Сергіевіч Мікола

Сергіевіч Мікола (Мікалай Антонавіч) (3.9.1921—7.12.2000,  нарадзіўся ў вёсцы Залессе Салігорскага раёна Мінскай вобласці).

Скончыў Мінскі хіміка-тэхналагічны тэхнікум (1937), Аршанскі настаўніцкі інстытут (1939). Працаваў настаўнікам у Глоданскай сямігодцы Лёзненскага раёна (1931-1941). Завочна скончыў факультэт мовы і літаратуры Магілёўскага педагагічнага інстытута (1941). У гады Вялікай Айчыннай вайны быў партызанскім сувязным, рэдактарам старобінскай падпольнай раённай газеты «Савецкі патрыёт».

Пасля вайны працаваў рэдактарам старобінскай раённай газеты, у рэдакцыях рэспубліканскіх,цэнтральных газет. У 1955-1959 гг.— старшыня калгаса «Чырвоны пуцілавец» Старобінскага раёна. У 1959-1981 гг. працаваў у часопісе «Народная асвета». Член СП СССР з 1957г. Узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны II ступені, медалямі.

Літаратурную дзейнасць пачаў у 1947 г. з нарысаў. Аўтар кніг нарысаў «На роднай зямлі» (1956), «Нашы будні» (1957) і «Будні калгасныя» (1959).

Напісаў п'есы «Што чула бярозка» (1963), «Расійскія пеўні» (1963), «Смех і... толькі» (пастаўлена ў 1975).

Памёр 7.12.2000 г. 

Творы Міколы Сергіевіча

* адзначаны творы, якія не знаходзяцца ў фондах Салігорска і Салігорскага раёна

Аб жыцці і творчасці Міколы Сергіевіча