο του Νεύτωνα!

Προς έκπληξη των αστρονόμων, ανακάλυψαν ότι τ’ αστέρια που περιστρέφονταν γύρω από το κέντρο του γαλαξία, ήταν σε μορφή που αποκαλείται «επίπεδη κατάσταση περιστροφής». Να σας το εξηγήσω – προχώρα αργά συνεργάτη μου [κι άλλη παραίνεση προς τον Λη]. Εάν παίρνατε ένα δίσκο και βάζατε μερικά βότσαλα επάνω του, κοντά και μακριά από το υπομόχλιο [το κέντρο] και μετά περιστρέφατε απαλά τον δίσκο, θα παρατηρούσατε ότι όλα τα σωμάτια επάνω στο δίσκο περιστρέφονται μαζί σε διάταξη, κρατώντας την μεταξύ τους επιρροή στην ίδια προοπτική. Με άλλα λόγια, κανένα δεν πάει γρηγορότερα ή αργότερα, εξ αιτίας της απόστασης από το κέντρο. Ονομάζεται επίπεδη περιστροφή και είναι αυτό που κάνουν τα ηλιακά συστήματα.

Όμως ξαφνικά ο 2ος νόμος του Νεύτωνα δε λειτουργεί! Αστέρια με μεγάλη συμπαγή μάζα δεν ακολουθούσαν τους κανόνες της περιστροφικής μηχανικής. Ο νόμος του Νεύτωνα φαινόταν να ισχύει για ηλιακά συστήματα, αλλά όχι για γαλαξίες. Δεν βγαίνει νόημα και βρίσκεται στην καρδιά της αμφισβήτησης και της τελικής ανακάλυψης αυτού που η αστρονομία αρχίζει να βλέπει.

Στη μαθηματική μέτρηση της ενέργειας στο Σύμπαν, η επιστήμη ισχυρίζεται πως κάτι δημιουργεί μια ενέργεια μη ορατή, η οποία ωθεί την ύλη με τέτοιο τρόπο, που επηρεάζει το νόμο του Νεύτωνα. Λένε πως δεν την γνωρίζουν και δεν μπορούν να τη δουν. Μια αόρατη ενέργεια που δημιουργεί νέο είδος συστήματος τροχιάς, που συνειδητοποιούν τώρα ότι βρίσκεται σε όλους τους γαλαξίες. Έτσι, την ονομάζουν σκοτεινή ουσία, μια μυστηριώδη ουσία που επηρεάζει τα πάντα.

Η σκοτεινή ουσία δεν είναι στην πραγματικότητα σκοτεινή. Είναι απλώς η επιστημονική έκφραση για απούσα ενέργεια. Αυτό είναι όλο. Κάτι ωθεί και έλκει με τρόπους που δεν ακολουθούν την τροχιακή μηχανική του κλασσικού νόμου του Νεύτωνα. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Εδώ είναι το αίνιγμα. Το πολύ μικρό δεν δουλεύει όπως θα ’πρεπε. Το πολύ μεγάλο δεν δουλεύει σωστά. Το ηλιακό σας σύστημα φαίνεται να είναι εντάξει. Κάποιος εργάζεται τώρα στο θέμα αυτό και πρέπει να το αναφέρω. Λοιπόν φορέστε το καπέλο εσωτερισμού για μια στιγμή. Ο Νεύτων είχε ένα βοηθό που είχε εμπλακεί πολύ στο έργο του. Αυτός ο βοηθός ζει σήμερα και φυσικά είναι αστρονόμος. Έχει μετενσαρκωθεί με το πάθος στην κυτταρική του δομή να συνεχίσει το έργο αυτό και το κάνει! Και πλησιάζει πολύ να το διαλευκάνει.

Θα σας πω γιατί υπάρχει αυτό το αίνιγμα. Θα κάνω το καλύτερο να το περάσω στο συνεργάτη μου, με τρόπο περιεκτικό ώστε να το καταλάβετε. Δεν έχει αποκαλυφθεί ποτέ κατ’ αυτό τον τρόπο. Είστε κοντά στην ανακάλυψη και βρίσκεται στους αιθέρες. Έτσι δεν σας δίνω κάτι που η ελεύθερη επιλογή του Ανθρώπου δεν θα ανακάλυπτε από μόνη της. Η λύση πλανάται στο σύστημα, έτοιμη να βρεθεί.

Συμπληρώνοντας τις Γνωστές Δυνάμεις στο Σύμπαν

Όταν γίνει γνωστή η νέα θεωρία, θα αντιμετωπίσει μεγάλη επιστημονική αντίσταση και θα σας πω γιατί – επειδή θα πρέπει να επαναδιατυπώσετε και να συμπληρώσετε τις τέσσερεις δυνάμεις του Σύμπαντος. [Γκλουπ! Θ’ αλλάξουν οι γνωστές δυνάμεις; Ο Λη αναπνέει βαριά τώρα] Όπως είναι γνωστό στη Φυσική, θα σας πω τις τέσσερεις δυνάμεις του Σύμπαντος και πώς ονομάζονται. Δεν θα τις επεξηγήσω, καθώς δεν είναι να γίνει αυτό σήμερα. Ακούστε ποιές έχουν πει οι επιστήμονες ότι είναι οι μόνες τέσσερεις δυνάμεις που ελέγχουν τα πάντα.

Η πρώτη είναι η βαρύτητα, που είναι γνωστή σαν αδύνατη δύναμη. Η 2η είναι ο ηλεκτρομαγνητισμός, γνωστός σαν ισχυρή δύναμη. Αυτές αποτελούν ζεύγος. Και οι επόμενες δύο είναι επίσης ζεύγος. Η τρίτη είναι γνωστή σαν αδύνατη πυρηνική δύναμη και η τέταρτη είναι γνωστή σαν ισχυρή πυρηνική δύναμη. Αυτές οι τέσσερεις υποτίθεται ότι ευθύνονται για οτιδήποτε συμβαίνει, όμως ξαφνικά υπάρχει ένα αίνιγμα. Υπάρχει λειψή ενέργεια! Αυτό δε σας λέει πως πιθανόν οι τέσσερεις αυτές δυνάμεις να είναι έξι; Κι έχουν ως ακολούθως.

Θέλω να κοιτάξετε στη φύση. Στον πλανήτη σας, ρίξτε μια ματιά στη φύση. Σχεδόν τα πάντα αναλύονται σε συνιστώσες του 12. Μαθηματικέ, γνωρίζεις τις συνιστώσες του 12. [Είναι έξι] Οι πιο κοινές συνιστώσες του 12 είναι τρία, τέσσερα κι έξι. Όταν κρυσταλλώνει το νερό, παίρνει εξάγωνο σχήμα [η χιονονιφάδα]. Οι σχηματισμοί κρυστάλλωσης είναι στη βάση του 12, με τις συνιστώσες του 12 να είναι εμφανείς, κυρίως με το έξι. Σας έχουμε πει εδώ και πολλά χρόνια, πως η κομψή επιστήμη της Φυσικής θα έπρεπε να είναι στη βάση του 12. Είναι υπερδιάστατα μαθηματικά που περιλαμβάνουν το μηδέν, το οποίο δε σημαίνει τίποτα ή άπειρο.

Το μηδέν στα κοσμικά - βάσης του 12 - μαθηματικά, σημαίνει τα δυναμικά όλων των πιθανών απαντήσεων. Δεν είναι πρακτικά μαθηματικά όπως στο τρισδιάστατο πεδίο, όμως αυτά τα μαθηματικά θα σας φέρουν συνειδητοποιήσεις, όταν αρχίσετε να τα χρησιμοποιείτε. Για παράδειγμα, έχει νόημα το γεγονός, μια από τις πιο σημαντικές εξισώσεις που έχετε για τον κύκλο – που λέγεται π – να είναι άρρητος αριθμός; [Άρρητος στα μαθηματικά είναι ο αριθμός που σαν δεκαδικός, έχει άπειρα ψηφία] Δηλαδή συνεχίζει για πάντα! Έχει νόημα αυτό, για έναν από τους βαθύτερους τύπους του Σύμπαντος;

Τυχαίνει να γνωρίζουμε ότι σ’ ένα διαστημόπλοιο, για να επικοινωνήσετε με όποιον το βρει, έχετε βάλει τον αριθμό π επάνω σε πλάκα του σκάφους. Είναι σαν μαθηματική επικοινωνία, σε περίπτωση που το βρει μια νοήμων μορφή ζωής, να πει: «Ω, οι Άνθρωποι έχουν το π! Οπότε πρέπει να είναι νοήμονες». Να σας πω τι θα καταλάβει μια νοήμων κοινωνία όταν το δει αυτό. Θα πουν: «Αυτά τα πλάσματα πετούν στο διάστημα και δεν έχουν καν τη βάση του 12! Κοιτάξτε τι νομίζουν ότι είναι το π! Θα πρέπει ακόμα να είναι στη βάση του 10». Είναι σαν να βρείτε μια προηγμένη κοινωνία, με μαυρόασπρη τηλεόραση. Το π εκφραζόμενο στη βάση του 12, δεν είναι άρρητος αριθμός.

Υπάρχουν έξι δυνάμεις της φύσης. Αν και το 4 είναι συνιστώσα του 12, το 6 και το 12 παρουσιάζονται περισσότερο και είναι εγγύτερα στη φύση. Κοιτάξτε τη χημεία του DNA και προσέξτε τις συνιστώσες του 12 εκεί. Βρίσκονται παντού. Προτού πούμε τις άλλες δύο δυνάμεις, ν’ αναφερθώ στην ονομασία των πραγμάτων. Θα δώσω χαρακτηριστικά κι όχι ονόματα, επειδή θα ονομαστούν όπως η επιστήμη επιθυμεί να τις ονομάσει αργότερα και τότε θα εξηγήσουν τη σκοτεινή ύλη.

Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο γαλαξία και το ηλιακό σύστημα – μια μεγάλη διαφορά. Νεύτωνα άκου. Στο μέσο του ηλιακού συστήματος υπάρχει κανονική μάζα. Άσχετα πόσο μεγάλος ή μικρός είναι ο ήλιος σε κάποιο ηλιακό σύστημα, αντιπροσωπεύει κανονική, συμπαγή μάζα. Όταν πας σε γιγάντια συστήματα, όπως οι γαλαξίες, εκεί είναι η μαγεία, εκεί βρίσκονται οι ανακαλύψεις. Πριν από χρόνια σας είπαμε τι ήταν στο κέντρο κάθε γαλαξία που δημιουργεί την περιστροφή, προτού ακόμα επισημανθεί από την επιστήμη. Είπαμε ότι υπάρχει κάτι υπερδιάστατο στο κέντρο – μια μαύρη τρύπα.

Πριν λίγα χρόνια σας είπαμε και την υπόλοιπη ιστορία· πως υπάρχουν δίδυμα στο κέντρο κάθε γαλαξία. Υπάρχουν δύο κβαντικά χαρακτηριστικά. Ένα που αποκαλείτε μαύρη τρύπα κι ένα που δεν μπορείτε να δείτε, που είναι το δίδυμο του πρώτου. Είναι ένα σύστημα ώθησης/έλξης υπερδιάστατης ενέργειας. Αντιπροσωπεύουν το κομμάτι που λείπει από τις γνωστές δυνάμεις του Σύμπαντος και την ενέργεια που ογκώνεται μπρος και πίσω.

Τώρα πρόσεξε [απευθύνεται στον Λη]. Θα σου δώσω κάποιες εικόνες στο νου σου επ’ αυτού. Να σου πω τι συμβαίνει όταν έχεις τέτοιου είδους υπερδιάστατη ενέργεια στο κέντρο των πάντων. Ο νόμος του Νεύτωνα δεν ισχύει πλέον, καθώς το κέντρο δεν είναι συνήθης μάζα. Αυτή η υπερδιάστατη ενέργεια έχει μια συνεκτικότητα. Δημιουργεί ένα γαλαξία επίπεδης περιστροφής, εξ αιτίας αυτής της συνεκτικότητας. Υπάρχει ολόκληρη σειρά νόμων που πρέπει ν’ αναπτυχθούν, για μια ισχυρή και μια αδύνατη υπερδιάστατη δύναμη. Αυτές είναι οι δυο τελευταίες και τώρα έχετε τις έξι δυνάμεις. Έχετε τη βαρύτητα, τον μαγνητισμό, την ισχυρή και την αδύνατη πυρηνική και τώρα έχετε την πέμπτη και την έκτη, που είναι η ισχυρή και η αδύνατη υπερδιάστατη δύναμη.

Νέες Πληροφορίες για το Κέντρο των Γαλαξιών

Κάθε γαλαξίας έχει ένα σύστημα ώθησης/έλξης στο κέντρο του. Αυτό είναι το δίδυμο σύστημα ενέργειας, αλλά γνωρίζετε μόνο το ένα. Είστε πεπεισμένοι ότι είναι αόρατη και ότι είναι μια μαύρη τρύπα. Δεν διαφεύγει καθόλου φως, αλλά νομίζετε ότι είναι κάτι μοναδικό – ένα πράγμα. Πόσο τρισδιάστατη αντίληψη! [Γέλιο] Δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Αντιθέτως, είναι ένα διπλό μάτι βελόνας. Ακούστε. Όταν αρχίσετε να χαρτογραφείτε το Σύμπαν και δείτε ποια είναι στην πραγματικότητα η διαρρύθμιση των γαλαξιών, θα γνωρίζετε ότι δεν είστε τυχαίοι. Δεν είναι ενδιαφέρον;

Σύμφωνα με το αποκαλούμενο Big Bang, υποτίθεται ότι όλα διασκορπίστηκαν τυχαία, από το σχεδόν τίποτα; Τότε, γιατί υπάρχει ένα μοτίβο; Αυτό είναι το πανέμορφο κομμάτι αγαπητέ Άνθρωπε. Υπάρχει ένα μοτίβο στο φαινομενικό χάος του υπερδιάστατου γεγονότος, του Big Bang. Όπως έχουμε ξαναπεί, το Big Bang σας ήταν πράγματι μια μεγάλη υπερδιάστατη πρόσκρουση με μιαν άλλη υπερδιάστατη δύναμη. Η υπερ-διαστατικότητα φαίνεται να είναι χάος μ’ ένα κρυμμένο μοτίβο.

Δείτε μαζί μου την εικόνα μιας γιγαντιαίας βελόνας και κλωστής - δύο απ’ αυτές. Η μία μπαίνει μέσα στη μαύρη τρύπα και η άλλη βγαίνει από αυτή. Αυτές οι κλωστές είναι υπερδιάστατα νήματα δύναμης, που ενώνονται με τους άλλους γαλαξίες, υφαίνοντας μέσα κι έξω από τα κέντρα τους, τα οποία είναι διόφθαλμες μαύρες τρύπες. Μια ώθηση και μια έλξη – μια υπερδιάστατη δύναμη που ακόμα δεν γνωρίζετε, που υφαίνει τον ένα γαλαξία με τον άλλο και τον παρ’ άλλο. Τώρα, απεικονίστε στο νου σας αυτό το κέντημα, να έχει συμμετρία και σκοπό. Αν μπορούσατε να δείτε στο μέσο αυτού, στο κέντρο του Σύμπαντος, υπό ορισμένη γωνία, θα βλέπατε ακόμα και τη συμμετρία μιας μάνταλα. Οι γαλαξίες είναι υπέροχα διαμορφωμένοι μαζί, σ’ ένα κομψό χορό. Η συμμετρία έχει νόημα και είναι στη βάση του 12. Σας προκαλούμε να τη βρείτε.

Και κείνα που μοιάζουν με κλωστές που περνούν μέσα-έξω στους γαλαξίες, με τη νέα δύναμη που μόλις περιέγραψα, είναι ένα δικτύωμα. Είναι ένα δικτύωμα με συμμετρία και σκοπό… το κοσμικό δικτύωμα [όπως είχε πρωτο-καθοριστεί από τον Κρύων πολλά χρόνια πριν]. Έχει μια ομορφιά. Και είναι η ενέργεια του Σύμπαντος που λείπει, όπως φαίνεται από εκείνους που την αναζητούν. Η σκοτεινή ύλη που όλοι ψάχνουν, δεν είναι το κενό διάστημα μεταξύ των πραγμάτων. Βρίσκεται στα νήματα της υπερδιάστατης δύναμης μεταξύ των γαλαξιών, που έχει τοποθετηθεί εκεί σκόπιμα. Ω, είναι ένα υπέροχο σύστημα. Θέλετε η σκοτεινή ύλη να βγάζει νόημα στο 3D πεδίο, αλλά δε γίνεται. Συναλλάσσεται με τις δυο υπερδιάστατες δυνάμεις του Σύμπαντος που είναι κβαντικές, οπότε είναι εκτός του χρόνου κι έξω από τις τρισδιάστατες φόρμουλες σας. 

«ΦΥΣΙΚΗ & ΕΠΙΣΤΗΜΗ»

https://sites.google.com/site/kryonhellenicpage/kryon-2007-2006/2007-06-17

Το πέμπτο δυναμικό αφορά στην αστρονομία. Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες. Η πιο μεγαλειώδης είναι η προσέγγιση, και έχει ήδη ξεκινήσει. Είναι διαμετρικά αντίθετη από τη στάση των αστρονόμων πριν από 10 ή 15 χρόνια. Αγαπητοί, θα υπάρξει αναγνώριση ότι στο Σύμπαν υπάρχει ζωή και εκτός του πλανήτη Γη. Θα υπάρξει αναγνώριση ότι το σύμπαν έχει φτιαχτεί για να έχει ζωή! Αυτή η αναγνώριση θα οφείλεται στις μεγάλες πιθανότητες από όλες τις εξεταζόμενες πηγές, ότι το Σύμπαν συνεργάζεται με το δυναμικό αυτού που συνέβη ακριβώς εδώ, στον πλανήτη Γη!

Όσο καλύτερα γίνονται τα επιστημονικά σας όργανα, τόσο περισσότερο θα ανακαλύπτετε άλλους πλανήτες με το ίδιο χημικό δυναμικό όσον αφορά το τι έγινε για να δημιουργηθεί η πρωταρχική ζωή στη Γη. Η επιστήμη θα αρχίσει να κατανοεί ότι το Σύμπαν είναι σπαρμένο με ζωή, και σταδιακά ίσως ακόμη και να υποστηρίξουν ότι οι σπόροι της ζωής που δημιουργήθηκε εδώ [στη Γη], είχαν μεταφερθεί από κάποιο άλλο μέρος! Ενώ αυτό στο παρελθόν θεωρούνταν ανοησία, αύριο μπορεί να αποτελεί αποδεκτή επιστήμη.

Επίσης, στην αστρονομία, θα αρχίσει να υπάρχει αναγνώριση αυτού που έχουμε αποκαλέσει "διαφορετικά χρονικά πλαίσια". Θα πρέπει να είναι, διότι σταδιακά θα είναι φανερό ότι αυτό είναι το μόνο φυσικό μοντέλο/υπόδειγμα που θα ταιριάξει με την "απίθανη φυσική" που τώρα καταγράφεται σε όλες τις μεριές του Σύμπαντος. Σταδιακά, θα υπάρξει επίσης μια αναγνώριση - μια εκ βαθέων κίνηση μακριά από εκείνο το θέμα της παρανόησης - που ονομάζετε "η μεγάλη έκρηξη" (the Big Bang). Καθώς συ­νειδητοποιείτε ότι το σύμπαν είναι αυτοδημιουργούμενο, θα κατανοήσετε ότι στην πραγματικότητα "εκρήγνυται" όλη την ώρα! [Γέλια]

«Περνώντας το Ορόσημο»

(Κρύων Βιβλίο 8 – «Περνώντας το Ορόσημο» - Κεφάλαιο Έκτο, σελ. 115-116)