601710042 นันท์นภัส บุญพันจันที

โรงเรียนอนุบาลสำหรับผู้พิการทางสายตามุ่งเน้นในด้านการสร้างจินตนาการ : Kindergarten for the Imagination of Blinded Children

“จินตนาการ” คือ สิ่งที่เกิดขึ้นจากการสร้างภาพภายในสมอง เกิดจากประสบการณ์ที่เคยได้รับและการใช้ประสาทสัมผัสทั้ง ๕ การมอง การฟัง การสัมผัส การดมกลิ่น และการรับรส ไม่ใช่สิ่งที่เกิดจากการมองเห็นแต่อย่างใด

จากข้อความดังกล่าวทำให้เห็นว่าประสาทผัสทั้ง ๕ นั้นเป็นสิ่งที่สำคัญ และการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในวัยเด็กเป็นสิ่งที่จำเป็นมาก เนื่องจากเด็กในวัย ๐-๖ ปีเป็นช่วยที่ใช้จินตนาการเป็นเลิศ เด็กจึงควรได้ลองมอง ลองสัมผัส ลองฟัง ลองดมกลิ่นและลองรับรส เพื่อสะสมประสบการณ์ให้ได้มากที่สุด แต่ในทางตรงกันข้ามในเด็กตาบอด เด็กจะขาดประสาทสัมผัสในเรื่องของการมองเห็นไป การมองเห็นเป็นประสาทสัมผัสหลักที่จะก่อให้เกิดจินตนาการ ดังนั้นการที่จะให้เด็กเหล่านี้จะมีจินตนาการเทียบเท่ากับเด็กที่มองเห็นปกติได้นั้นต้องอาศัยการกระตุ้นให้เด็กได้ใช้ประสาทสัมผัสด้านอื่นๆ และจากการทำการศึกษาพบว่าประสาทสัมผัสที่ใช้มากรองลงมาจากการมองเห็นหรือการฟัง การสัมผัส การดมกลิ่นและการลิ้มรสตามลำดับและการที่จะทำให้เด็กเหล่านี้จะกลับมามีจินตนาการได้เท่ากับเด็กปกตินั้นจะต้องกระตุ้นให้เด็กได้ใช้ประสาทสัมผัสด้านการฟังมากขึ้น

หากแต่โรงเรียนสอนคนตาบอดในประเทศไทยปัจจุบันนี้ ยังไม่ค่อยมีโรงเรียนที่กระตุ้นการใช้ประสาทสัมผัสที่เหลืออยู่ของเด็กผู้พิการ และมุ่งเน้นในการเสริมสร้างจินตนาการ มีเพียงโรงเรียนที่สอนเพียงแต่การดำรงชีวิตขั้นพื้นฐาน

โรงเรียนอนุบาลสำหรับผู้พิการทางด้านสายตามุ่งเน้นในด้านการสร้างจินตนาการ จึงจัดตั้งขึ้นเพื่อเป็นโรงเรียนต้นแบบ ที่ช่วยให้เด็กๆ มีประสบการณ์ในการใช้ชีวิต และมีการกระตุ้นการใช้ประสาทสัมผัสที่เหลืออยู่ให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพื่อให้เด็กเหล่านี้มีจินตนาการเทียบเท่าเด็กที่มีสายตาปกติ เพราะจินตนาการนั้นเป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดความคิดสร้างสรรค์และนำไปสู่การค้นพบสิ่งใหม่