ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ

Οι Σέρρες πριν και κατά την επανάσταση του 1821

Η πόλη των Σερρών δεινοπάθησε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας.

Σχολεία δεν λειτουργούσαν και το πιθανότερο είναι ορισμένοι δάσκαλοι, παπάδες και καλόγεροι που ήξεραν γράμματα να δίδασκαν κρυφά σε παιδιά.

Στα τέλη του 18ου αιώνα οι Σέρρες αριθμούσαν 30.000 κατοίκους.

Πολλοί από αυτούς ήταν κυνηγημένοι Έλληνες, προερχόμενοι από τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία, οικογένειες αρματολών και κλεφτών.

Όταν ξέσπασε η επανάσταση, οι Σερραίοι την περίμεναν με λαχτάρα και δεν ήταν δυνατόν να μείνουν αδιάφοροι, διαδραμάτισαν δε ενεργό ρόλο στην έκβασή της.

Ένα μέρος του στρατιωτικού σώματος του Εμμανουήλ Παπά αποτελούνταν από Σερραίους, πολλοί από τους οποίους, αφότου απέτυχε η επανάσταση της Χαλκιδικής, συνέχισαν τον αγώνα στην παλιά Ελλάδα.

Επίσης, απόδημοι Σερραίοι ήρθαν κατά την επανάσταση στην Ελλάδα και πολέμησαν γενναία, θυσιάζοντας ανιδιοτελώς τη γαλήνη και την ησυχία τους.

Ἀπολυτίκιον

Τὴν φερώνυμον κλῆσιν ἀληθεύουσαν ἔδειξας, τοῖς ἀσκητικοῖς σου ἀγῶσι, θεοφόρε Βενέδικτε· υἱός γὰρ εὐλογίας τεθηλώς, ἀρχέτυπον ἐγένου καὶ κανών, τοῖς ἐκ πόθου μιμουμένοις τὴν σὴν ζωήν, καὶ ὁμοφώνως κράζουσι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Απολυτίκιο:

https://www.youtube.com/watch?v=Y03dXGXp0QA

Βιογραφικό:

https://orthopraxiaa.blogspot.com/2013/06/blog-post_4.html

Σέρρες:

https://serrelib.gr/el/serraiko-apothetirio/oi-serres-prin-kai-kata-tin-epanastasi-toy-1821

Τοπική αγιολογία Σερρών:

https://www.imsn.gr/%cf%84%ce%bf%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1/

Βιογραφικό

Ο άγιος νεομάρτυρας Βενέδικτος γεννήθηκε περίπου το 1790 στη γη του Βισάλτη, κοντά στον τότε οικισμό Έζοβα Σερρών, που είναι η σημερινή Δάφνη.

Ήταν μοναχογιός ευσεβούς οικογένειας. Ορφάνεψε από την μητέρα του μικρός και μαζί με τον πατέρα του πήγε στη Μονή του Πρωτομάρτυρα Αγίου Στεφάνου Αγίου Όρους, γνωστή ως του Κωνσταμονίτου, όπου έγινε δόκιμος μοναχός.

Από την παραπάνω μονή τον έστειλαν στην επαρχία του Μητροπολίτου Κασσανδρείας Ιγνατίου για να σπουδάσει τα θεία και ιερά γράμματα, στο σχολείο Πολύγυρου. Μόλις τελείωσε τις σπουδές του, επέστρεψε στο Μοναστήρι, όπου, περί το 1806, ενδύθηκε το αγιώνυμο σχήμα.

Ήταν φρόνιμος και συνετός και από τα παιδικά του χρόνια αγαπούσε τη συντροφιά των σοφών γερόντων. Αφού υπηρέτησε τις ανάγκες του κοινοβίου από όλες σχεδόν τις θέσεις, αξιώθηκε, περίπου το 1820, του αξιώματος της Ιερωσύνης.

Την επόμενη χρονιά, στάλθηκε για υπόθεση «μυστική και αναγκαιότατη» στο μετόχι του μοναστηριού, η οποία είχε σχέση με το επαναστατικό κίνημα της Μακεδονίας που ο Εμμανουήλ Παπάς άρχισε να οργανώνει από τις 23 Μαρτίου του 1821.

Αρκετά πριν από τις 18 και 19 Μαΐου που άρχισε η σφαγή των χριστιανών στη Θεσσαλονίκη, αυτός και περισσότεροι από 100 πατέρες βρίσκονταν στα χέρια του Σερίφ Σιντίκ Γιουσούφ Μπέη και βασανίζονταν στα υπόγεια του διοικητηρίου των Τούρκων για να ομολογήσουν τη συμμετοχή τους στις προεπαναστατικές κινήσεις. Θα μπορούσαν να σωθούν μόνο αν απαρνούνταν την πίστη τους, αλλά κανείς από όλους τους φυλακισμένους και αναμφισβήτητα καταδικασμένους σε θάνατο χριστιανούς δεν σκέφτηκε να αλλαξοπιστήσει, καθώς όλοι τους προτίμησαν τον θάνατο από την απώλεια της αγάπης προς τον Ιησού Χριστό.

Στις 18 Μαΐου 1821 σφάζονται ανελέητα οι μισοί από τους φυλακισμένους στο κονάκι του Γιουσούφ Μπέη, ενώ στις 12 Ιουνίου του 1821 αποκεφαλίζεται ο ιερομάρτυρας Βενέδικτος με εντολή του Γιουσούφ Μπέη, ο οποίος διέταξε τους Τούρκους στρατιώτες να φυλάγουν τα αποκεφαλισμένα σώματα των Ελλήνων. Όμως, τη νύχτα «σταυρός αστράπτων ωσάν τον ήλιον» φαινόταν πάνω από τα μαρτυρικά λείψανα. Το σπουδαίο αυτό γεγονός συγκλόνισε τους φύλακες, οι οποίοι το διέδωσαν στους χριστιανούς που πήγαιναν με διάφορα δώρα στον τόπο του μαρτυρίου για να ζητήσουν τα σώματα των αγαπημένων τους, προκειμένου να τα κηδέψουν χριστιανικά.

Με αφορμή το θεόσταλτο σημάδι του υπέρλαμπρου σταυρού, δόθηκε η άδεια στους χριστιανούς να κηδέψουν τα μαρτυρικά λείψανα. Από τότε, η μνήμη του ιερομάρτυρα Βενέδικτου τιμάται την ημέρα του μαρτυρίου του, στις 12 Ιουνίου.