Hoenderloo - Eerbeek

4 oktober 2015              

Na een drukke maar ook leuke zaterdag ( onze kleinzonen Sten en Jur waren bij ons) rijden we vandaag weer naar de Veluwe. Vooral in het midden en noorden van het land is mist voorspeld. Als we in Noord-Limburg rijden begint het inderdaad te betrekken. We zien langs de autosnelweg enkele roofvogels op palen zitten, vermoedelijk haviken of buizerds. Misschien zitten ze te wachten op een extra lekkere maaltijd, het is immers werelddierendag. Als we op de Veluwe de autoweg verlaten neemt de mist drastisch toe, voorzichtigheid is geboden op de smalle weggetjes.

Om 09:30 u zijn we in Hoenderloo waar we naar het eindpunt van vorige week zaterdag lopen. Op een brede onverharde weg verlaten we Hoenderloo. Het is frisjes. Tiny is normaal op alles voorbereid, maar helaas, ze heeft geen handschoenen bij zich. We steken een verharde weg over, gaan linksaf over een bospaadje en vervolgens rechtsaf. We passeren een mooi bungalowpark en komen dan in bos dat bestaat uit allerlei soorten bomen: eik, beuk, maar ook naaldbomen. We zien dat de spinnen weer ontzettend hun best gedaan hebben om hun  kunstwerken te creëren. De bomen en struiken hangen weer vol met spinnenraggen. De zon doet zichtbaar zijn best om door te breken.

Langs het pad staan leuke paddenstoelen. We gaan rechtsaf en volgen dit pad dat bij een vijfsprong schuin naar rechts gaat. Als we een verharde weg hebben overgestoken zien we een mooi plekje met een rustbank. We pauzeren even en versterken de inwendige mens. Verder lopend komen we op een smal pad dat in een open gebied uitkomt. We volgen het pad dat links omhoog loopt, een heuveltje op. Dit is het natuurgebied Schenkenshul.

Boven op het heuveltje schijnt het hoogste punt van het Trekvogelpad te liggen, op 80 mtr boven NAP. Daar hebben we dus vanaf Bergen aan Zee zo’n kleine 300 kilometer voor gewandeld. Zo plat is Nederland dus. Maar boven op het heuveltje hebben we een fraai uitzicht over de omliggende bossen. We gaan verder en zien dat ze hier mooie bankjes geplaatst hebben. We komen weer in een bos, waar we na enkele bochten op een lang breed pad komen. Dit pad volgen we tot aan het einde. We gaan naar rechts en vervolgens naar links.

Na nog enkele bochten komen we via een brede grindweg bij een verlaten Wok-restaurant. We zijn wel toe aan een kop koffie, maar het gebouw ligt er mistroostig bij. Alsof het gekraakt is; aan de achterzijde zien we een constructie die er uitziet als het kraaiennest van een piratenschip. We steken de drukke verkeersweg over en komen bij een wegrestaurant. Hier bestellen we onze koffie en besluiten ook iets te eten. Het is goed toeven op het terras, lekker in het zonnetje. En we zijn niet de enigen, het is best druk. Na een half uurtje gaan we verder. We steken via een viaduct de A50 over en gaan vervolgens meteen links omlaag over een ruiterpad. Even later steken we een asfaltweg over en staan we voor het volgende natuurgebied: Hoeve Delle. We komen in een wijds gebied met bossen, maar ook enkele mooie zandverstuivingen.

Ook zien we weer mooi paddenstoelen, zoals deze vliegenzwam. Eigenlijk bijzonder dat hij zo gaaf is, want hij staat in een grasstrook midden in een karrenspoor.En er zijn veel wandelaars op de been vandaag. Zo worden we ingehaald door een vijftal wandelaars die ook het Trekvogelpad lopen. Logisch, het is een schitterende zonnige dag. Op het einde van een open vlakte gaan we rechts omhoog.

Op de Schansenberg, waar we nu zijn, krijgen we een mooi uitzicht over de vlakte. Als we dit heuveltje verlaten volgen we een pad dat ons naar de Vrijenberger Spreng leidt. Dit is een kunstmatig gegraven beek. In het verleden werden veel “sprengen” gegraven om bijvoorbeeld watermolens te laten draaien. We volgen de spreng naar links met de stroom mee en komen bij een kleine waterval. Echt spectaculair is het niet, dus wandelen we verder over een bospad met veel uitstekende wortels van bomen. Een kilometer verderop ligt de tweede waterval, waar de val groter is. 

Hier is het druk, veel dagjesmensen en kinderen die zich amuseren in de waterpartij. We zien het even aan, en vervolgen onze route over een slingerend pad. Dit pad eindigt bij een verharde weg die we even volgen. Vervolgens gaan we een klein landweggetje in waar we langs een oorlogsmonument komen. Ter herinnering aan een omgekomen Franse piloot die slechts 24 jaar oud was. We komen in Loenen waar we op een klinkerweg linksaf slaan. Vervolgens gaan we weer naar links en passeren we een kerkje. Iets verderop komen we op een eikenlaan die parallel aan de weg loopt.

Een paar honderd meter verder gaan we naar rechts over een pad dat tussen sportvelden loopt. Het pad wordt een verharde weg.  Loenen ligt alweer achter ons.

We passeren een bijzondere constructie, een ongelijkvloerse kruising van twee sprengen. De weg buigt naar links. Even verder gaan we schuin naar rechts. We bevinden ons in een open landbouwgebied met maisvelden en weilanden. Op het einde van de weg steken we een spoorlijn over en volgen de weg naar rechts. We bereiken Eerbeek via een lange rechte weg. Bij het “Huis te Eerbeek” eindigt deze paddenstoelen-etappe. We lopen door naar de bushalte, een tijdelijke, wegens wegwerkzaamheden. Ofschoon we twijfelen komt de bus gelukkig, al is hij wel behoorlijk laat. Terug in Hoenderloo zien we een lange rij ijsliefhebbers voor de ijssalon Dros IJs van Co.Het is een zomers tafereeltje. Waar vorige week de braderie was zitten nu kinderen en volwassenen te genieten van ijs. Gelijk hebben ze, pluk de dag!

Meer foto's:

Lees verder   Eerbeek - Wichmond