Queer tango: andere normen

Queer tango: andere normen

Met queer wordt bedoeld alles wat niet de norm is.

Queer Tango is een nieuwe manier om de Argentijnse tango te dansen. Traditioneel is de heer leider, en de dame volger. Er wordt ook wel eens door dames samen, en minder vaak door heren onderling gedanst. Een van beiden, of afwisselend, moeten ze dan hun rol aanpassen.

Queer Tango doorbreekt de traditionele heteronormatieve codes van het dansen. Onafhankelijk van het geslacht wisselen de rol van leider en volger.
Er wordt met een genderonafhankelijke rol gedanst, tussen dezelfde sekse, of gemengd.
De queer tango beweging ondersteunt daarmee de homo en lesbobeweging, maar leert ook vrouwen te leiden, en mannen te volgen. Deze wisseling versterkt de onderlinge communicatie, en het aanvoelen van elkaars bewegingen.

Genderrollen in de traditionele Argentijnse tango

Van conventionele tango wordt gezegd dat het een bolwerk van heteroseksisme en machismo is:

 "De tango is een duel om de heerschappij. Partner tegen de partner, man tegen vrouw…."
-Gretchen Elizabeth Smith, De geschiedenis van de Tango.

Dansen in een zeer innige omhelzing - deze intimiteit definieert tango als een 'drie-minuten liefdesrelatie " - De twee gender-rollen- de man als leider en de vrouw volger- zijn seksueel gedefinieerd:

Tango. Het woord roept beelden van dansers met smeulende ogen en sluimerende sensualiteit voortglijdend op de melancholische muziek van Astor Piazzola's bandoneon. De mannen zijn mannelijk en de vrouwen zijn, tja, vleien hun benen heel opvallend om hem heen.
- Dina-O'Meara, It takes two to tango.

Traditionele tango is op en top machismo cultuur, een weerspiegeling van de Argentijnse maatschappelijke opvattingen over seksualiteit en gender verhoudingen. De man is de actieve deelnemer, de vrouw passief.
Argentijnse tango is een improvisatie dans. De man stuurt de richting, het stappatroon en het tempo en beschermt de vrouwelijke volger die achteruit stapt in volle vertrouwen, zelfs met gesloten ogen. Ze voegt expressieve elementen aan de dans toe: adornos (versieringen). De man als choreograaf creëert de structuur van de dans zodat de vrouw goed voorkomt. De dame moet wachten op de bewegingen van haar gids en met een slechte leider kan ze er zelf ook niets van bakken.

Bij conventioneel milonga's is het de man die de vrouw uitnodigt om te dansen met oogcontact en een knikje van het hoofd, genaamd cabeceo. Geslacht neutraal dansen kan de rollen omkeren en/of binnen hetzelfde geslacht houden.

De term queer, of ‘raar’ wordt gebruikt als synoniem voor de Holebi-gemeenschap, maar wordt hier verruimd naar een rolwisseling om de eigen expressie te verbeteren. Het wil de tango bevrijden van de traditionele regels en codes die de communicatie tussen mensen beperkt.
Het omkeren van de rollen helpt tango dansers hun competenties te verbeteren en een rol te kiezen.

 Geschiedenis van het Queer Tango beweging

Er is een gekend cliché: de tango werd geboren in de bordelen van Buenos Aires. Een ander cliché vertelt dat tango is ontstaan door mannen die bij gebrek aan dames samen op straat dansten aan het begin van de 20e eeuw:

"Door een tekort aan vrouwen in de allochtone bevolking, waren er eigenlijk maar twee praktische manieren voor een man om dicht bij een vrouw komen. Een was naar een prostituee gaan, en de andere was om te gaan dansen. De mannen oefenden samen, op zoek naar de beste manieren om de vrouw waarmee zij dansten te behagen, als voorbereiding van dat zeldzame moment dat ze eigenlijk wel een vrouw in hun armen hadden, waren het de mannen die de tango als dans creëerden. "
-Christine Denniston, Cliches over Tango. Origins of the Dance

De Queer tango beweging grijpt recent terug naar deze oorsprong van de tango met koppels van hetzelfde geslacht. Ze werd opgericht in Duitsland, in Hamburg, waar in 2001 de eerste homo-lesbische milonga werd georganiseerd. In hetzelfde jaar werd het Eerste Internationale Queer Tango Argentina Festival geboren.