'Bos van het jaar' - Gooilust 2019

Na Hilverbeek en Spanderswoud werd Gooilust 'bos van het jaar'. Het verhaal van Gooilust kende ik al een stuk beter dan het verhaal van Hilverbeek, vanwege het Het Bos van Blaauw, van Ton Coops, die zelf in Gooilust woonde. Hij vertelde het verhaal van Gooilust, dat eigendom was van de familie van Louk Six. Zij bracht er vele gelukkig uren door met haar tante, die het haar naliet. Ze trouwde met Frans Ernst Blaauw, die graag in uniformen liep en een grote menagerie aanlegde. Op Gooilust verschenen gnoes en bizons en allerlei exotische bomen en dieren. Het huwelijk was ongelukkig. Louk Six ontwikkelde een verzamelwoede, die zover ging dat ze zichzelf verwaarloosde. Frans Blaauw wist daar niet mee om te gaan en liet haar gek verklaren. Zij liet vervolgens Gooilust na aan Natuurmonumenten, met de proviso dat het in oude staat hersteld moest worden. Na haar overlijden moest Blaauw daarom Gooilust verlaten en zijn dieren verkopen.

Dit keer begon ik in januari, een vers kalenderjaar. Het jaar begon met sneeuw, een geweldig gezicht. In Gooilust verzamelden zich grote groepen mezen, waaronder kepen, die met hun prachtige rode vleugels prachtig afstaken tegen het wit. In februari kwamen de sneeuwklokjes uit, de ooievaars begonnen te broeden. En eind februari zat een pimpelmees eigenwijs hoog in de boom en kwam de sleedoorn uit. In maart volgden de eerste bloemen, speenkruid, narcissen en het eerste groen aan de bomen. De Magnolia bloeide uitbundig, de padden legden hun dril in de poelen. De vogels lieten zich horen - goudhaantje, zwartkop en de mezen.

Muisjes kruisten het pad, steeds meer groen ontkiemde. Ook in Gooilust zitten veel ringslangen. Ik ontmoette de boswachter, op de laan. In mei bloeide de ereprijs, de klokjesboom was op z'n mooist. Ongelofelijk altijd die weken waarin de lente met salvo na salvo losbarst. De exotische bomen van Blaauw ruiken overweldigend in mei en juni, ik ben vooral dol op de gele azalea. Jonge zwaantjes werden geboren, ik zou ze de rest van het jaar zien. Korenbloemen bloeiden in het graan op de grote akkers van het Corversbos, dat meetelt bij Gooilust, zoals Spanderswoud (NM) meetelde bij Hilverbeek. Het hoogtepunt van het jaar was de ontmoeting met een nest jonge marters op een zondagmiddag in juni. Ongelofelijk om ze te zien spelen, in een boom vlakbij de hoofdlaan. Zeker toen ze nog met een muis gingen spelen. Ik ging kijken tot ze het nest verlieten. Een prachtige ervaring. Daarna werd het warm, heel warm. De ooievaars en zwanen groeiden op.

We gingen op vakantie en kwamen terug in een nevelig bos. Gooilust was logistiek een eenvoudig bos, heel makkelijk te bereiken vanuit huis en aan de andere kant bij de voetbalclub. Op een regenachtige woensdagavond kwam ik zo een hele paddenstoelenstad tegen. In november werd het prachtig herfstweer, met gouden kleuren in de zon. De eikenlaan kleurde spectaculair. Toen de bomen leeg waren, waren de silhouetten prachtig. Een goed bos van het jaar, Gooilust. Divers, glorieus, maar soms ook wel erg druk.

De prachtige beuken in oktober brachten mij tot de keuze van Bantam voor bos van het jaar 2020.