Залескі Браніслаў 

Залескі Браніслаў (21.06.1820–02.01.1880), нарадзіўся ў вёсцы Вызна (Чырвоная Слабада), польскі і беларускі мастак, пісьменнік. За ўдзел у нелегальных студэнцкіх гуртках у час вучобы ў Дэрпцкім універсітэце (1840-я гады) у 1846 годзе арыштаваны, у 1847 годзе сасланы ў Арэнбург, потым у Хіву (Туркестан). Разам з Т. Шаўчэнкам (перапісваўся з ім у 1853–1859 гады) удзельнічаў як мастак у экспедыцыях па Аральскім краі і ў горы Каратаў. У 1856 годзе вярнуўся на радзіму, у вёску Рачкавічы, дзе стварыў шэраг пейзажаў. Жыў у вёсцы Дарава каля Баранавічаў, у Мінску, каля Гродна (1857–1859). Рабіў малюнкі да «Віленскага альбома» Я. Вільчынскага, які выдаваўся ў 1848–1860-я гады. У пачатку 1860-х гадоў эміграваў за мяжу (Дрэздэн, Рым, Парыж). Памагаў паўстанцам у закупцы зброі. Сакратар гісторыка-культурнага таварыства і рэдактар яго «Штогоднікаў» (з 1866, Парыж), выпусціў ілюстраванае (22 афорты) выданне «Жыццё кіргізскіх стэпаў» (1865), «Польскія выгнаннікі ў Арэнбургу» (1866), а таксама ўспаміны пра сучаснікаў.