Τώρα θα σας δώσω κάτι ακόμα να σκεφτείτε. Κατηγοριοποιείτε το φως, τον ήχο και το χρώμα. Λέτε, «Ω, τι όμορφο», και μετά προσδιορίζετε τα χρώματα σε κάποια πράγματα, τα φώτα σε άλλα πράγματα και τους ήχους σε άλλα πράγματα – μη κατανοώντας ότι κάθε πράγμα στον πλανήτη έχει και τα τρία! Είναι ενσωματωμένα σε ένα και δεν μπορείτε να πείτε τίποτα πάνω στη Γη που να μην έχει και τα τρία. Παρόλα αυτά, διαχωρίζετε τη μελέτη τους.

Θα μπορούσατε να τα εξετάσετε ξεχωριστά, αν το επιλέγατε. Αλλά θα ήταν σαν να πηγαίνατε στην συμφωνική ορχήστρα και να ζητούσατε ν’ ακούσετε ένα βιολί, ενώ η υπόλοιπη ορχήστρα παίζει χωρίς να την ακούτε. Γιατί να το κάνετε αυτό όταν η χορωδία και η ορχήστρα είναι τόσο εμβριθείς; Γιατί να απομονώσετε ένα χαρακτηριστικό και να πείτε, «Εντάξει, ας εξετάσουμε αυτό το ένα πράγμα κι ας αγνοήσουμε όλα τ’ άλλα». Αυτό συμβαίνει επειδή δεν μπορείτε ν’ ακούτε και να βλέπετε και να εκτιμάτε τα άλλα. Γιατί; Επειδή είναι συχνά αόρατα στην αντίληψη σας.  

«Κρύων, μας λες ότι τα συνηθισμένα πράγματα έχουν φως μέσα τους;» Ναι, αυτό ακριβώς σας λέω. Νομίζατε ότι το φως ήταν δική του ενέργεια; Σκεφτήκατε ότι μπορεί να είναι ένα δομικό στοιχείο ύλης, μέρος μιας διαδικασίας; Έχετε ακόμη να το ανακαλύψετε αυτό. Και όταν το ανακαλύψετε θα υπάρξει αναστάτωση. Και τα νέα θα είναι, «Λοιπόν, φαίνεται σαν πραγματικά να μην καταλαβαίνουμε καθόλου την ύλη, αφού βρίσκουμε φως μέσα σε όλη».

Πειραματιστείτε για να δείτε αν σας λέω αλήθεια. Θα βρείτε φως σε όλη την ύλη, ακόμα και σ’ έναν βράχο! Μπορεί να είναι ανεπαίσθητο, αλλά είναι εκεί. Προκαλούμε τους επιστήμονες σας να βρούνε θάλαμο αδιαπέραστο από το φως, όπου μπορείτε να τοποθετήσετε συνηθισμένα αντικείμενα. Μετά διαμελίστε τα, ανοίξτε τα αν θέλετε. Με όργανα υπερευαίσθητου φωτός, αφήστε τα εκεί μέσα για μία εβδομάδα, ένα μήνα… ή περισσότερο. Με μία άκρως ευαίσθητη φωτογραφική πλάκα, συλλέξτε τα φωτόνια που μπορεί να ξεφύγουν από εκείνον τον βράχο, σε απόλυτη μαυρίλα. Εγγυώμαι ότι όταν τα βγάλετε από εκείνο το θάλαμο και εμφανίσετε το φιλμ, θα βρείτε ότι υπάρχει φως στον βράχο! Κι αν θέλετε ν’ αρχίσετε ν’ αναλύετε το φως, θα βρείτε μία δόνηση που δεν βγάζει κανένα νόημα: Είναι πολύ πιο υψηλή απ’ ό,τι θα περιμένατε.

Η νέα αυτή δόνηση είναι στην πραγματικότητα ένα χρώμα! Όταν μιλάτε για πολύ υψηλές δονήσεις, δεν σκέφτεστε τα χρώματα διότι είναι πέρα από το Ανθρώπινο οπτικό πεδίο. Ω, μα είναι εκεί στο δικό μας οπτικό πεδίο, και είναι όμορφο. Πώς το ξέρω; Επειδή το κοιτάζω! Κοιτάζω εσάς και είστε όμορφοι. Όλα έχουν φως. Υπάρχουν χαρακτηριστικά του φωτός που πρέπει ακόμα να μετρήσετε ή να κατανοήσετε, αλλά όλη η δόνηση είναι χρώμα και ήχος. Τι ορχήστρα! Τι ήχο κάνει το φως! Βλέπετε, το φως είναι πάντα και ήχος, αλλά δεν το ακούτε, έτσι δεν είναι; Εγώ το ακούω, όπως κι εσείς, όταν δεν είστε σε Ανθρώπινη μορφή.

Ποιοι έχετε ακούσει πρόσφατα το φως; Πολλοί με αμφισβητούν. Κοιτάξτε, κάποια μέρα η επιστήμη σας θ’ αποδείξει ότι το DNA στην πραγματικότητα τραγουδάει! Όργανα θα δείξουν ότι το DNA τραγουδάει [έχει δονήσεις ήχου] και θα πείτε, «Ουάου, αυτό ακούγεται σαν κάτι που μας είπε ο Κρύων». [Γέλιο] Γιατί δεν εξοικονομείτε λίγη ενέργεια, απλώς πιστεύοντας το τώρα αντί να περιμένετε τους επιστήμονες να σας το πουν; Επειδή είναι αόρατο; Το ίδιο είναι και ο μαγνητισμός και η βαρύτητα. Σας λέω ότι κάποια απ' όσα συζητάω τώρα, είναι πολύ κοντά στην ανακάλυψη.

«Αόρατα Πράγματα» 

https://sites.google.com/site/kryonhellenicpage/11-kryon-2005-2000/2005-06-18