Salix pentandra, hybride Salix x meyeriana

Flora Nordica 1, 

Flora Nordica 1

ISBN-10 ‏ : ‎ 9171900330

ISBN-13 ‏ : ‎ 978-9171900333

translation will follow later

Salix pentandra (Laurierwilg)

Fanerofyt. Opgaande struik of boom, tot (10-) 15 m. Stam grijsachtig, ondiep gespleten. Striae ontbreken.

Twijgen breken niet gemakkelijk op de kruising, glanzend, rond, kaal; die van het lopende jaar 1-3 mm dik, roodbruin tot roodgroen, aanvankelijk plakkerig en geurig, soms zwartachtig wordend bij het verdrogen; die van vorig jaar 2-4 mm dik, groen-geel of geelachtig bruin tot zwartbruin, kaal. Knoppen die meestal bij een twijg uiteenlopen tot hoek van 20-30(45)°, eivormig tot conisch, scherp, 4-8 mm, roodbruin, glanzend, kaal, aanvankelijk plakkerig en geurig.

PM: In tegenstelling tot de hybride S. x meyeriana (S. pentandra x euxina) bewortelt pentandra niet. Kan dus niet gestekt worden.

Stipules afwezig (af en toe toch aanwezig op krachtige scheuten, afvallend, lineair-lancetvormig tot breed omgekeerd eirond.) Bladstelen 4-12(-16) mm, kaal, met 4-8(-10) duidelijk, soms kort gesteeld, subapicale (top van de bladsteel) klieren. Bladeren +/- taai, breed lancetvormig of breed elliptisch (zelden nauw lancetvormig of omgekeerd eirond tot bijna cirkelvormig), 50-120(-160) X 20-40(-50) mm, (1,5-)2-5 keer zo lang als breed; basis breed kegelvormig tot afgerond of zelden bijna hartvormig; top meestal recht, scherp tot lang toegespitst of zelden bijna stomp; bladrand fijn en regelmatig klierachtig-gezaagd, afstand tussen de tanden 0,5-2(-3) mm; beide oppervlakken glanzend en kaal, vettig aanvoelend; bovenste oppervlak helder of donkergroen; ondervlak bleekgroen; zijnerven (8-) 10-14(-16) paren.

Katjes lateraal, verschijnen met de bladeren of later, spreidend tot hangend, breed cilindrisch; vrouwelijke(15-)20-50(-85) X (9-) 10-15(-20) mm, dik, niet uitgerokken bij rijpheid en blijft tijdens de rijping aan de boom in herfst en winter; mannelijke 20-60 X (8-) 10-15 mm, met rijping vanaf de basis. Steel tot 85 mm (langer dan bij welke andere Noordse soort dan ook), kaal behalve het dichtbehaarde bovenste deel; steelbladeren 3-8, vergelijkbaar met de takbladeren, tot 85 X 40 mm; rachis (hoofdstam) behaard. Schutbladen vallen kort na de bloei af, langwerpig-lancetvormig, omgekeerd eivormig of tongvormig-eivormig, scherp of stomp, 2-6 mm, lichtgeel, met korte haartjes aan de onderkant basale deel. Meeldraden meestal 5, maar in de onderste bloemen 3-8(-12); helmdraden harig in het basale deel; helmknoppen helder of lichtgeel. Capsule 6-9 mm, kaal ; steel 0,5-l (-2) mm; stijl 0,4-0,5 mm; stempels gespreid, gespleten of gedeeltelijk, 0,8-1 mm, geel, donker roodachtig of roodachtig bruin. - Laat in het voorjaar tot vroeg zomer.

[2n=76]

PM: de kromme vorm van de katjesbloemen: het lijkt wel op een kleine tros bananen

Foto: https://www.naturbasen.dk/billeder/3715/femhannet-pil

Habitat. Vochtige habitats; onverschillig voor bodemreactie of licht basisch.

Venen, moerassig bos, bos open plekken, oevers van meren en rivieroevers; af en toe binnen door de mens gemaakte habitats zoals bermen, veldsloten, braakliggende grond en mergel- en turfputten.

Biologie. De opzichtige katjes, die later verschijnen dan binnen alle andere Scandinavische specificaties, worden vaak bezocht door insecten, en de soort is waarschijnlijk exclusief door insecten bestoven. De zaden worden laat ontdekt (?) in  herfst of winter, en waarschijnlijk ontkiemen ze in de lente na een periode van rust.

Variatie. Een van de meest homogene soorten van het geslacht in Norden. De variatie in bladvorm is waarschijnlijk van weinig taxonomisch belang, hoewel smalbladige exemplaren lijken vaker voor te komen in F dan elders, en zeer grootbladige soorten zijn dat wel typisch voor de meest noordelijke stands in N VFi en 0Fi.

Hybridisatie. Hybriden van Salix pentandra zijn bekend met S. alba (S. x ehrhartiana, 6) en S. fragilis (S.x meyeriana, 4). - Drievoudige hybride: S. alba X fragilis X pentandra.

De hybriden zijn allemaal van tuinoorsprong; die met S. alba en de drievoudige hybride zijn ook spontaan gevormd.

Soortgelijke taxa. Salix pentandra is gemakkelijk te herkennen aan de plakkerige en geurige jonge takken, bladeren en knoppen, de "vette" bladeren met fijne, regelmatige karteling, het aantal meeldraden, en de blijvende vrouwelijke katjes.

Smalbladige vormen zijn verward met S. x ehrhartiana (6), S. fragilis (2) en S. x meyeriana (4). –

S. x ehrhartiana (S. alba X pentandra) verschilt in met op zijn minst enigszins donzige knoppen (meestal ook jonge bladeren en twijgen zijn donzig). - S. fragilis en S. x meyeriana (S. fragilis X pentandra) verschillen beide in met min of meer onregelmatig gezaagde bladeren; voor andere verschillen zie deze taxa.

S. triandra (10) verschillen in +/- gegroefde twijgen en langere bladstelen met slechts 2-4 klieren.

De Noord-Amerikaanse S. lucida Muhl., die soms aangeplant is in parken en tuinen in D en S, en verschilt bijv. doordat hij opvallende stipulen en rossige haartjes heeft bij jonge bladeren.

Salix x meyeriana (hybride S. pentandra x euxina)

Fanerofyt. Grote struik of vaak een kleine boom, tot 15 m, met gespleten bast. Twijgen breken vrij gemakkelijk af bij de kruising; die van het lopende jaar roodbruin tot zwartachtig wanneer verdroogd, +/- plakkerig. Knoppen breed eivormig, 5-8 (-9) mm, met een onduidelijke marginale rug, +/- plakkerig, met een stompe of scherpe, +/- naar buiten gerichte top.

PM: knoppen in de winter veelal zwart. Twijgen dikwijls kantig.

Bladstelen 10-15 mm, met 4-12 prominente, vaak omhulde grote subapicale klieren. (PM: dikwijls ook niet.) Bladeren smal langwerpig lancetvormig, elliptisch-eivormig of ovaal, +/- taai, (50-) 70-120(-140) X (15-)20-30 mm, 3-5(-6) keer zo lang als breed; basis afgerond of kegelvormig; top langscherp, +/- gebogen; rand onregelmatig tot regelmatig gezaagd, afstand tussen de tanden (1-)1,5-3 mm; bovenste oppervlak donkergroen, glanzend, kaal; onderste oppervlak lichtgroen of zelden grijsgroen, kaal.

Vrouwelijke katjes (zeldzaam) blijven tot laat aan de boom winter of vroege lente. Mannelijke katjes tot c. 50X8mm.

Steel behaard in de bovenste helft; steelbladeren vrij groot, nauw omgekeerd eivormig of elliptisch, geheel of gedeeltelijk (onregelmatig of regelmatig) gezaagd. Schutbladen dun behaard, met korte haartjes. Meeldraden (2-)3- 4(-5). Capsule 4-6 mm. - Late lente.

PM: S. x meyeriana is een sterke groeier.

Kan gestekt worden want maakt lichtroze wortels aan. Foto.  https://waarneming.nl/observation/209812233/

Variatie. Het Scandinavische materiaal bestaat voornamelijk uit mannelijke.

Slechts enkele exemplaren van Sweden en een afwijkende kloon (gevonden als een ontsnapping in N Ak Asker) zijn vrouwtjes.

De afwijkende vrouwelijke kloon heeft bladeren en katjes die over het algemeen op die van S. pentandra lijkt, maar verschilt van deze soort door het hebben van  twijgen die meer gemakkelijk afbreken op de kruising, langere bladstelen, steelbladeren zijn geheel of slechts gedeeltelijk gezaagd, en de schutbladen hebben allemaal trilhaartjes langs de rand; de knoppen zijn vergelijkbaar met die van S. fragilis. Deze kloon wordt vaak verward met S. pentandra of S. lucida Muhl. Het wordt geplant in D (bijvoorbeeld @R Utterslev Mose), F U Helsinlu, N Ak Oslo en Asker en Z noordwaarts naar Jmt en Ang.

Vergelijkende taxa. Salix x meyeriana lijkt op de veronderstelde ouders S. fragilis (2) en S. pentandra (1). -

Verschillen met S. fragilis: knoppen en jonge bladeren +/- plakkerig en geurig; bladstelen met talrijke (4-12), prominente, soms vergrote subapicale klieren; bladeren fijner, scherper en regelmatiger tot onregelmatig klierachtig gezaagd; steel langer, met meer talrijk (tot 7) en groter (tot 60 X 26 mm), nauw omgekeerd eirond tot elliptisch, onregelmatig tot regelmatig gezaagde bladeren; mannelijke katjes dikker en langer, opvallend bloeiend vanaf de basis; vrouwelijke katjes blijven over aan de boom tijdens herfst en winter; en schutbladeren groter (tot ca. 6 mm). –

Verschillen met S. pentandra:

twijgen kwetsbaarder; knoppen breed eivormig en stomp; bladstelen gemiddeld langer; bladeren langer en smaller +/- onregelmatig gezaagd met enkele klieren in de tandpunten en sommige inkepingen; bloemsteel korter, behaard in de eerste helft, waarvan sommige geheel tot onregelmatig zijn; schutbladeren langwerpig eivormig; mannelijke katjes kleiner en smaller; capsules smaller (5-6 mm); en de vruchtdragende steel langer.

S. x meyeriana is verward met S. x alopecuroïdes (3). S. x ehrhartiana (6) en S. x rubens (9), allemaal betrokken bij een van de onderdelen van S. x meyeriana. De meeste exemplaren van Sweden werden voorheen geïdentificeerd als S. x meyeriana behoort tot S. x ehrharliana .   S. x meyeriana verschilt van S. x ehrhartiana (S. alba x pentandra) en S. x rubens (S. alba X fragilis) door volledige kaalheid, en meestal met glanzendere bladeren. De schutbladeren van S. x meyeriana zijn meestal kleiner, smal en scherper dan die van S. x ehrhartiana, en zijn meestal meer gewimperd langs de rand (maar minder dan bij S. x rubens). - S. x alopecuroides (S. fragilis x triandra) heeft minder glanzende bladeren, zeer lang, scherp, geen plakkerige knoppen, en meer persistente en grotere steunblaadjes.

Bijkomende info tot determinatie S. pentandra en S. x meyeriana

Onderzoek naar ovullen.

SALICOLOGY SESSION

Determination of hybrid formulae for a few willows (Salix L.) using ovule numbers

Alexander Marchenko

Water Plant Nursery, Moscow, Russian Federation

Email:  nuphar@list.ru

2

University of Connecticut, Storrs, United States

Email: jkuzovkina@uconn.edu

1

and Yulia Kuzovkina

2

--------------------

We zijn niet de enigen die ermee worstelen.

Zie:  http://172.104.19.75/notes/salix_x_meyeriana/meyeriana_winchester.html

Willows of Massachusetts:Salix × meyeriana Rostk. (= S. pentandra × S. euxina) found in Winchester, eastern Massachusetts

...  “Opgemerkt moet worden dat de toepassing van de naam 'meyeriana' op deze hybriden grotendeels willekeurig is: het is nauwelijks mogelijk om hybriden van S. pentandra en S. euxina visueel te onderscheiden van die van S. euxina en S. alba, d.w.z. met S. × fragilis, die fenetisch gezien S. euxina kan benaderen. Het is zelfs mogelijk dat niet alle planten in New England die lijken op S. pentandra, in feite pentandra-hybriden zijn.” ...

A. Zinovjev 2011-06-02

----------------

Kort

Als men bij S. pentandra kenmerken ontdekt van S. euxina, dan is het de hybride S. x meyeriana.

Zoals twijgen die gemakkelijk afbreken, geen klieren op de bladsteel, stipulen in de zomerperiode, opstaande vrouwelijke katjes, stekken die worteltjes vormen, e.a.

Tekening uit het boek Flora Nordica 1;  ISBN-10   9171900330  ISBN-13 ‏  ‎ 978-9171900333

Tekening uit het boek Flora Nordica

ISBN-10 ‏ : ‎ 9171900330

ISBN-13 ‏ : ‎ 978-9171900333

In dit boek staat een tabel die het aantal ovullen aangeeft die overeenkomt met het wilgentaxon.

Voor pentandra is dat 18 tot 24 ovullen.

Voor x fragilis is dat 6 tot 12.

De hybride S. x meyeriana (pentandra x fragilis) heeft 12 tot 15 ovullen.

Zie ook:  https://www.researchgate.net/publication/351348066_Identification_of_hybrid_formulae_of_a_few_willows_Salix_using_ovule_numbers