Zaanse Schans - Landsmeer

18 juni 2015             

Gisteravond hebben we lekker gegeten in het hotel: zalm met asperges, heerlijk!

We gaan weer met de trein naar Koog Zaandijk en vanuit dit station lopen we naar de Zaanse Schans. Ondanks dat het nog redelijk vroeg is zijn er al heel wat mensen op de been. Via een niet zo mooi ogend bedrijventerrein komen we in Haaldersbroek, een klein dorpje met houten huisjes, slootjes en klinkerpaadjes. Ten opzichte van de Zaanse Schans zijn dit toch mooiere plaatsjes om door heen te lopen, géén poppenkast maar gewoon echt. We verlaten dit authentieke plaatsje al weer gauw via een ophaalbrug en gaan rechtsaf. Al lopend langs het water snuiven we de geur van cacao die van een grote fabriek aan de overzijde van het water ons tegemoet komt. In het begin denk je: “Oh, lekker”, maar even later ben je het al gauw zat. De geur herinnert Tiny aan de cacao die Mayke, de moeder van Jack, vroeger altijd maakte op Sinterklaasavond. En die dronken we dan uit mokken van de Kwatta. Gezellige avonden waren dat!

Verderop slaan we linksaf. We bevinden ons nu in een sportcomplex. Het is hier druk, waarschijnlijk heeft een school hier haar jaarlijkse sportdag voor de leerlingen. Het sportgebied gaat over in het Jagersveld, een natuurgebied dat - naar wij aannemen - is aangelegd voor recreatie. Er zijn hier fiets- en wandelpaden, grote grasvelden en natuurlijk water. Via enkele bruggetjes komen we weer bij de oorspronkelijke route van het Trekvogelpad en verlaten we het Jagersveld. We gaan onder een tunnel en zouden dan aan de andere een trap op moeten. Maar……….. we zien geen trap. Volgens ons boekje zou de trap met medewerking van de gemeente Zaanstad en Rijkswaterstaat zijn aangelegd. Helaas, beide overheidsinstanties hebben het waarschijnlijk toch laten afweten. We moeten dus een ommetje lopen via het fietspad om boven op de brug te komen.

Hier krijgen we een fraai uitzicht over de Oostzaan, een drassig gebied waar veel eilandjes als “patchwork-lappen” in een groot meer liggen. Direct na de brug gaan we omlaag, ook hier is geen trap. We steken een houten brug over en volgen dan een verhard fietspad langs een spoorlijn. Het pad leidt ons naar het buurtschap De Haal.

We hebben het volgende natuur- cq recreatiegebied bereikt: ’t Twiske. Via een overstap komen we in dit gebied waar een aantal runderen liggen. 

De dieren laten zich niet storen en wij vervolgen onze weg. Maar al gauw twijfelen we of we wel op de goeie weg zitten. De omschrijving in ons boek klopt niet precies, we missen de paaltjes met de wit-rode pijltjes. Waarschijnlijk is de route gewijzigd, het boekje dateert van 2010 (is toch de laatste druk) en we leven nu in 2015. Hadden we toch de internetsite moeten checken, maar dat zijn we vergeten.

We gokken het er maar op en lopen door over het fietspad, echt verdwalen zullen we toch niet. Dan ziet Tiny na een kwartiertje toch weer een paaltje met een wit-rood pijltje. Fijn, zitten we toch weer op de route. Vanaf deze plek gaat het verder goed, we volgen het zig-zaggende pad door de natuur en komen bij een “vogelspotpunt”. Er valt helaas weinig te “spotten”, dus lopen we verder  totdat we bij een speeltuin komen.

Op het grasveld bij de speeltuin zien we een klein vogeltje, een witte kwikstaart. Het diertje huppelt over het gras, zijn staart heen en weer bewegend. We gaan weer verder en even later komen we bij  “Kure Jan”, een mooi dagstrand. Op een paar palen zitten aalscholvers, goed te herkennen aan hun gekromde snavel.

Het dagstrand ziet er netjes en verzorgd uit. Met een grote speelweide, een ideale plek voor jonge gezinnen met kleine kinderen.

Er is een leuk pad gemaakt over eilandjes die verbonden zijn met houten bruggetjes. Ons pad loopt hier overheen. Daarna loopt het pad door een bosje waar we een bonte specht zien tegen een boom.  Te herkennen aan zijn rode kruin. Een zelfde eksemplaar zat in het voorjaar bij ons thuis te hameren tegen het vogelhuisje waar jonge koolmezen in zaten. We hebben die rustverstoorder toen weggejaagd. Het pad gaat verder langs de rand van de Stootersplas. We gaan weer over een overstap en moeten langs enkele Schotse Hooglanders, grazers met grote scherpe horens. 

We lopen toch maar voorzichtig in een boog, je weet maar nooit! Het volgende deel van de wandeling gaat over bruggetjes en leuke paadjes door ’t Twiske.

In een slootje ziet Jack een fuut zwemmen met een jong op zijn rug. Het is bijna niet te zien, maar toch is het zo. Hij zit achter de nek.

De kleine kijkt verbaasd in de richting van de lens.

We lopen door totdat we bij Landsmeer komen. Hier volgen we een fietspad dat langs verschillende sportvelden loopt. In het stadje eindigt onze tocht bij een bushalte.

We hebben nog even tijd om ons te tracteren op een lekker Italiaans ijsje, alvorens onze bus ons via het langgerekte lintdorp Den Ilp terug naar Purmerend brengt.

Meer foto's: 

Lees verder   Landsmeer - Diemen