601710040 นวนิดา วัจนปรีชาโรจน์

โรงภาพยนตร์ฟิล์มอาร์ตสกาลา

Film Art Theatre, Scala

ในช่วงเปลี่ยนผ่านการพัฒนาของโรงภาพยนตร์ในประเทศไทย จากโรงภาพยนตร์รูปแบบสแตนด์อโลนสู่โรงภาพยนตร์รูปแบบมัลติเพล็กซ์ เป็นช่วงเวลาที่ส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ทางสังคมของพื้นที่ ‘โรงภาพยนตร์สกาลา’ และย่าน ‘สยามสแควร์’ ให้กลายเป็นพื้นที่ทางสังคมที่เจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว ณ ช่วงเวลาหนึ่งพื้นที่ดังกล่าวถูกปรับเปลี่ยนกลายเป็นพื้นที่ศูนย์กลางการพบปะของผู้คนในยุคนั้น ต่อมาโรงภาพยนตร์เหล่านี้ ได้ทยอยปิดตัวลง เนื่องด้วยการเปลี่ยนแปลงบริบททางสังคม และด้วยเหตุปัจจัยอื่น ๆ โรงภาพยนตร์สกาลาปิดตัวลง ในวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ 2563 คิดเป็นระยะเวลา 52 ปี ที่สกาลาเปิดให้บริการ

เหตุปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงบริบทสังคม และการเปลี่ยนผ่านของโรงภาพยนตร์ในไทย เกิดจากการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมผู้ใช้งานพื้นที่ การเปลี่ยนแปลงวิธีการเข้าถึงภาพยนตร์ผ่านทางแพลตฟอร์ม และสื่อออนไลน์ในยุคปัจจุบัน ตลอดจนโรงภาพยนตร์รูปแบบมัลติเพล็กซ์ภายในศูนย์การค้า นอกจากนี้ ยังมีปัจจัยภาวะกึ่งผูกขาดธุรกิจโรงภาพยนตร์ในประเทศไทย เครือโรงภาพยนตร์รายใหญ่เป็นผู้กำหนดทิศทางของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ภายในประเทศ ส่งผลต่ออำนาจเด็ดขาดในการตัดสินใจเลือกจัดฉายภาพยนตร์ จำกัดพื้นที่สำหรับภาพยนตร์ไทย และภาพยนตร์ทางเลือก

นำมาซึ่งสมมติฐานของวิทยานิพนธ์ โดยการบริหารพื้นที่โรงภาพยนตร์สกาลาเดิม พัฒนาเป็นโรงภาพยนตร์ฟิล์มอาร์ต โดยใช้เทคโนโลยีจำลองและการออกแบบสถาปัตยกรรมร่วมสมัย ผ่านการศึกษาทฤษฎีแนวคิดเกี่ยวกับเมืองและพื้นที่สาธารณะ ภายใต้วัตถุประสงค์ของโครงการ เพื่อเป็นโรงภาพยนตร์ทางเลือกใหม่ที่สนับสนุนความหลากหลายของภาพยนตร์ และเป็นพื้นที่สร้างสรรค์ของเมือง สร้างพื้นที่สำหรับศิลปะรูปแบบฟิล์มอาร์ตโดยเทคโนโลยีจำลอง (Virtual ;VR) และสนับสนุนให้เกิดพื้นที่กิจกรรมร่วมกันระหว่างกลุ่มผู้ชมภาพยนตร์และศิลปะ บนพื้นที่เดิมของโรงภาพยนตร์สกาลา ซึ่งเป็นพื้นที่ทางสังคมที่สำคัญตั้งแต่ยุคโรงภาพยนตร์สแตนอโลนด์จนถึงปัจจุบัน สมควรได้รับการเก็บรักษาลักษณะทางสถาปัตยกรรมไว้ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด