23 oktober 2015
Vanwege de ervaring van vorige week met het openbaar vervoer hebben we er voor gekozen om op een vrijdag de etappe te lopen die in Wichmond start. En voor morgen staat de volgende gepland.
We arriveren zonder problemen in Wichmond en vervolgen onze tocht bij de bushalte.
Bij het Ludgerusgebouw verlaten we het kleine dorp. We lopen over een brede zandweg, eerst door een bos en vervolgens door open gebied.
Als we bij een brede sloot komen zien we dat men hier een zogenaamde vistrap heeft aangelegd.
We lopen verder en bereiken het landgoed Hackfort. De watermolen, waar we nagenoeg tegen aan lopen, stamt uit de 17e eeuw. Ook hier heeft men een vistrap aangelegd, al is die van een ander ontwerp. Het wordt ook wel een vispassage genoemd. De vissen kunnen in een boog via meerdere compartimenten omhoog zwemmen en zo het hoogteverschil overbruggen. Er is duidelijk over nagedacht. En de bedenkers van dit alles staan te controleren of het wel functioneert!
Kasteel Hackfort is meerdere keren van uiterlijk gewijzigd. Ooit gebouwd als een versterkte toren oogt het nu als een uit de kluiten gewassen landhuis.
We verlaten Hackfort via de oprijlaan en steken een verkeersweg over. Vervolgens nemen we een bospad rechtsaf. We bevinden ons nog steeds op het landgoed. Iets verder steken we de Veengoot over. Bij een kruising gaan we linksaf en komen op een verhard weggetje. Deze blijven we naar links volgen. We kruisen een voorrangsweg en volgen een weg naar rechts totdat we bij een vijfsprong komen. Hier gaan we scherp naar links en…………..bevinden ons op bekend terrein.
We naderen kasteel Vorden, en herkennen het knopenlaantje van het Pieterpad dat we 6 jaar geleden liepen.
Even verder steken we de Veengoot over, een ontwateringskanaal dat er rustig bij ligt. Tiny ziet rechts onder een grote eikenboom een mooie vliegenzwam, een gaaf eksemplaar. Als we er een foto van maken staat er plots een meneer naast ons op een fiets. Hij vertelt dat sinds hij vervroegd is uitgetreden, zijn interesse voor paddenstoelen is ontstaan.
Hij heeft er een mooie hobby van gemaakt, hij bestudeerd ze, maakt foto’s en weet er ondertussen heel veel van.
Na een kort praatje lopen we verder naar het kasteel, of eigenlijk “Huis Vorden”.
Het ligt er nog net zo statig bij als 6 jaar geleden. Het kasteel is sinds 2004 in particulier bezit. Het wordt geëxploiteerd als hotel, een overnachting heeft hier natuurlijk een bijzonder tintje.
Wij pauzeren even in het restaurant “het Kasteelhaantje”, dat gevestigd is in een bijgebouw. Daarna gaan we verder en zien we links van ons een grote eikenboom. De omvang van de stam zou zo’n kleine 700 cm zijn. Hij ziet er inderdaad indrukwekkend uit. De volgende kilometers zijn wat minder indrukwekkend, we lopen over een lange rechte dijk door het landschap dat bestaat uit weilanden, akkers en afgelegen boerderijen. Saai is het niet, al zijn er geen bijzondere bezienswaardigheden meer. Of het zou Huize Onstein moeten zijn, maar dit fraaie landhuis passeren we vanaf een grote afstand. Het is eigendom van een gefortuneerde zakenman.
Op het einde van het lange stuk komen we bij het gehucht de Haar, hier lopen we als het ware in een boog omheen. Daarna gaan we naar links en volgen we een pad langs een beek. Een prettig lopend paadje, dat uitkomt bij “Huize Ruurlo”.
Het kasteel werd door de gemeente Ruurlo in de vorige eeuw gerestaureerd en gebruikt als gemeentehuis. In 2012 werd het verkocht aan een particulier, en zijn er plannen om er een museum van te maken. In Ruurlo eindigt deze dagtocht. Wij verblijven hier in een plaatselijk hotel.
Meer foto's:
Lees verder Ruurlo - Eibergen