Weesp - Weg over Anna's Hoeve

12 juli 2015                        

Gisteren kwamen we laat in de middag aan in Bussum. Nadat we intrek hadden genomen in een hotelletje gingen we naar het Wilhelminaplein. Bewust, want we hadden afgesproken met Marjan Bak, een nicht van Jack. Marjan woonde vroeger met haar ouders, broers en zussen in Naarden. En Jack ging er ’s zomers als klein jongetje wel eens op vakantie. Hij heeft leuke herinneringen aan die tijd. Het werd vanzelfsprekend een gezellig avondje op een terras in Bussum.

Vandaag krijgen we een etappe over het “Gooise Matras”. In Weesp starten we bij de Herengracht die we oversteken, en iets verder het riviertje de Vecht. We lopen langs het fort Ossenmarkt.

Het is een rond gebouw dat op een eilandje in de Vecht ligt, niet al te groot. Het fort maakte - net zoals fort bij Spijkerboor - deel uit van de Stelling van Amsterdam. We verlaten het eilandje middels een andere brug, gaan linksaf en volgen de oever van het riviertje waar veel woonboten liggen. Hier liggen de boten wél aan de zijde waar een verharde weg is. Een kilometer verder gaan we rechtsaf en lopen we in een polder. We passeren aan onze rechterhand een oude boerderij. Het valt op dat hier veel zwaluwen rondvliegen. In zulke getale zie je ze bij ons niet meer. Maar ja, oude boerderijen ook niet en juist daar vertoeven ze graag. We gaan door een tunnel onder een spoorlijn, en komen vervolgens langs enkele modernere agrarische bedrijven. Bij een T-splitsing staat een informatiebord. Hier gaan we linksaf en komen in het natuurgebied het Naardermeer, het eerste beschermde natuurgebied in Nederland. Vooralsnog zien we nog niets van het meer, dat ontstaan is uit oude veenmoerassen. We steken rechts een klein bruggetje over en komen nu op een pad dat een paar honderd meter verder uitkomt bij enkele gebouwen die aan het meer liggen. Hier lag het stoomgemaal “De Machine”, dat later werd verbouwd tot woonhuizen. Wij gaan verder, tussen het pad waar we ons op bevinden en het meer ligt een groene strook, bomen en struiken en natuurlijk het riet. Zodoende zien we helaas niet veel van het meer. Vanuit de trein vanochtend kregen we mooiere beelden van dit natuurgebied. Totdat we bij een bord komen die naar een observatiehut wijst. Uiteraard verlaten we het pad en volgen we een slingerend paadje door het groen.

We krijgen een fraai uitzicht over het meer, maar de vogels houden zich opvallend ver weg.

Na een tiental minuten gaan we terug en volgen we het pad dat eindigt bij Boerderij Stadzigt. Hier houden we een korte koffiepauze, waarna we Bussum binnen lopen. De route loopt een klein stukje door dit stadje, via een brug over de Karnemelksloot verlaten we de bebouwde kom en volgen we de brede sloot, waarin veel waterlelies bloeien.

Het dreigt te gaan regenen, maar vooralsnog waait het over. Een kwartiertje later besluit Tiny om toch maar de regenponcho’s aan te doen. Maar als we ze aan hebben resteren nog maar een paar druppels. Tsja, het is eens ooit andersom geweest, met als resultaat dat we doornat werden. Nadat we linksaf zijn gegaan volgt weer een lang recht stuk over een verharde weg door een poldergebied. De weg eindigt bij een drukke verkeersweg die we oversteken. Vervolgens gaan we door een klaphekje en komen we in het landgoed Bantam. 

We hebben er nooit van gehoord, maar het blijkt bijzonder mooi te zijn, met een brede laan die door een parkachtig gebied loopt. Er zijn veel mensen aan het wandelen. Nadat we een kleinigheid gegeten hebben verlaten we dit “oord van rust”. Onze route loopt nu door het Spanderswoud, dat ooit is aangeplant als productiebos. We zien dat veel bomen gerooid worden, voornamelijk sparren omdat deze boom eigenlijk in Nederland niet thuis hoort.

We komen bij natuurbrug Zanderij, het langste ecoduct ter wereld. Deze natuurbrug verbindt het Spanderswoud met de Westerheide. We begeven ons nu in een heel andere natuur. Geen polders maar een groot heideveld. Op sommige plekken zien we kleine “bulten” die boven de heide uitsteken. Het blijken eeuwenoude grafheuvels te zijn. 

We lopen over een lang zandpad ( een ruiterpad), wat best zwaar is. Twee kilometer verder eindigt het pad bij de rand van Laren. Hier steken we weer een verkeersweg over bij een museum. En dan gaat het even mis. Het routeboekje correspondeert niet met de aanduidingen. Of ligt het aan ons? Na even rondlopen vinden we een aanknopingspunt en zitten we weer goed. We volgen een pad dat eerst door een bosje loopt en vervolgens door een heidegebied. Bij een theehuis volgen we een fietspad naar rechts dat we even later weer verlaten. We bevinden ons op een slingerend paadje door een natuurgebied, genaamd Anna’s Hoeve ( die naam kwamen we al eerder tegen). Bij een viaduct eindigt vandaag onze tocht. Het was een gevarieerde route: polders, het Naardermeer, bospassages en heide. Tevreden rijden we weer naar huis.

Meer foto's:

Lees verder   Weg over Anna's Hoeve - Landgoed Pijnenburg