สิ่งดึงดูดใจหลักประการหนึ่งของแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียในยุคแรก ๆ คือความสามารถในการสร้างเนื้อหาที่เป็นเสียงของผู้คน เป็นเสียงของความเป็นประชาธิปไตย    แนวคิดตั้งต้น ถ้าใครยังจำมันได้ก็คือ ถ้าใครก็ตามที่มีสมาร์ทโฟนและสามารถที่จะเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตได้ ก็จะสามารถที่จะเป็นผู้สร้างเนื้อหาได้    พวกเขาสามารถแบ่งปันความคิด บอกเล่าประสบการณ์ และแสดงความสามารถของพวกเขากับคนทั้งโลกได้    Social แบบที่เราจำได้ก็คือ Social Media ที่มีเน้นหาเน้นที่ความถูกต้อง มีความเป็นธรรมชาติ และสามารถเขาถึงจิตวิญญาณ เชื่อมโยงกันในระดับส่วนบุคคล

อยากให้ลองสังเกตุดูดี ๆ ว่า ความชัดเจนในการเปลี่ยนถ่ายจากโลกใหม่สู่โลกเก่ามันชัดเจนขึ้นแค่ไหน    โดยเราสามารถสังเกตุได้จาก VDO ที่เคยมีความเป็นธรรมชาติสูงสุด อย่างเช่นการฝึกสอนการแต่งหน้าหรือการการสเก็ตช์ภาพเป็นต้น มันเคยเป็นอะไรที่ Organic และดูจริงมาก ๆ    แต่ก็อย่างที่เห็น ปัจจุบันมันก็ไม่ใช้อย่างนั้นแล้วอีกต่อไป    ซึ่งครีเอเตอร์ต่างพากันใช้การจัดแสง ใช้อุปกรณ์เสียง และมีการใช้เทคนิคการตัดต่อระดับมืออาชีพด้วยกันทั้งสิ้น    ที่น่าสนใจที่สุดก็คือการแสวงหาความสมบูรณ์แบบไม่เพียงแต่เปลี่ยนรูปแบบการผลิตและเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ที่ปรากฏเท่านั้น แต่มันยังมีอิทธิพลต่อการสร้าง “เนื้อหาสาระ” ซึ่งวิธีการเล่าเรื่องนี้เองที่เป็นหัวใจของการสร้าง Content    เรียกได้ว่า ปัจจุบัน Content ที่เรากำลังได้รับฟังรับชมอยู่ แทบจะไม่เหลือความเป็นเค้าโครงเดิมของความเป็นสื่อใหม่อยู่เลย

ทั้งนี้ แม้ว่าการวิวัฒนาการจาก Content บ้าน ๆ ไปสู่มูลการมี Content ที่มีมูลค่ามันได้เกิดขึ้นแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ก็ยังทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับผลกระทบต่อประสบการณ์ผู้ใช้    สิ่งที่น่ากังวลก็คือ การเปลี่ยนแปลงไปสู่สุนทรียศาสตร์ที่สวยงามยิ่งขึ้นอาจส่งผลให้เกิดความรู้สึกไม่น่าเชื่อถือโดยไม่ได้ตั้งใจ และทำให้ผู้สร้างเนื้อหาที่มี Ego เริ่มฉีกขาด ดีดตัวออกจากผู้ชม

โดยสรุป วิวัฒนาการของแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียมุ่งไปสู่มูลค่าการผลิตที่สูงขึ้น    มันเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการออกจากจุดกำเนิดที่สำคัญ   ออกจากจุดเริ่มต้น ออกจากความหวังที่ต้องการหาความถูกต้องและความเป็นธรรมชาติ    TikTok, YouTube และแพลตฟอร์มอื่น ๆ ต่างพากันกลายเป็นแพลตฟอร์มที่ผู้สร้างเนื้อหาใช้เทคนิคการผลิตในระดับมืออาชีพ ซึ่งสิ่งนี้เองที่ทำให้เส้นแบ่งระหว่างความเป็นสื่อใหม่อย่างโซเชียลมีเดียและสื่อเก่าอย่าง TV งานโฆษณา และภาพยนตร์เริ่มเจือจาง เบาบางลง    แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงนี้จะนำมาซึ่งยุคใหม่ ยุคที่เนื้อหามีความสวยงามและน่าดึงดูดอย่างไม่ต้องสงสัย แต่มันก็ยังเป็นการกระตุ้นให้เราได้ฉุกคิด ไตร่ตรองถึงความเปลี่ยนแปลงของการสื่อสารออนไลน์ทีมีผลกระทบต่อประสบการณ์ของผู้ใช้ไปในคราวเดียวกัน    สุดท้ายก็คือ ความท้าทายสำหรับ Content Creator อยู่ที่การสร้างสมดุลระหว่างการแสวงหาผลกำไรและการรักษาความสัมพันธ์ส่วนตัวที่แท้    สมดุลย์ระหว่างสองสิ่งนี้เองที่จะเป็นตัวกำหนดอนาคตของสื่ออย่างแท้จริง