Ερμηνείες
Ελεύθερες σκέψεις και συμπεράσματα
Όπως ανέφερα νωρίτερα σημαντικές αλήθειες πιστεύω ότι κρύβουν τα ονόματα. Έτσι λοιπόν, ακολουθώντας την ρήση του Αντισθένη «αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις» προσπάθησα να ερμηνεύσω τα ονόματα, σε μερικά τοπωνύμια.
Αντικειμενικά υπάρχουν πολλές δυσκολίες, και πολλές φορές περισσότερες από μία ερμηνείες. Η προέλευση των ονομάτων είναι όχι μόνο από την Ελληνική αλλά και από άλλες γλώσσες, εξ αιτίας των πολλών φύλλων, που κατά καιρούς πέρασαν από την περιοχή. Το αποτέλεσμα είναι ξένες λέξεις που Ελληνοποιήθηκαν, ή και το αντίστροφο.
Η Καρυόπολις που βαφτίστηκε έτσι από τον Νικήτα, θα μπορούσε να είναι η πόλη των καρυδιών, ( κάρυον= σκληρό, καρύδι), υπάρχουν γύρω στις ρεματιές ακόμη και σήμερα καρυδιές, όχι τόσες πολλές όμως κατά την άποψη μου, που θα έδιναν και την ονομασία. Ακόμη θα μπορούσε να είναι ή πόλη των κεφαλιών, (κάρα = κρανίο), και μεταφορικά η κορυφή της διοίκησης στην ευρύτερη περιοχή, εκείνη την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ή σε ακραία ερμηνεία η πόλη κολαστήριο των αλοθρήσκων.
Ονομάζεται Καρόπολις(Caropolis) από τους Λατίνους διττή και εδώ η ερμηνεία, ή από την λέξη Κura=εποπτεία, ή από την λέξη caro=κρέας,
Αναφέρεται Κρανούπολις σε επιγραφή, πιθανόν από τον δωρικό τύπο κράνα = κρήνη ή από την λέξη Κραναός = τραχύς, ανώμαλος, βραχώδης
Επειδή είμαι σίγουρος περισσότερο εξ ενστίκτου, και όχι από ιστορικές αποδείξεις, για την ύπαρξη αρχαίου οικισμού, το όνομα αποσιωπήθηκε και αντικαταστάθηκε, ούτως ώστε να εκπέσει και να ξεχαστεί, οτιδήποτε παλαιό, να επικρατήσουν έτσι ευκολότερα οι νέες θρησκευτικές αντιλήψεις. Παρ όλα αυτά όμως αναφέρεται λεπτομερώς από τον Κυριάκο Ανγκωνίτη τον περιηγητή, έθιμο αγώνων δρόμου, με έπαθλο χρήματα χάλκινες δραχμές, που τις ονόμαζαν (hyperpera) και γίνεται σαφής αναφορά στον Άδη, που θεωρείται ότι είναι στον κάτω κόσμο. Το έπαθλο ήταν δέκα, πέντε, και τρεις δραχμές, αντίστοιχα για τους πρώτους, αλλά και όλοι οι συμμετέχοντες κέρδιζαν καπνιστό κρέας. Μόνο ο τελευταίος έπαιρνε κοροϊδευτικά ένα κρεμμύδι σαν βραβείο. Η τοποθεσία που λάμβαναν χώρα οι αγώνες δεν ορίζεται σαφώς, θα μπορούσε όμως να ήταν κάλλιστα τα Κολάδια.
Η μικρή αυτή πεδιάδα, ταιριάζει σε έκταση να φιλοξενήσει δρόμο χιλίων μέτρων, και βρίσκεται κοντά, ακριβώς στους πρόποδες της Καρυόπολης που είναι το κέντρο της εποχής. Ακόμη αν το όνομα βγαίνει από την λέξη «κώλον» εννοιολογικά σημαίνει, το ήμισυ της διαδρομής σε αγώνα δρόμου, και το «άδιον» ευχάριστο, διότι επρόκειτο για τοπική γιορτή. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι όλη η διαδικασία, αποπνέει έναν αέρα αρχαίας εποχής και εθίμων. Η μεγάλη του σημασία έγκειται στο ότι αποδεικνύει την διαχρονικότητα και την συνέχεια του ελληνικού πολιτισμού ανά τους αιώνες, και την διατήρηση του μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Ειδικότερα η Καρυόπολις αποτέλεσε πυρήνα διατήρησης του Ελληνικού στοιχείου στην περιοχή, όπως φαίνεται εκτός των άλλων και από την προέλευση του ονόματός της, πράγμα που ισχύει και σε άλλες ονομασίες, τρείς εκ των οποίων παραθέτω. Η περιοχή Προγόνια δεν χρειάζεται καμία επεξήγηση.
Τα Μερδιπά είναι πανάρχαια λέξη, που αντιπροσωπεύει πλήρως την τοποθεσία που ορίζει. Επίσης ονομάζεται και Τσαράνες, από τους ντόπιους, εξ αιτίας των απόκρημνων βράχων που δημιουργούν, πολλούς και επικίνδυνους γκρεμούς.
Η Λάκκα το ίδιο, είναι βαθούλωμα ή ίσιωμα πάνω σε ορεινή τοποθεσία, μεγάλης σχετικά έκτασης. Μοιάζει ότι φιλοξενούσε κάποιες δραστηριότητες, όχι μόνο γεωργικές, το ίδιο και η περιοχή γύρω. Εδώ υπάρχει η Κουτσουνάρα, που περιέγραψα στην αρχή, και δεν είναι η μόνη υπάρχουν και άλλες, που διακρίνει κάποιος μερικές, λίγο-πολύ αφύσικες ιδιαιτερότητες. Αλλού σε διάφορα σημεία, πολλές και μεγάλες πέτρες συγκεντρωμένες μοιάζουν με απομεινάρια λατομείου.
Το Καργέζε, τό χωριό πού ίδρυσαν σαν αποικία οι Μανίατες που μετανάστευσαν τό 1675, οφείλει τό όνομα του στην Καρυόπολη. Είναι η Ιταλική απόδοση της λέξεως Καρυαί .