Ποίημα

Βασιλείς πιστοί «εν Υπουργείω»

Με κομητεία τους ολάκερο σχολείο

Την έδρα τους για θρόνο την λογιάζουν

Τους μαθητές σκληρά εξουσιάζουν.

Καθώς την διαταγή με θάρρος εξαγγέλλουν

Θλίψη στον νου του μαθητή περίτεχνα υφαίνουν,

Την άβυσσο μιας άλλοτε ιεράς εξέτασης

Διαγώνισμα ονομάζεται της λογικής η αφαίμαξις.

Υπό το πρίσμα αριθμών η αντίσταση λυγίζει,

Ο φόβος του άσχημου βαθμού και λέοντα κοιμίζει,

Κι ενόσω κάθε μαθητής κρατιέται να μη βρίσει,

Της γνώσης η εξίσωση καμιά δεν έχει λύση.

Σε νότες αυταρέσκειας η μελωδία της γνώσης,

της ησυχίας η κραυγή, επίκεινται κυρώσεις!

Φωνές αυταρχικές ο εθνικός τους ύμνος,

Μειδίαμα επέφερε του μαθητού ο θρήνος

Βασιλείς πιστοί «εν Υπουργείω»

Με κομητεία τους ολάκερο σχολείο

Η αυθεντία ενός παράλογου θιάσου,

«Που είναι δάσκαλέ μου η ανθρωπιά σου;»

Μιχάλης Κολλιόπουλος (B'2)