Karakterdans

Karakterdans

Karakterdans (danse caractère of character dance) kan een pantomime of balletpantomime zijn om oudere of groteske personages uit te beelden, of een authentieke volksdans die(bewerkt) in een ballet of theatervoorstelling wordt gebruikt.
De term verwijst naar de groteske volkse karakters die werden uitgebeeld, in contrast met de "verfijnde" klassieke adellijke balletrollen. Veel klassiek-romantische balletten brengen afwisselend karakterdans (als de reële wereld) en ballet-blanc (als de droomwereld).

In de romantische balletten wordt karakterdans ook aangewend om het kwade zo expressief mogelijk uit te beelden in het vaak kluchtige of satirische karakter van een personage (karakterrol), met figuren als de tovenaar, de heks, de slechte fee ed.

Het gebruik van volksmotieven in het ballet stamt uit de Franse Revolutie. Het werd ontwikkeld door Jean Dauberville (1742-1806). Ook in Rusland en elders ontstond een gelijksoortig oeuvre ontwikkeld door verschillende choreografen. Hiermee werd teruggegrepen naar verhalen uit het eigen verleden, eigen helden, volksmuziek, volksinstrumenten en volksdansen.

Karakterdansen worden meestal gedanst op schoenen met suède zool en lage hakjes.

Karakterdanseres
Karakterdanseres is een eufemistische aanduiding voor een (buitenlandse) prostituee. Op de officiële documenten om het land binnen te kunnen vermeldden de pooiers dat het om ‘balletgroepen’ of ‘choreografische danseressen’ ging. Na drie maanden worden de meisjes meestal naar een ander land doorgesluisd, steeds onder het ambtelijke jargon ‘karakterdanseressen’.