Στη Θεσσαλία, στην Ιωλκό, το σημερινό Βόλο, ζούσαν δυο αδέρφια: ο Πελίας και ο Αίσωνας, γιοι του Ποσειδώνα κι από βασιλική γενιά: Την Ιωλκό είχε χτίσει ο βασιλιάς Κρηθέας που παντρεύτηκε την Τυρώ και απόκτησε μαζί της τον Αίσωνα. Όταν όμως ο Κρηθέας πέθανε ο Ποσειδώνας αγάπησε την Τυρώ και απόκτησε μαζί της έναν γιο τον Πελία. Έτσι ο Αίσωνας κι ο Πελίας είχαν την ίδια μάνα αλλά διαφορετικό πατέρα. Όταν λοιπόν ο Αίσωνας κατέλαβε δικαιωματικά τον θρόνο, παντρεύτηκε την Πολυμήδη κι έκαναν έναν γιο τον Ιάσονα. Όμως ο Πελίας που δεν μπορούσε να χωνέψει ότι ο αδερφός του ήταν βασιλιάς κατάφερε να μαζέψει στρατό και να διώξει τον αδερφό του από την πόλη. Ο Ιάσονας έλειπε όταν ο Πελίας σφετερίστηκε τον θρόνο. Ζούσε τότε στο κοντινό Πήλιο, το βουνό των Κενταύρων, όπου την ανατροφή του είχε αναλάβει ο παιδαγωγός Κένταυρος Χείρωνας. Όσο απότομοι και βίαιοι ήταν οι άλλοι Κένταυροι άλλο τόσο πράος και μορφωμένος ήταν ο Χείρωνας. Δεν έπαιζε μονάχα τη λύρα, αλλά και γνώριζε όλα τα βουνίσια βότανα μ’όλες τους τις χάρες και μαζί την τέχνη να γιατρεύει τους αρρώστους. Κοντά του πολλοί νέοι και μελλοντικοί ήρωες, μάθαιναν τους καλούς τρόπους, το θάρρος, την εγκράτεια, την πολεμική τέχνη και πλήθος από χρήσιμες επιστήμες. Όταν έμαθε ο Ιάσονας ποιας αδικίας θύμα στάθηκε ο πατέρας του, θέλησε να πάει στην Ιωλκό να σκοτώσει τον θείο του. Μα ο Χείρωνας τον έκανε να αλλάξει γνώμη και του είπε πως η εκδίκηση βρίσκεται στα χέρια των θεών. Άσε που ήταν και πολύ νέος ακόμα για μια τέτοια υπόθεση.