Η Λογοτεχνία εμπνέει

Πώς παρουσιάζεται η Κύπρος μέσα από τα μάτια των λογοτεχνών και των ποιητών; Αυτό ήταν το ερώτημα που μας απασχόλησε στο μάθημα της λογοτεχνίας. Διαβάσαμε λοιπόν στην τάξη το διήγημα του Χριστόφορου Μηλιώνη, " Το συρματόπλεγμα του αίσχους " και το ποίημα του Κύπριου ποιητή, Κυριάκου Χαραλαμπίδη, "Γλυκό του κουταλιού". Τα θέματα και των δύο κειμένων επικεντρώνονταν στην κατεχόμενη Κύπρο. Οι εικόνες ήταν τόσο έντονες και τόσο συγκινητικές που μας ενέπνευσαν να τις αποδώσουμε εικαστικά. Επιλέξαμε συγκεκριμένα αποσπάσματα ή στίχους με σκοπό να εκφράσουμε τη δική μας οπτική γωνία και τα συναισθήματα μας.

[...] Τι να πω τώρα στους μαθητές μου που τα μάτια τους με συνοδεύουν; Τι να πω του Γιώργη; Τι να πω και του Χαμπή; " Το τείχος του αίσχους έπεσε, δάσκαλε", μου λέει. " Τι θα γένει με το συρματόπλεγμα; [...]

Κωνσταντίνος Σώρρας, Β2

Ένα παιδικό χέρι που τεντώνεται κάτω από το συρματόπλεγμα, για να πιάσει την μπάλα, στην άλλη μεριά

Βερόνικα Πεφάνη, Β2

3.001 (3).mp4

Ιωάννης Θεοδωρόπουλος, Β2

Αγναντεύω στο βάθος την έρημη πολιτεία. Βάζω τα κιάλια. Αναγνωρίζω γειτονιές. Έτσι ν' απλώσω το χέρι μου, θ' αγγίξω τα μπαλκόνια της.

7.001 (2).mp4

Λουίζ Χαραλαμποπούλου, Β2

2.001.mp4

Ευαγγελία Ρουμελιώτη, Β2

'Ελενα Στρεμμένου, Β2

Ένα παιδικό χέρι που τεντώνεται κάτω από το συρματόπλεγμα, για να πιάσει την μπάλα, στην άλλη μεριά.

Γεωργία Χριστοδούλου & Βαλέρια Παπαευσταθίου, Β2

Ένα παιδικό χέρι που τεντώνεται κάτω από το συρματόπλεγμα, για να πιάσει την μπάλα, στην άλλη μεριά.

Σεμίνα Σολωμού, Β2

Ένα παιδικό χέρι που τεντώνεται κάτω από το συρματόπλεγμα, για να πιάσει την μπάλα, στην άλλη μεριά.


Όχι βέβαια τα τουριστικά μεγαθήρια που έχουν κάνει κατοχή στις παραλίες της - αυτή η νέα αποικιοκρατία...

Ιωάννα Πολυδωροπούλου, Β2

Νικόλαος Αθανασόπουλος, Β2

...τα «περτίτσια», που κακαρίζανε στις πλαγιές του Αγίου Ιλαριώνα κι οι μαθητές μου τα πιάνανε ζωντανά κυνηγώντας τα στην απέραντη Μεσαορία...

6.001.mp4

Ελένη Γκοτσοπούλου, Β2

Γιάννης -Άγγελος Παπαδούλας, Β2

...στο Ακρωτήρι με τους κεραμιδένιους οικισμούς..

...οι τερατσιές στο κίτρινο τοπίο...

...οι φοινικιές, που λικνίζονται τ' απογεύματα, τα γιασεμιά κι οι μπουκαμβίλιες.

...οι πέρδικες στα χέρσα...

...τα τουριστικά μεγαθήρια που έχουν κάνει κατοχή στις παραλίες της...

Νιόβη-Σοφία Σοφού, Β2

«Τι θα γένει με το συρματόπλεγμα;» Και βάζει κόκκινα βέλη που στάζουν αίμα, ολόγυρα στη ζωγραφιά του, να δείχνουν κατά την Αμμόχωστο.



Ένα παιδικό χέρι που τεντώνεται κάτω από το συρματόπλεγμα, για να πιάσει την μπάλα, στην άλλη μεριά.


Το συρματόπλεγμα του αίσχους - Συννεφόλεξο με λέξεις-κλειδιά

Γ. Χαραλαμπίδης, Γλυκό του κουταλιού

Φωτεινή Πλακιά, Β3

Γ. Χαραλαμπίδης, Γλυκό του κουταλιού

Να ιδώ ποιος είμαι ζύγωσα και πούθε

το χώμα μου κρατά. Μπήκα και στάθηκα

στο σπίτι τ' αλμυρό, σιμά σε λάκκο.


Μια μαντιλοδεμένη μου 'φερε νερό,

μου πρόσφερε γλυκό· ευχαριστώ την.


Έκοψε και καρπούς από τον Κήπο

του ποθητού σπιτιού μου, φρούτα λαμπερά

ό,τι λογής, διάχυτα με χείλη

πραγματικά και μέλη εμποτισμένα

στην καλοσύνη της χαράς αντιδωρήματα.


Της είπα ευχαριστώ, αναθάρρησα και ζήτησα

το σπίτι μου να ιδώ, αν επιτρέπεται.


«Και βέβαια επιτρέπεται», μου λέει·

«μπορείς να 'ρθεις και στην κρεβατοκάμαρα».

Μπαίνω, θωρώ τη μάνα μου στον τοίχο

να με κοιτάει από 'να κάδρο. Αφήνω

την εντροπή και γύρεψα να πάρω

τη μάνα μου ο δόλιος απ' την Τροία.


«Πάρτηνε», λέει αυτή σαν καλογέλαστη,

«τι να την κάνω τώρα πια που ξέρω;

Να πούμε την αλήθεια, τη νομίσαμε

ηθοποιό με κείνη την κοτσίδα

και τα λουλούδια γύρω της και με τη χάρη

που την ομπρέλα της κρατεί».


Άξιζε βέβαια να προσθέσει και το χέρι

που γαντοφορεμένο, ραδινό

σε καναπέ ακουμπούσε· αλλά τι περιμένεις;


Σάμπως γνωρίζει πόσοι αιώνες κύλησαν

ίσαμε που να φτάσουμε στη σύνταξη

γλυκό του κουταλιού; μεγάλο θέμα.


Πάλι καλά που μ' άφησε και μπήκα

στο σπίτι μου το πατρικό η γυναίκα.

Μη συνεχίσουμε άλλο και αγριέψει.

Το μόνο που εύχομαι: από καιρού εις καιρό

να 'χω την άδειά της να ξανάβλεπα

την όψη τη γλυκιά του ποθητού μου.

Πλούμη Ανδριάνα, Β3