Soms ben je daar, je slaat je vleugels
Ontfermend om mijn lichaam heen
Zus en vriendin, zo is er geen
Soms kijk je weg, wil je niet deugen
Dat geeft ook niet, je bent maar mens
Getooid met vleugels van een engel
Soms een klein duiveltje dat jengelt
“Ik wil, ik moet..”, geen groter wens
Uiteindelijk zijn we een tweeling
Zo innig aan elkaar verknocht
Het altijd samen uitgezocht
En onafscheidelijk op winst
Daarom mijn lieve ronde zus,
Zal ik nooit los van jou meer komen
Niet in mijn allerstoutste dromen
Kom hier, je krijgt een dikke kus
Je mag voor altijd met me mee
Maar beloof me wel één ding:
Ik ben het, die de hoofdrol zingt
Al klinkt het mooier, met z’n twee
Want lieve ronde, jij was mij
Wie ik nu ben, je bent erbij
Phenomenal woman (Ruthie Foster)
Je ziet ze denken, mooie vrouwen
Wat maakt haar zo om van te houden
Wat is er, dat de mensen raakt?
En weet je, als ik het vertel
Dan staan ze stuk voor stuk versteld
Van wat mij zo geweldig maakt
Ik zeg: het is hoever mijn armen reiken
De breedte van mijn warme schoot
De kracht waarmee ik niet zal wijken
Mijn hart, waarin jij past, zo groot
Ik ben een vrouw, fenomenaal
Ik sta ervoor, ik spreek de taal
Vastberaden kom ik binnen
Breng de mannen van hun zinnen
Ze zwermen om me heen als bijen
Het maakt me sterk en onbescheiden
Het vuur dat in mijn ogen brandt
Een los gebaartje van mijn hand
Mijn heupen die zich vrij bewegen
Verfrissend als een lenteregen
Mijn rug zo fier, zo trots en recht
Mijn glimlach als de warme zon
De zachte woorden uit mijn mond
Mijn stijl, oorspronkelijk en echt…
Daarom loop ik niet gebogen
Heb ik nooit een woord gelogen
O nee, ik heb geen leugens nodig
Plastic looks zijn overbodig
Het maakt me trots om mij te zijn
Zo’n vrouw ben ik, dus houd van mij
Maria
Jij, een vrouw, verguisd, veracht,
jij kende Jezus als geen ander
Zijn ogen, mond en lieve handen
zijn mededogen en zijn kracht
Jij was het, die daar bij het graf
in overpeinzing en verdriet
zag, hoe hij de dood verliet
en daarmee ons nieuw leven gaf
Maria, jij, bespuugd, bespot
werd door Hem zo diep vertrouwd
Door ’t manvolk als te min beschouwd
en niet geloofd, dat was je lot
De mannen hoorden je relaas
Een vrouw, die sprak vanuit haar hart?
Och, zij is zeker zwak, verward
maar jij wist dat het Jezus was
Jij had hem in jouw hart gesloten
hem geloofd, beter doorgrond
de wijze woorden uit zijn mond
dan zij, die jou hadden verstoten
Jij Maria, vrouw, vriendin
trotseerde ongeloof, hield stand
Trouw aan jezelf, aan Jezus hand
door hem getroost, geliefd, bemind
Door Jezus in zijn tijd erkend
Maria, jij bleef wie je bent