Παράλληλα δημιουργούνται και άλλα δίκτυα. Κάθε δίκτυο έχει αναπτυχθεί με το δικό του πρωτόκολλο επικοινωνίας που δεν είναι πάντα συμβατό με τα υπόλοιπα. Δημιουργήθηκε λοιπόν η ανάγκη ύπαρξης ενός πρωτοκόλλου που θα ενοποιούσε όλα τα δίκτυα τα οποία είχαν δημιουργηθεί μέχρι τότε. Το πρωτόκολλο αυτό ήταν το TCP/IP που χρησιμοποιείται σήμερα.

Το 1984 υλοποιείται και το πρώτο DNS (Domain Name System), και οι υπολογιστές ταυτοποιούνται με τη διεύθυνσή τους πλέον (π.χ. google.com, sch.gr). To σύστημα μεταφράζει το domain name σε διεύθυνση IP

Ο παγκόσμιος ιστός (World Wide Web) εφευρέθηκε από τον Sir Tim Berners-Lee ο οποίος προσπαθούσε να βρει έναν νέο τρόπο για τους επιστήμονες να μοιράζονται εύκολα τα δεδομένα από τα πειράματά τους.

Ο Tim πρότεινε τρεις κύριες τεχνολογίες που σήμαιναν ότι όλοι οι υπολογιστές μπορούσαν να καταλάβουν ο ένας τον άλλο (HTML, URL και HTTP). Όλα αυτά παραμένουν σε χρήση σήμερα.

Έκανε επίσης τον πρώτο web browser και web server στον κόσμο. Μπορείτε να δείτε την πρώτη ιστοσελίδα που φτιάχτηκε.

• Καλώδια
• Κάρτες δικτύου
• Κατανεμητεής (switch)
• Δρομολογητές (router)
• Modem
• Εξυπηρετητής (server)

• Μεταφορά πακέτων δεδομένων (TCP/IP)
• Μεταφορά υπερκειμένου (HTTP)
• Μεταφορά δεδομένων τοπικά (Ethernet)
• Ονοματολογία υπολογιστών (DNS)
• Μεταφορά αρχείων (FTP)

Η επικοινωνία στο Διαδίκτυο βασίζεται σμοντέλο πελάτη-εξυπηρετητή (client-server). Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό ο υπολογιστής-πελάτης ζητάει μία υπηρεσία και ο άλλος υπολογιστής-εξυπηρετητής παρέχει αυτή την υπηρεσία.

1. Ο πελάτης ζητάει να εξυπηρετηθεί στην εκτέλεση μιας συγκεκριμένης εργασίας, όπως για παράδειγμα τη προβολή μιας ιστοσελίδας ή το κατέβασμα ενός βίντεο.
2. Ο εξυπηρετητής ενεργοποιείται, επεξεργάζεται το αίτημα και απαντά με την αποστολή της ιστοσελίδας ή του βίντεο στον πελάτη.