ΠΕΝΤΕΚΑΙΔΕΚΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΠΟΛΙΟΥΧΟΙ

Ο ΣΩΤΗΡΑΚΟΓΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ

ΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕΚΑΙΔΕΚΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ. (15 ΜΑΡΤΥΡΕΣ)

Δεν πρόκειται για Νεομάρτυρες, αλλά για Μάρτυρες, που έζησαν τον 4ο αι. μ. Χ. στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Τους αναφέρουμε όμως διότι οι πρόσφυγες από την Στρώμνιτσα, διωγμένοι από τον τόπο τους έφεραν στην ερειπωμένη από τον πόλεμο πόλη του Κιλκίς όπου εγκαταστάθηκαν, το ιερό λείψανο, το δεξί χέρι του Ιερομάρτυρα Πέτρου του Πρεσβυτέρου, ενός από τούς Πεντεκαίδεκα Μάρτυρες, όπου εναπόθεσαν και αυτό στο μετωνομασθέντα ναό, το 1913.

Πηγή: Ι.Μ. Κιλκίς

Το 363 μ.Χ. αυτοκράτορας ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης ο οποίος επαναφέρει τις ειδωλολατρικές συνήθειες και διατάζει όλους τους διοικητές των πόλεων να πιάσουν τους Χριστιανούς και αν δεν αρνούνταν τον Χριστό να τους βασανίσουν μέχρι θανάτου.

Από τη Θεσσαλονίκη με προορισμό την Τιβεριούπολη κατέφυγαν λόγω των διωγμών οι τέσσερις πρώτοι Ιερομάρτυρες Τιμόθεος, Κομάσιος, Ευσέβιος και Θεόδωρος. Τους ακολουθούν ακόμη έντεκα ιερείς και μοναχοί της Τιβεριούπολης απαρτίζοντας την «Τρίτη Πεντάδα» των πιστών δούλων και εργατών του «αμπελώνος Χριστού».

Η ιεραποστολική και χριστιανική δράση των «Δεκαπέντε» ακούγεται μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Οι διοικητές Ουάλλης και Φίλιππος, φανατικοί ειδωλολάτρες, τους κατηγορούν, τους συλλαμβάνουν και πραγματοποιούν δημόσια δίκη, ώστε να απαρνηθούν τον Χριστό. Η αρνητική τους απάντηση εξοργίζει τους δύο διοικητές οι οποίοι αποφασίζουν τη θανάτωση των Αγίων.

Ένας απ’τους Πεντεκαίδεκα Αγίους, ο ιερεύς Πέτρος, δέχθηκε ανελέητα χτυπήματα με ραδβιά πεσμένος, ενώ αργότερα, πριν τον θανατώσουν του έκοψαν τα χέρια και τα πέταξαν στα σκυλιά. Ένα από αυτά, το δεξί χέρι, έπεσε στα πόδια μιας εκ γενετής τυφλής, η οποία μόλις το αντιλήφθηκε το πήρε στο σπίτι της και το φρόντισε. Λέγεται πως τότε έγινε το μεγάλο θαύμα, άνοιξαν τα μάτια της και βρήκε το φως της. Το άγιο αυτό λέιψανο, η ευσεβής γυναίκα το εναπέθεσε αργότερα στη Θεσ-σαλονίκη, στον Ιερό Ναό της καλλινίκου μάρτυρος Αναστασίας, επέστρεψε όμως αργότερα πάλι στην Στρώμνιτσα.

Από τα λείψανα των Αγίων, μόνο το δεξί χέρι του Ιερομάρτυρα Πέτρου διασώθηκε. Οι Πεντεκαίδεκα Άγιοι Μάρτυρες ήταν Πολιούχοι της Στρώνιτσας μέχρι την αποχώρηση των Ελλήνων το 1913, οπότε και η πόλη παραχωρήθηκε στους Βούλγαρους. Οι Έλληνες της Στρώμνιτσας κατέφυγαν στην Ελλάδα. Πολλοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν στην ερειπωμένη από τον πόλεμο πόλη του Κιλκίς. Μαζί τους έφεραν την εικόνα των Πεντεκαίδεκα Άγιων Μαρτύρων και έτσι οι Πεντεκαίδεκα Άγιοι Μάρτυρες είναι μέχρι σήμερα Πολιούχοι του Κιλκίς. Οι Πεντεκαίδεκα Άγοι Μάρτυρες γιορτάζουν στις 28 Νοεμβρίου.

Οι Πεντεκαίδεκα

Άγιοι Μάρτυρες ήταν οι:

Άγιος Τιμόθεος ο Επίσκοπος.

Άγιος Θεόδωρος ο Επίσκοπος.

Άγιος Πέτρος ο Ιερέας.

Άγιος Ιωάννης ο Ιερέας.

Άγιος Σέργιος ο Ιερέας.

Άγιος Θεόδωρος ο Ιερέας.

Άγιος Νικηφόρος ο Ιερέας.

Άγιος Βασίλειος ο Διάκονος.

Άγιος Θωμάς ο Διάκονος.

Άγιος Ιερόθεος ο Μοναχός.

Άγιος Δανιήλ ο Μοναχός.

Άγιος Χαρίτων ο Μοναχός.

Άγιος Σωκράτης ο Μοναχός.

Άγιος Κομάσιος ο Μοναχός.

Άγιος Ευσέβιος ο Μοναχός.

Άγιος Ετιμάσιος.