Ο Ιάσονας ούτε και δοκίμασε να πάρει ο ίδιος πίσω το αίμα του πατέρα του. Άφησε τη φροντίδα στη Μήδεια. Αυτή έπιασε φιλίες με τις κόρες του Πελία και για να τους δείξει τη μαγική της τέχνη πήρε ένα γερασμένο κριάρι, για να το ξανανιώσει. Έβαλε κι έβρασε βότανα μέσα σε ένα μεγάλο καζάνι, κομμάτιασε το κριάρι στα τέσσερα και το πέταξε μέσα στο ζουμί. Σε λίγες στιγμές, βγήκε από μέσα ένα χοροπηδηχτό αρνάκι: το γέρικο κριάρι είχε ξανανιώσει. Οι κόρες του Πελία, στενοχωρεμένες που ο πατέρας τους γερνούσε ρώτησαν τη Μήδεια αν η τέχνη της θα έφερνε το ίδιο αποτέλεσμα και στους ανθρώπους, κι αυτή τους το βεβαίωσε. Τότε οι Πελιάδες κομματιάσανε στα τέσσερα τον πατέρα τους και τον πέταξαν να βράσει στο καζάνι. Η μάγισσα όμως δεν είχε βάλει τα ίδια χόρτα κι ο Πελίας δεν αναστήθηκε. Απελπισμένες από ενοχές, οι κόρες του αυτοεξορίστηκαν στην Αρκαδία. Ο Ιάσονας είχε πάρει την εκδίκησή του.