Twee mensen, door elkaar geraakt.

De ziel, gezocht, benoemd, gevonden

nooit gezien, niet te doorgronden,

maar door de ziel tot mens gemaakt.

Abstracte eenheid, onbewezen

als liefde, anatomisch vaag

en toch, wie haar niet in zich draagt,

is een mens, die men moet vrezen.

Je vindt, als j’in zijn ogen kijkt

liefde, die tot de hemel reikt,

dieper dan de diepste zee.

En zij ontroert, ze raakt je aan

tot in de kern van je bestaan;

de ziel gevonden, jullie twee.