In onze wereld zijn er heel wat verschillende godsdienstgroepen die een zeer uiteenlopende kijk hebben over de wijze waarop God werkt en wie er onder genade van God of Christus kan vallen en wat zulk een genade eigenlijk wel inhoudt.

Om meer te weten hoe wij op 'Genade' moeten focussen moeten wij eerst een beeld hebben wat wij onder genade willen verstaan en hoe wij op bepaalde personen of figuren willen toekijken die te maken hebben met het verwezenlijken van genade.

Voor wij naar het godsdienstig aspect kijken van genade moeten wij eerst naar het taalkundig aspect kijken.

Gedachte aan een te bereiken eeuwige bestemming

Wanneer men over genade spreekt denken de meeste mensen in de eerste plaats over de goedertierenheid van God en Christus. Velen stellen de hoop in de vergevingsgezindheid door de goedertierenheid door God aan zondaren bewezen. Meerdere mensen verwachten de bovennatuurlijke hulp die God de mens ter willen van Christus Jezus verleent om Zijn eeuwige bestemming te bereiken.

Genade heeft te maken met verzoening

Verdraagzaamheid en liefdeteken

Als men denkt aan genade hoort daar een verbintenis aan met een rede waarom er genade of verzoening zou moeten plaats grijpen.

Vaak spreekt men over genade bij verstoorde of gebroken relaties. Hierbij gaat het om een vraag naar herstel van een vriendschap die door een of andere reden beschadigd is geraakt. Liefde heeft geduld en haat het bitter spreken, de liefde ziet en zwijgt. Bij liefde komt de noodzaak naar boven om verdraagzaamheid naar de ander of naar elkaar te tonen.

Men zou kunnen denken dat de liefde vlek noch gebrek kent, maar in de liefde gaat niet alles altijd naar wens en in een verhouding is het niet altijd koek en ei.

Goedaardigheid

In de wereld is er goedheid maar ook slechtheid. Liefst zou men overal goedhartigheid aantreffen en dan zou het zalig leven zijn. Dat is trouwens iets naar waar elke mens moet streven. Daar draait het om in het Woord van God, dat voor iedereen beschikbaar is in de verzameling van boeken, het Boek der boeken of de Bijbel.

Zacht, zoet, goedgunstig, goeddoende, goedertieren, goedgezind, welgezind, welwillend, welgeaard, welmenend, welgemeend, zijn woorden die opgeroepen kunnen worden als wij aan genade denken. Want genade heeft te maken met een daad of akte van vergeving met een gezindheid die liefdevol is, misschien zelfs weekhartig, meewarig, maar in ieder geval medelijdend, deelnemend.

Wat er bij op valt is dat die daad niet vooringenomen hoeft te zijn maar wel belangeloos of onbaatzuchtig, oneerzuchtig wordt verricht. Hierbij valt op dat het gebeurt met een begane houding, gul en hartig alsook devoot, behulpzaam, bereidvaardig, bereidwillig, dienstvaardig, gedienstig, offervaardig, zelfs genaakbaar, toeschietelijk, toegedaan, genadig, mild, milddadig. Het gaat zelfs tot overdadig en overmild, overgul en overgoed. Het komt dan ook over als goed als brood, attent, obligant, complaisant.

Steeds gaat het om een gebaar van menslievendheid. Het is een act van menselijk, humaan, humanitair, charitatief, filantropisch, edelmoedig, edel, edeldenkend, edelaardig, nobel, groothartig, grootmoedig, magna niem, raisonnabel, te goed, goedhartig handelen.

Genade brengt een ontzien

Wat opvalt bij het voorvallen van genade is dat de gever van genade zich bereid opstelt om iemand te ontzien of van iemand af te blijven. Hij of zij is dan bereid om iemand gerust te laten. De betrokkene kan dan ongekweld gelaten worden en zo met vrede gelaten worden. Als er genade wordt gegeven worden alle zaken die in de weg staan weg genomen en wordt er geen strootje in de weg gelegd. Dan is er geen plaats meer voor iemand een grasje in de weg te leggen. Bij volledige genade wordt er niemand nog een steen in de weg gelegd en worden er geen haren gekrenkt. Het gat dan om het leven en laten leven, waarbij geen vlieg kwaad wordt gedaan. Zo heeft men dan geen verkeerd haar en zal er geen druppel kwaad bloed meer zijn in zijn heel lijf.

Om tot genade te komen

Het ertoe komen om genade te verlenen brengt mee dat men zich kan inleven in de ander en in zijn of haar droefheid wil deelnemen. Bij het lief en leed delen met, aandeel hebben aan, aandeel nemen in, delen in, iemand troosten, komt men zo ver dat men figuurlijk iemands tranen wil afdrogen, iemand beklagen, iemand een goed hart wil toedragen.

Hie of zij die genade geeft, zal een medegevoel hebben met de ander en zal op die persoon zijn of haar hand zijn, en met goede ogen aanzien. Voornamelijk zal de genadegever de betrokken persoon of personen iets gunnen, jonnen, wensen, toewensen, geluk wensen, maar ook gebenedijden.

Zich gewaardigen en ontfermen

De genadegever zal zich gewaardigen, zich verwaardigen, aan iemand denken, zich ontfermen over, zich erbarmen over, medelijden hebben met, kassian hebben, met de hand over het hart strijken, met iemand te doen hebben en hem of haar aanzien. Niet te vergeten is dat de genadegever zich iemand aantrekt en het met die persoon goed voorheeft (het meent). Ook kan hij of zij het willen aanleggen, tot hem of haar afdalen en tegemoet komen.

Men kan iemand aan zich verplichten, iemand in zich gehouden maken of iemand een dienst bewijzen. Ook kan men zich bezighouden met iemand, zich wijden aan of iemand plezier doen met of met iets plezieren.

Zichzelf verloochenend

Men kan rozen op iemands pad (weg) strooien of vol attenties voor iemand zijn maar dat hoeft nog niet te betekenen dat men er genade voor zal hebben of ervoor zal leven. Noch minder is het dat men er zich gaat voor verloochenen of er zich voor gaat afsloven.

Het zich figuurlijk voor iemand uitkleden of voor iemand door het vuur lopen is nog minder mensen gegeven.

Echter is er een mens gekend die zonder voor zichzelf iets te willen heeft willen goeddoen, weldoen, en zelfs meerdere mensen willen begenadigen. Hij heeft velen die voor hem geleefd hebben ook bedacht en diegenen die rondom hem waren willen gelieven. Hij heeft werkelijk zeer velen willen belonken. Door de grote offerdaad die hij uiteindelijk heeft willen brengen heeft hij ook velen begunstigd. Onder zijn daden kunnen nu velen bescherming vinden.

Ja, zij kunnen nu zelfs als bevoorrechten worden bestempeld. Door Jezus offerdaad zijn zij als het ware nu gezegend en is hen de hand gereikt om met elkander de bal toe te kaatsen en anderen te paard te helpen.

Waar goedheid kan gevonden worden

Onder elkaar zullen wij niet vlug iemand vinden die alles voor ons over heeft. Maar enkele eeuwen geleden is er zo wel iemand geweest die zich bereid verklaarde om voor velen op te treden en te helpen.

Het was een man van vlees en bloed die vol plichtmatigheid eerlijk was en vol goedigheid, zachtheid, rechtschapenheid, goedhartigheid, aantoonde dat hij een goed hart als goud had. Met een goede fond, was hij geboren als een arme en gelegd in een kribbe, al kwam hij uit een stam van een koning.

Nadat zijn ouders eerst de vlucht hadden moeten nemen, groeide hij later in Nazareth verder op in goedgunstigheid. Vol welwillendheid bleef hij lange tijd voor zijn ouders ter beschikking en ging met hen naar de synagoge en leerschool voor de Thora.

Hij had een voorkomendheid en tegemoetkoming, om mensen ter wille te zijn op een onbaatzuchtige manier en vol toewijding, attentie en devotie naar zijn hemelse Vader. Ook toen hij in zijn openbaar leven rondtrok, bleef hij moeder-trouw en gaf hij blijk van burenplicht, bereidvaardigheid en dienstvaardigheid. Hij stelde zich op als een dienstwillige.

De offervaardige

Doorheen de geschiedenis van de mensheid kunnen wij mensen vinden die offers wensten te brengen voor ongekendheden, onbekendheden, onbereikbaarheden, zichtbare of onzichtbare dingen, natuurverschijnselen, goden of God.

Wanneer offers werden gebracht werden daarbij steeds andere mensen en dingen aangebracht dan eigen persoonlijke bezittingen.

Zaad van David

Ook God liefhebbenden brachten offers aan God, maar kwamen er nooit toe om zichzelf voor anderen op te offeren. Daar kwam echter verandering in bij een in Bethlehem (Stad van David) geboren Jood uit de stam (of zaad) van David. Jeshua Ben Josef (Jeshua of Jesjoea), beter gekend onder de naam Jezus Christus, werd op een bijzondere manier ter wereld gebracht. Door de Kracht van God werd hij als Ben HaElohim of Zoon van God, in de moederschoot van het jonge meisje Miriam (de maagd Maria) geplaatst.

“30 Maar de engel zei tegen haar: ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken. 31 Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen. 32 Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal hem de troon van zijn vader David geven. 33 Tot in eeuwigheid zal hij koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen.’ 34 Maria vroeg aan de engel: ‘Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog nooit gemeenschap met een man gehad.’ 35 De engel antwoordde: ‘De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God.” (Lu 1:30-35 NBV)

“Maar toen de tijd gekomen was zond God zijn Zoon, geboren uit een vrouw en onderworpen aan de wet,” (Ga 4:4 NBV)

Daad van ongehoorzaamheid die kennis van goed en kwaad over de mens bracht

In het begin van de tijden had de eerste mens zich verzet tegen God. Hij betwijfelde of God het wel goed voor had met hem en niet iets achter hield. De mens had graag de zelfde kennis en macht als God en daarom ging hij in tegen het verbod om van de Boom van kennis van goed en kwaad te eten.

Zodra de eerste man en mannin van de vrucht van die Boom van moraal hadden gegeten kwam kennis van het goede en kwade over hen, maar werden zij ook slachtoffer van hun eigen kennen van goed en kwaad en moesten zij dat goede en slechte ook ondervinden door in het vervolg ook te voelen hoe ze moesten werken om dingen te verkrijgen en hoe ze ook konden lijden. Door hun daad van ongehoorzaamheid aan God kwam ook de dood over hen.

Vergiffenis voor schuld

Zij waren door hun verzet tegen God in schuld met Hem. In plaats van dadelijk vergiffenis te vragen vonden zij allerlei excuses. Hierop zette God hen uit de Tuin van Eden. In hun verbanningschap zouden ze het recht krijgen om zichzelf te bewijzen, maar zouden zij ook met de gevolgen van hun daad (hun verkeerd gaan of zondigen) moeten rekening houden en er mee leven.

Toch gaf de Goddelijke Maker hen hoop met de voorziening dat er iemand de tegenstand tegen God tot een einde zou brengen en de mogelijkheid tot vergiffenis voor de zonde zou brengen.

De Soevereine Uitzonderlijkste Goddelijke Maker is namelijk vergevingsgezind, vergeeflijk, onwraakzuchtig, onwraakgierig, placabel. Hij is bereid Zich verschoonbaar, verschoonlijk, vergeeflijk, pardonnabel, excusabel op te stellen.

Al in de Tuin van Eden liet Hij blijken te willen vergeven, genade te schenken, om in genade te willen aannemen. Jehovah God zou tot een punt komen waar Hij de mens zijn verkeerde keuze of hun zonde zou kwijtschelden, ten goede houden, genade voor recht laten gelden. Hij zou tot een verschonen van zonde komen en de mens begenadigen, gratificeren, pardonneren, amnestieren.

Kans om vergeving te vragen

Jehovah God heeft kans voorzien voor de mens om vergeving te vragen. Maar Hij verwacht wel vergeving door belijdenis en berouw. Zo kan de mens zijn verkeerd gaan of zondigen inzien en voor die begane fouten vergiffenis vragen. De mens kan om genade bidden (smeken, verzoeken) en genade ontvangen (verwerven, vinden).

Vergiffenis in bereik

Vergiffenis, vergeving, schuldvergeving, begenadiging, genade, lijfsgenade, gratie, pardon, amnestie, en een genadebrief liggen in het bereik van ieder mens.

Er zijn mensen maar er is ook God die bereid is om vergevingsgezindheid, placabiliteit, verschoonlijkheid, verschoonbaarheid of vergeeflijkheid te tonen.

God is niet een persoon of wezen dat op wraak uit is. Hij is helemaal niet vol met wraakzucht. Hij wenst geen wraakgierigheid te zien en zo is er voor de mens geen rede om te denken dat hij volledig in ongenade is gevallen.

Elke mens heeft zijn eigen kleine en grote fouten. Allen zijn we wel schuldig aan iets. Niemand is onfeilbaar.

De wraakneming die veel mensen verwachten als er iets verkeerds is gedaan, ligt niet in het verschiet van Gods Wensen. Jehovah God is niet uit op een bloedige wraak, vendette of vendetta, retorsie of revanche. Toch is er een represaillemaatregel voor handen en is er ook een talio of lex talionis, het wraakuur waar wij naar kunnen uitzien.

Noodzaak van Geloof

Om te kunnen genieten van vergiffenis of genade is er wel geloof nodig. Maar het zal niet gaan om zo maar gelovig, rechtgelovig, rechtzinnig, orthodox, goed kathoiiek, bijbelvast, schriftvast, confessioneel, andersdenkend, andersgezind, theologisch, godgeleerd, soteriologisch, rechtvaardigmakend, leerstellig, dogma- tisch, kerkrechtelijk, canoniek, canonisch, schriftuurlijk, schriftmatig, oud-testa- mentisch, bijbels, bijbelvast, canonisch, deuterocanonisch, nieuw-testamentisch, evangelis, paulinis te zijn.

Het zal gaan om een diep geworteld geloven met een belijden waarbij men een leer wil aannemen die in overeenstemming is met de Bijbelse leer en niet zozeer een menselijke leer.

Als men een belijdenis (geloofsbelijdenis) wil afleggen zal men voor zijn geloof moeten (durven) uit komen, maar ook fijn op de graat zijn.

Christengeloof

Dat geloof, of je het nu christengeloof of tijdgeloof noemt, of dat het tot het gevoelschristendom behoort, moet een zijn van geloofsovertuiging met een godsbewustzijn.

In het Christendom zijn er veel gelovigen die de Drievuldigheid of Drie-eenheid aanhangen. Maar de schepper God is een Eeuwige Alwetende Onzichtbare Almachtige Erbarmende Geduldige Genadige Geest God, die geen andere goden naast Zich wenst, maar als Enige Ware God wenst erkend te worden. Voor Hem telt alleen het "Geloof in slechts één God".

Van de geloofsbelijdenis, verwacht die Allerhoogste God dan ook een belijdenis of confessie, die getuigd van een geloofsdaad of een pateodoxie, theïsme, dat getuigd van een zuiver monotheïsme, en niet van een zogezegd monetheïsme waar er dan plaats is voor een zogenaamd drie-enige god, waar de kwaliteiten van die goden dan nog heel uiteenlopend zijn. Zo kan men aanbidders van een Drie-eenheid vinden waar ze een God de Vader hebben die alles zou weten maar daarnaast een god de zoon die zelfs nog niet zou weten wanneer hij terug zou komen of wie er naast hem zou mogen komen te zitten.

Vele geloofsgroepen

De wereld kent mensen die geen behoefte hebben om in iets specifieks te geloven. Dikwijls vergeten zij dat doordat zij bepaalde dingen wel aannemen toch ook geloven in die bepaalde dingen.

Er zijn mensen die de natuur aanhangen of gaan voor het supernaturalisme, supranaturalisme of voor het universalisme. Daarnaast zijn er die zich niet binden aan een of andere geloofsgroep terwijl anderen dan weer vinden dat zij een kerk- of een geloofsplicht hebben. Anderen gaan prat op hun geloofsvrijheid.

Men kan heel wat geloofsgroepen vinden net als veel sektemakers, scheurmakers, schismatiekers. Opvallend is er dat er een Kerk is die een zeer grote aanhang heeft en zichzelf uitroept tot de enige ware Katholische Kerk. Die Katholieke Kerk heeft heel wat schismata gekend. Volgens haar zijn die afgescheidenen, ketters. In de geschiedenis heeft ze meerderen aartsketter genoemd en vervolgd om ze zelfs ter dood te brengen.

Nog steeds vindt men in de wereld van het geloof mensen van allerlei gezindte.

Men kan zo verschillende gelovigen tegenkomen, zoals een gnostieker, millenarist, chilliast, ariaan, macedoniaan, nestoriaan, pelagiaan,, manicheër, doceet en een schismatiek. Als men rond zich heen ziet kan men zo ook kopten, maronieten, abrahamieten, waldenzen hussieten, calixtijnen en allerlei soorten hervormden of reformatoren vinden. Naast de Rooms Katholieke Kerk mag men de Protestantse Kerk als het andere grote deel van de Christen gemeenschappen zien.

Of het nu camisards, confirmandussen, neophieten of andere beoefenaars van een of ander christelijk geloof zijn, zal men moeten na gaan wat de diepgang van hun geloof is. Men moet namelijk beseffen dat Jezus er voor waarschuwt dat wel velen dromen van in de hemel te komen of over hun leven na de dood in het Koninkrijk van God, maar niet beseffen dat het pad niet breed is en het zulk een nauwe poort is dat het makkelijker is voor een kameel om door het oog van een naald te kruipen.

“Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden.” (Mt 7:14 NBV)

“Ik zeg het jullie nog eens: het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan.’” (Mt 19:24 NBV)

“het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan.’” (Mr 10:25 NBV)

Of men nu Lutheraan, Calvinist, Presbyter is of tot de Episcopalen, conformisten, onafhankelen of independenten behoort, zal men zelf de persoonlijke keuze moeten maken welke weg uit te gaan. Of men nu bij de familisten of bij Jansenieten, Orangisten or puriteinen behoort, zal men zelf moeten nagaan hoe het gesteld is met het eigen geloof en wat men werkelijk voor waar aan neemt. Het is namelijk zo dat velen geboren in een familie die een bepaald geloof na volgt en tot een kerkgemeenschap behoort, men makkelijk opgroeit in die geloofsgroep of kerk, zonder zich er bij al te veel vragen te stellen. Bepaalde zaken neemt men zo maar aan of komen helemaal niet op in de geest om er over na te denken. Zo kan men vanuit familiale tradite een wederdooper of baptist zijn (in een niet-trinitarische of trinitarishce Baptisten gemeenschap) of grootgebracht worden in een methodisten, een menisen of een mennonitische gemeenschap. Bij het opgroeien kan men dan wel eens in aanraking komen met andere geloofsgroepen, zoals remonstranten, hugenoten, socianen, heel klassieke maar ook heel progressieve gelovigen. Van oud-katholieken tot charismatische katholieken, kan men naar meer progressieve katholieken gaan of in een piëtistische gemeenschap terecht komen.

Soms krijgt men wel eens "twee geloven op één kussen".

Bent u een Katholiek of behoort u tot de Nederlandse Hervormden, ga na welke God u wenst te aanbidden en hoe u uw geloof wil omzetten in een waarheidsgetrouw geloof of wil u het liefst de goegemeente believen?

Relatie met God aanknopen

Toch zal het er op aan komen dat in de wereld van denominaties een keuze zal moeten maken die mede bepalend gaat zijn hoe u tegenover God wil staan. Want God verlangt een goede relatie tussen Zijn schepselen.

Als men vergiffenis wil krijgen voor begane fouten moet men zich ook bewust zijn van die fouten. Hierbij komt ook de kijk op wat de eerste mensen dachten over God en hoe zij tegenover Hem wensten te staan. Het komt er namelijk op aan dat u ook een bepaalde houding aanneemt tegenover de Goddelijke Schepper. Hij verlangt van Zijn schepselen namelijk dat zij Hem wél als de Allerhoogste God boven alle goden erkennen en Zijn Soevereiniteit als volwaardig respecteren.

Wij mensen moeten verkiezen de Enige Ware Soevereine God te volgen. Als dat inhoudt dat men van geloofsgemeenschap moet veranderen, omdat die zich niet aan die Enige Ware God houdt, dan moet dat zo wezen, en moet men de knoop doorhakken om van richting te veranderen, hoe moeilijk dat op het eerste zicht wel mag lijken.

Om waardig te zijn om de Genade van God te ontvangen, zal men bepaalde keuzes in het leven moeten maken. Uiteindelijk zal men moeten bewijzen niet van deze wereld deel te willen uitmaken maar van de wereld van God te willen zijn.

Bronnen van leven

Als levende schepsel kunnen wij rondom ons andere levende wezens aantreffen. Buiten de mens is er de natuur met haar planten en dieren. In al de levensbronnen die er op aarde zijn kan men, als men wil, het achterliggende meesterwerk zien.

Om genade te kunnen verkrijgen zal men De Ware Bron van leven moeten kennen en erkennen als levenslicht.

Voorziene bronnen

De Grootste Bron van leven" Het is die Is" of de "Ik Ben die ben" heeft zelf voorzieningen getroffen dat mensen voldoende bronnen van kennis tijdens zijn levensjaren zal kunnen tegen komen.

Het Godwezen "Ik ben die ben" heeft Zijn Woord gegeven tot ontstaan van dingen en voor de mensen die Hij in het geheel van de dingen plaatste. Alles wat God gezegd en gedaan heeft is door mensen van God netjes opgetekend zodat het nageslacht er kennis zou van kunnen krijgen. Die vele geschriften zijn gebundeld en dat verzamelwerk staat gekend als een Boek der boeken, de Bijbel, welk als een baken van kennis en openbaring van God, een bestseller aller tijden kon worden.

In dat Boek der boeken kan men zoeken naar waarheid, hoofdwaarheid, geloofsgrond, grondbeginsel, en na gaan wat de geloofszaak, geloofsvraag is en wat het geloofsbegrip, geloofsonderscheid moet inhouden.

Met dat boek in de hand kan men nagaan wat de dogma's van de kerken voorstellen en nagaan wat fantasie of Bijbelse Waarheid. Zo kan men na gaan wat er in de bijbel staat en hoe de Kerken dat uitleggen en nagaan in welke mate zij er ook naar leven. Door de geloofsstukken, geloofsleer of leerstukken en christenleer te vergelijken zal men kunnen inzicht krijgen waar de Kerkleer al of niet overeen komt en past in de zuivere leer.

De Bijbel moet als fundament voor het grondleerstuk en het geloofsgeheim optreden. Ook al mag het lijken of het een geheim of geheimenis inhoud, wan tde bijbel heeft helemaal geen geheimen. Als men duidelijk naar de woorden wil luisteren en ze aan neemt zoals ze er staan geschreven valt er niets wazigs of onbegrijpbaar vast te stellen. Dan hoeft men niet te spreken van dogmas of dingen die we zo maar zouden moeten aannemen, omdat ons menselijk verstand er niet bij zou kunnen.

Met wat we uit de Bijbel of Heilige Schrift kunnen halen moeten wij makkelijk een godsbegrip of godsbeeld kunnen vormen. zo zullen wij dan ook tot inzicht kunnen komen betreft de heilsbelofte of het heilsfeit. Door de bijbel te lezen zal men komen te zien waarom alles zo verlopen is en waarom we nu staan waar we zijn en wat er nog te verwachten valt. We zullen dan ook beseffen dat er een bepaalde tijdsorde is en een heilsorde met een verlossingsplan, verlossingswerk en rechtvaardigmaking.

Geen moeilijke studie nodig om genade te verkrijgen

In het Christendom zijn er heel wat kerken die spreken over een heiligmakende genade, dadelijke gratie, staat van genade, genadetroon, genadestoel, genademiddel, sacrament van genadeen vermelden daar bij graag de apostoliciteit, het godsgebod, de tien geboden, het Woord Gods. Sommigen hebben het over de decalogus, de vijf geboden en halen daarbij ook het kerkrecht en canoniek recht aan.

Er zijn ook kerken die beweren dat er een voorbeschikking, uitverkiezing, predestinatie, preordinatie is. Anderen stoelen zich op de bewering dat er alleen maar genade kan komen door diegenen te volgen die de 'godgeleerdheid' hebben om dat zij theologie, theognosie, theodicea, apologetiek, orthodoxie, christologie, christosophie, dogmatiek, gnosis, soteriologie, verlossingsleer, voldoeningsleer, genadeleer, pastoraaltheologie, dogmageschiedenis, bijbelleer en Bijbelbelkennis hebben opgedaan door biblistiek, bijbelcritiek, bijbelverklaring, bijbeluitlegging, bijbeluitlegkunde, schriftuurverklaring, exegese, hermeneutiek, Bijbelbeschouwing, patrologie, patristiek, symboliek en catenen gevolgd te hebben.Dit alles alsof God niet gestudeerden dan iets zou onthouden of niet de mogelijkheid zou geven om Zijn Woorden te begrijpen en dan geen kansen zou geven om Zijn Wensen goed te kunnen opvolgen.

Goede geloofsbronnen om genade te verwerven

Men kan er op aan dat God de mens zo lief heeft dat Hij niemand meer bevoordeligt dan een ander. Iedereen krijgt van God gelijke kansen. Hij houdt rekening met eenieders persoonlijk vermogen.

Hij heeft de wereld voorzien van meerdere geloofsbronnen en voorziet een godsopenbaring in meerdere talen zodat elk individu wel een openbaring of revelatie in de Schriftuur of een Schrift kan vinden in een taal die hij of zij spreekt of begrijpt.

God heeft Zijn Woord voorzien in de gewijde boeken, biblia, die als Bijbel in meerdere vertalingen over heel de wereld beschikbaar is. Men kan zich een huisbijbel, vulgata, Bijbelvertaling, familiebijbel, prentenbijbel, armenbijbel, rijmbijbel aanschaffen met of naast een psalmberijming, tekstenrol, zakbijbeltje, kinderbijbel, rollen of boeken met de grondtekst.

Het kan in een canon van de Heilige Schrift volgens eeen of andere kerkgemeenschap zijn en men kan spreken van de postille of van de canonieke en apocriefe boeken, de canon van de Heilige Schrift,of de Overlevering.In ieder geval zijn het woorden die door overlevering tot de mens zijn gebracht en hun weg vervolgen in volgende generaties door dat er zorgdragers zijn die dat Woord van God blijven verkondigen.

Predikers, dominees, pastors en priesters kunnen mensen zijn die het Woord naar mensen toe brengen en er over spreken. Naast het Goede Nieuws te brengen kunnen zij ook mensen helpen om beter inzicht te krijgen in de Bijbelse taal. Zij zijn slechts instrumenten in de Hand van God en moeten zo als dienaars van God optreden.

Maar iedereen moet er bewust van zijn dat de Bijbel de beste leerschool is om tot het Ware Geloof te komen, God best te leren kennen, en om te weten hoe men tot de Genade van God kan komen of deze genade kan verwerven alsook behouden.

Zuiverheid van geloof voor drager van genade

God verwacht niet dat u een godgeleerde, theoloog, dogmaticus, theologant, schriftkenner, bijbelkenner, biblist, bijbelverklaarder, bijbeluitlegger, exegeet, Bijbelleeraar, apologeet, canonist, geloofsrechter, inquisiteur of geloofsdwingeland zou worden. Maar Jehovah God verwacht dat u tot Hem zal willen komen als een kind tot zijn vader komt. God verlangt een eerlijke godvruchtigheid en een godgetrouwe houding.

God verwacht geen besluiteloosheid te zien maar wenst een duidelijke keuze te zien die als een zaad in goede aarde goed zal kunnen aangroeien en anderen tot geestelijk voedsel zal kunnen zijn.

Wankelbaarheid, wankel- moedigheid, onstandvastigheid, onbestendigheid, zijn dingen waarvan men zich moet ontdoen. Ook al kan er misschien bij aanvang nog ongedurigheid zijn mag dit niet leiden tot wispelturigheid, wuftheid, grilligheid, willekeur, nieuwigheidszucht of nieuwigheidsbejag. Men moet namelijk goed weten waarvoor men gaat en welk geloof men wil aanhouding. Bij God is er geen plaats voor heen en weer geloop of een dienen van meer dan één God.

Iemand die genade wil ontvangen moet dan ook bereidheid tonen om God te dienen boven mensen. Dat dienst zoeken moet gegrond zijn door een liefde voor God. Het is voor Hem dat men in dienst moet willen treden. Onder Zijn Heerschappij moet men dan klaar staan om Hem en anderen te dienen.Bij de genade hoort gehoorzaamheid aan Jehovah God.

Opstelling voor het verkrijgen van genade

Bij het willen verkrijgen van genade hoort de wil om zich afhankelijk op te stellen naar God toe. Altijd moet er dan ondergeschiktheid, onderhoorigheid, onderdanigheid, gebondenheid en gehoorzaamheid zijn naar de Allerhoogste Macht toe, Die boven alle mensen en alle soort regeringen staat.

Hierbij is het gene passieve bedoening want voor God is geloof zonder werken dood en diegene die werkt, wordt loon toegerekend. en de genadegave zal kunnen toekomen tot alle mensen, ongeacht hun rang of stand of hun geletterdheid. Maar eens men de genade heeft verkregen zal men ze ook moeten waar maken en niet als een dode letter moeten laten.

“Blijf in dat huis, en eet en drink wat men je aanbiedt, want de arbeider is zijn loon waard. Ga niet van het ene huis naar het andere.” (Lu 10:7 NBV)

“Iemand die zijn loon verdient, krijgt het niet als een gunst maar als een recht.” (Ro 4:4 NBV)

“Immers, niet door de wet ontvingen Abraham en zijn nageslacht de belofte dat ze de wereld in bezit zouden krijgen, maar door de gerechtigheid die het geloof schenkt.” (Ro 4:13 NBV)

“Hoor de klacht van het loon dat u de arbeiders die uw velden maaiden hebt onthouden. Het geroep van de maaiers is tot de Heer van de hemelse machten doorgedrongen.” (Jak 5:4 NBV)

“Nu heeft de Schrift voorzien dat God ook andere volken door geloof zou aannemen en daarom aan Abraham verkondigd: ‘In jou zullen alle volken gezegend worden.’” (Ga 3:8 NBV)

“Strijd de goede strijd van het geloof, win het eeuwige leven waartoe je geroepen bent en waarvan je in aanwezigheid van velen zo’n krachtig getuigenis hebt afgelegd.” (1Ti 6:12 NBV)

“Zo is het ook met geloof: als het zich niet daadwerkelijk bewijst, is het dood.” (Jak 2:17 NBV)

“Zoals het lichaam dood is zonder de ziel, zo is ook geloof zonder daden dood.” (Jak 2:26 NBV)

“Als uw hart gelooft, zult u rechtvaardig worden verklaard; als uw mond belijdt, zult u worden gered.” (Ro 10:10 NBV)

Zoeken om te vinden

Zoals dagbladen of kranten en andere tijdschriften goed nieuw kunnen aanbrengen, brengt de Heilige Schrift een ongelofelijk maar werkelijk Goed Nieuws.

Vooral de Messiaanse Geschriften of het Nieuwe Testament brengt meer klaarheid hoe er vergeving voor de eigen zonde kan verkregen worden en hoe wij vrij gekocht kunnen worden van de kwaal van de erfzonde.

Als wij de moeite nemen in ons leven om voldoende op te zoeken, te neuzelen, neuzen, snuffelen, opsnuffelen, bejagen, opsporen, azen op, opsnorren, naar (om) iets hengelen, ergens een angeltje uitwerpen, afzoeken, op avontuur uitgaan, afsnuffelen, afsnuisteren, scharrelen, of al was het de hele boel overhoop halen, om te kunnen vinden en niets te missen, vermissen, zodat we terecht kunnen komen waar onze Goddelijke Schepper ons wenst te zien, dan kunnen wij er op aan dat genade ons zal kunnen tegemoet treden.

Elk individu zal uiteindelijk zelf aansprakelijk gevonden worden voor de eigen keuze. Men zal die keuze niet kunnen afwimpelen op anderen.

Te vinden en te verwerven

In het leven kan het gerust zijn dat men nu en dan eens de 'trak kwijt is' of van een juiste weg afdwaalt. God heeft daar oog en alle begrip voor. Maar toch wenst Hij dat wij niet echt blijven talmen. Hij verwacht dat op een bepaald punt in ons leven wij de juiste keuze maken.

Die stap om te kiezen kan zijn wanneer wij voor het eerst de waarheid vonden of wanneer wij ze terug vinden.

Het verwerven van genade kan dus gebeuren bij een vinden of wedervinden bij het opdiepen van datgene wat we eerst niet zagen of over het oog zagen.

Om te verwerven moet men iets machtig worden, zich voorzien, zich aanschaffen of iets bekomen, terugbekomen, of komen aan het verkrijgen, van datgene wat er in het verschiet ligt.

Hetgeen waar een hele mensheid naar uit kon zien is de belofte die God al in de Tuin van Eden aan Adam en Eva gaf. Ook al werden zij uit de Tuin verbannen, konden zij hopen voor hun nageslacht dat er iemand zou komen die de Vloek van de dood zou verbreken.

Overwinning over dood te behalen

Om die overwinning over de dood te behalen moest er eerst iemand komen die in tegenstelling tot de eerste Adam en zijn ega, wel het volste vertrouwen in God zou stellen en volgens Zijn Wil zou leven.

Het vertrouwen van God zou moeten terugwonnen worden, zodat de mens zijn plaats in een heerlijk paradijs zou kunnen terug krijgen of herwinnen.

Het kwam of komt er niet op aan om iets te ontfronselen of af te snuisteren. Net als diegene die voor de herwinning ging dit ook niet voor zijn eigen zakken te vellen deed of voor eigen gewin. Hij die God voor ogen had was een man van vlees en bloed die niet op het vinkentouw zat, of voor zijn privé zou handelen, maar de vracht die hij zou beethebben zou delen met anderen.

Het ging er helemaal niet om er geld uit te strijken of een slagje te slaan voor zichzelf. Nergens ook moest dit gedaan worden om eigen schuld af te betalen, want die man van Nazareth bewees zonder schuld te zijn.

Als een lam bood de Nazareense Joodse leermeester Jeshua, nu beter gekend onder de naam Jezus Christus, zich aan God aan als een afbetaling voor de gemaakte fouten van alle mensen. Het is door zijn vrijwillige offergave dat God zijn loskoopoffer wenste te aanvaarden en dit zoenoffer nu ook voor iedereen als losgeld voor zonden kon dienen en vrijkoop bezorgde.

Met zijn overgave en dood aan de martelpaal bezorgde Jezus een overwinning over de dood.

Akte of daad van vergeving

Men heeft een daad waarbij men aangeeft iemands fout te ontzien of te vergeven. Het vergeven vraagt om het genade schenken of in genade aannemen en heeft op het oog iets kwijt te schelden of ten goede te houden.Men kan genade voor recht la ten gelden, verschonen van gebeurde zaken, en daarbij iemand begenadigen, gratificeeren, gratifieeren, pardonneeren of amnestieeren.Die vergevende partij moet bereid zijn om vergevingsgezind of vergeeflijk, onwraakzuchtig, onwraakgierig, placabel te zijn. Verschoonbaar, verschoonlijk, vergeeflijk, pardonnabel, excusabel optredend naar de andere partij kan er dan verzoening tussen beide partijen gebracht worden.

De andere partij kan om genade bidden (smeken, verzoeken) om dan genade te ontvangen (verwerven, vinden). Bij aanvaarding van hun verzoek tot vergiffenis kan dan vergiffenis of vergeving gegeven worden.

Met de schuldvergeving, begenadiging, genade, lijfsgenade, gratie, pardon, amnestie, genadebrief. vergevingsgezindheid, placabiliteit. verschoonlijkheid, verschoonbaarheid, vergeeflijkheid, wordt geacht dat de zaak als afgehandeld kan beschouwd worden en zal er dan niet meer op moeten terug gekomen.

Onwraakzuchtige God

Jehovah God heeft Zijn schepsels met een doel in het universum geplaatst. Hij had hun zelfs een hogere plaats gegeven dan de planten en dieren. Deze mochten zij namelijk in hun beheer hebben.

Het is niet omdat ze in verzet traden tegen Hem dat Hij hen nog iets zou nahouden, of nog iets in Zijn boekje zou zetten dat Hij op elk moment van de dag in aanrekening zou kunnen brengen.

Jehovah God is niet een God van wraak of verlustigt op een eeuwige marteling van Zijn kinderen, zoals sommige kerken in het Christendom hun leden wensen te doen geloven. Zij maken hun kerkleden of gelovigen bang met malle verhalen dat God mensen door een hellevuur voor eeuwig zou folteren. Hoe kan men dat van een liefdevolle vader verwachten. Dat strookt helemaal niet met het beeld van de Liefdevolle God dat de Bijbel ons voor houdt.

God heeft de eerste mens voor zijn fout gestraft en vraagt niet nog eens een vergelding of een wedervergelden.

“Het loon van de zonde is de dood, maar het geschenk van God is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Heer.” (Ro 6:23 NBV)

Met de dood betaalt men voor zijn fouten

“Want het loon, dat de zonde geeft, is de dood, maar de genade, die God schenkt, is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Here.” (Ro 6:23 NBG51)

In vroegere tijden is er al beslist dat men met de dood een afbetaling doet voor al hetgeen dat men verkeerd heeft gedaan. Dus moet er niemand meer iets betaald gezet worden. God is ook niet een god die kwaad met kwaad zou vergelden of iets veelvuldig wreken, zelfs niet gelijk met gelijk vergelden of iemand met gelijke munt betalen.

Wat men doet, blijft niet ongestraft. Het zal altijd terug naar de doener keren. Maar Gods oordeel en veroordeling tot de dood is al tot de mens gekomen. Als wij sterven hebben wij met onze dood voor onze fouten betaald en dan vergaan onze gedachten, vlees en bloed, om tot stof terug te keren. Wij zijn allemaal sterfelijk en na onze dood zullen wij gewoon vergaan of ontbinden zoals planten en dieren vergaan.

“17 Tegen de mens zei hij: ‘Je hebt geluisterd naar je vrouw, gegeten van de boom die ik je had verboden. Vervloekt is de akker om wat jij hebt gedaan, zwoegen zul je om ervan te eten, je hele leven lang. 18 Dorens en distels zullen er groeien, toch moet je van zijn gewassen leven. 19 Zweten zul je voor je brood, totdat je terugkeert tot de aarde, waaruit je bent genomen: stof ben je, tot stof keer je terug.’” (Ge 3:17-19 NBV)

“Weet dat alle mensenlevens mij toebehoren: zowel het leven van de ouders als dat van hun kinderen ligt in mijn hand, en alleen wie zondigt zal sterven.” (Eze 18:4 NBV)

“19 want de mensen en de dieren treft hetzelfde lot. Zoals een dier sterft, zo sterft ook een mens; ze delen in dezelfde adem. Dat is hun beider lot. Een mens is niet beter af dan een dier, want alles is leegte. 20 Alles gaat naar dezelfde plaats, alles is uit stof ontstaan en alles keert terug tot stof.” (Pre 3:19-20 NBV)

“Wie nog in leven zijn, weten tenminste dat ze moeten sterven, maar de doden weten niets. Er is niets meer dat hun loont, want ze zijn vergeten.” (Pre 9:5 NBV)

“Doe wat je hand te doen vindt. Doe het met volle inzet, want er zijn geen daden en gedachten, geen kennis en geen wijsheid in het dodenrijk. Daar ben je altijd naar op weg.” (Pre 9:10 NBV)

“Nee, het dodenrijk zal u niet loven, de dood prijst u niet, zij die in het graf zijn afgedaald verlaten zich niet op uw trouw.” (Jes 38:18 NBV)

Vrijspraak door één stervende

Het is wel zo dat er door één mens, de 1ste Adam de dood over alle mensen is gekomen, maar na zijn daad van verzet gaf God al een oplossing en kon de mens uitkijken naar een 2de Adam, die door zijn sterven de dood voor anderen zou overwinnen en ontbinden.

“Door één mens is de zonde in de wereld gekomen en door de zonde de dood, en zo is de dood voor ieder mens gekomen, want ieder mens heeft gezondigd.” (Ro 5:12 NBV)

“Als de dood heeft geheerst door de overtreding van één mens, is het des te zekerder dat allen die de genade en de vrijspraak in zo’n overvloed hebben ontvangen, zullen heersen in het eeuwige leven, dankzij die ene mens, Jezus Christus.” (Ro 5:17 NBV)

“Zoals door de ongehoorzaamheid van één mens alle mensen zondaars werden, zo zullen door de gehoorzaamheid van één mens alle mensen rechtvaardigen worden.” (Ro 5:19 NBV)

Jezus Christus die altijd de Wil van God heeft gedaan heeft zichzelf als Lam van God aangeboden. In zijn dood vinden wij de genade van Jezus Christus en de genade van God.

Doordat God Jezus' offerdaad aanvaarde is er door dat zoenoffer genade over iedereen gekomen. En dat is waar wij ons voor dankbaar moeten opstellen.

De genade van God is eigenlijk iets wat over ons komt als iets onverdiends. Er wordt in de geschriften van de apostelen over Gods genade [of onverdiende goedheid] gesproken als poikilos, wat betekent dat er geen ’kleur’ in de menselijke situatie is waarvoor Gods genade geen passend tegenwicht kan vormen.

De apostel Petrus merkt op dat er geen denkbare omstandigheid, crisis, noodsituatie of dringende behoefte is waar Gods genade geen raad mee weet en die door Gods genade niet overwonnen kan worden.
Er is niets in het leven waartegen Gods genade niet opgewassen is. Dit betekenisvolle woord poikilos herinnert ons duidelijk aan het bontgekleurde karakter van Gods genade, zodat zijn genade inderdaad in alle opzichten toereikend is.

Ook wij moeten dan van die genadegave gebruik maken, zeker nu wij dichter bij die eindtijd komen.

“7 Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden. 8 Heb elkaar vóór alles innig lief, want liefde bedekt tal van zonden. 9 Wees gastvrij voor elkaar, zonder te klagen. 10 Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. 11 Voert u het woord, laat dan Gods woorden doorklinken in wat u zegt. Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft. Want zo doet u alles tot eer van God, dankzij Jezus Christus, aan wie alle eer en macht toekomt, voor eeuwig. Amen.” (1Pe 4:7-11 NBV)

Onverdiende goedheid.

Charis

Het aangename en innemende

Het Griekse woord chaʹris komt in de Griekse Geschriften meer dan 150 maal voor en is, afhankelijk van de context, op diverse manieren vertaald. In alle gevallen is de kerngedachte van chaʹris of chesed bewaard gebleven, namelijk datgene wat aangenaam (1Pe 2:19, 20) en innemend (Lu 4:22) is.

“19 Het is een blijk van genade als iemand, doordat zijn aandacht op God gericht is, in staat is onverdiend leed te verdragen. 20 Immers, is er enige reden om trots te zijn wanneer u de slagen verdraagt die u als straf voor uw wangedrag krijgt? Het is echter een blijk van Gods genade wanneer u verdraagt wat u moet lijden voor uw goede daden.” (1Pe 2:19-20 NBV)

“Allen betuigden hem hun bijval en verwonderden zich over de genaderijke woorden die uit zijn mond vloeiden, en ze zeiden: ‘Dat is toch de zoon van Jozef?’” (Lu 4:22 NBV)

Bij uitbreiding heeft het in sommige gevallen betrekking op een liefdegave (1Kor 16:3; 2Kor 8:19) of op de weldadige wijze van het geven (2Kor 8:4, 6).

“Wanneer ik eenmaal bij u ben, zal ik degenen die u hebt uitgekozen om de gaven te overhandigen, met aanbevelingsbrieven naar Jeruzalem laten gaan.” (1Co 16:3 NBV)

“Bovendien is hij door de gemeenten in Macedonië gekozen om met ons mee op reis te gaan en ons te helpen bij dit goede werk, dat wij verrichten ter ere van de Heer en om onze goede bedoelingen te tonen.” (2Co 8:19 NBV)

“Uit eigen beweging hebben ze ons dringend verzocht mee te mogen doen aan de collecte, waarmee de heiligen in Jeruzalem zullen worden ondersteund.” (2Co 8:4 NBV)

“We hebben er dan ook bij Titus op aangedrongen dat hij dit goede werk, waarmee hij al bij u begonnen is, voltooit.” (2Co 8:6 NBV)

Het verdienstelijke aangename en dankbare

Andere keren heeft het betrekking op de verdienste, erkentelijkheid of dankbaarheid die men als gevolg van een bijzonder goedgunstige daad ontvangt.

“32 Is het een verdienste als je liefhebt wie jullie liefhebben? Want ook de zondaars hebben degenen lief die hen liefhebben. 33 En is het een verdienste als je weldaden bewijst aan wie weldaden bewijzen aan jullie? Ook de zondaars handelen zo. 34 En is het een verdienste als je geld leent aan degenen van wie jullie iets terug verwachten? Ook zondaars lenen geld aan zondaars in de verwachting alles terug te krijgen.” (Lu 6:32-34 NBV)

“Maar God zij gedankt: u was slaven van de zonde, maar nu gehoorzaamt u van ganser harte de leer waaraan u zich hebt toevertrouwd,” (Ro 6:17 NBV)

“Er is toch niemand die kwaad van mij kan spreken om wat ik eet, als ik God maar voor mijn eten dank?” (1Co 10:30 NBV)

“Maar laten we God danken, die ons door Jezus Christus, onze Heer, de overwinning geeft.” (1Co 15:57 NBV)

“God zij gedankt dat hij ons, die één zijn met Christus, in zijn triomftocht meevoert en dat hij overal door ons de kennis over hem verspreidt als een aangename geur.” (2Co 2:14 NBV)

“Ik dank God dat hij Titus net zo enthousiast over u heeft gemaakt als ik ben.” (2Co 8:16 NBV)

“Laten we God danken voor zijn onbeschrijfelijk geschenk.” (2Co 9:15 NBV)

“Ik dank Christus Jezus, onze Heer, dat hij mij kracht gegeven heeft en het mij heeft toevertrouwd hem te dienen,” (1Ti 1:12 NBV)

“Telkens als ik je in mijn gebeden noem, elke dag en elke nacht, dank ik God, die ik net als mijn voorouders met een zuiver geweten dien.” (2Ti 1:3 NBV)

Vertoonde goedheid, goedertierendheid of gunstigheid

Anderzijds wordt het woord chaʹris door de meeste Nederlandse bijbelvertalers overwegend met „genade” vertaald. Het woord „genade”, dat zo’n zeven verschillende betekenissen heeft, brengt bij de meeste lezers echter niet de gedachten over die in het overeenkomstige Griekse woord opgesloten liggen.Ter illustratie: In Johannes 1:14 zegt de Statenvertaling:

„Het Woord is vlees geworden . . . vol van genade en waarheid.”

Wat wordt hier met genade bedoeld? „Goedertierenheid” of „gunst” of nog iets anders?

De geleerde R. C. Trench zegt in Synonyms of the New Testament over chaʹris dat het de gedachte inhoudt van

„een vrijelijk bewezen gunst, zonder iets terug te eisen of te verwachten — zodat het woord aldus gepredisponeerd was om zijn nieuwe, nadrukkelijke betekenis te krijgen [die er in de christelijke geschriften aan wordt gegeven] . . ., om de algehele en absolute edelmoedigheid van de liefderijke goedheid van God jegens de mensen tot uitdrukking te brengen.

Derhalve legt Aristoteles wanneer hij [chaʹris] definieert, alle nadruk op dit ene punt, dat ze vrijelijk wordt geschonken, zonder iets terug te verwachten, louter voortspruitend uit de milddadigheid en edelmoedigheid van de gever” (Londen, 1961, blz. 158).

Joseph H. Thayer zegt in zijn lexicon:

„Het woord [chaʹris] houdt de gedachte in van goedheid die iemand onverdiend wordt betoond . . . de schrijvers van het N. T. gebruiken [chaʹris] hoofdzakelijk wanneer de goedheid wordt bedoeld die God betoont doordat hij zelfs aan degenen die het niet verdienen, gunsten bewijst, zondaars hun overtredingen vergeeft en hen uitnodigt om door bemiddeling van Christus eeuwige redding te aanvaarden” (A Greek-English Lexicon of the New Testament, 1889, blz. 666).

Vrije onverdiende gave

Charisma

Chaʹris is nauw verwant met een ander Grieks woord, cha·riʹsma, waarover William Barclay in A New Testament Wordbook (1956, blz. 29) zegt:

„De hele grondgedachte van het woord [cha·riʹsma] is die van een vrije en onverdiende gave, van iets dat de mens onverdiend wordt gegeven.” — Vgl. 2Kor 1:11, Int.

Wanneer chaʹris in bovengenoemde zin wordt gebruikt, namelijk met betrekking tot goedheid die iemand onverdiend wordt betoond, zoals terecht van de door Jehovah bewezen goedheden gezegd kan worden, is „onverdiende goedheid” een heel goed Nederlands equivalent voor de Griekse uitdrukking.

“Paulus koos Silas als reisgezel en vertrok eveneens, nadat de gelovigen hem aan de genade van de Heer hadden toevertrouwd.” (Hnd 15:40 NBV)

“Toen hij naar Achaje wilde afreizen, moedigden de leerlingen hem aan en gaven hem een brief mee voor de gemeenteleden met het verzoek hem gastvrij te ontvangen. Na zijn aankomst bleek hij door Gods genade een grote steun te zijn voor de gelovigen,” (Hnd 18:27 NBV)

“Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt.” (1Pe 4:10 NBV)

“Maar al moet u nog korte tijd lijden, God, de bron van alle genade, heeft u geroepen om in Christus Jezus deel te krijgen aan zijn eeuwige luister. God zal u sterk en krachtig maken, zodat u staande zult blijven en niet meer zult wankelen.” (1Pe 5:10 NBV)

“Met de hulp van Silvanus, die ik als een betrouwbare broeder beschouw, heb ik u deze korte brief geschreven, om u moed in te spreken en om u er nadrukkelijk van te verzekeren dat het werkelijk de genade van God is die u staande houdt.” (1Pe 5:12 NBV)

Onverdiende verloning

Rechtvaardigingsverklaring

Een werker heeft recht op datgene waarvoor hij gewerkt heeft, zijn loon; hij verwacht zijn loon als iets wat hem toekomt, als iets wat men hem verschuldigd is, en de betaling ervan is geen gift of speciale onverdiende goedheid.

“Iemand die zijn loon verdient, krijgt het niet als een gunst maar als een recht.” (Ro 4:4 NBV)

Maar ter dood veroordeelde zondaars (en wij allen worden als zodanig geboren) van die veroordeling te verlossen en rechtvaardig te verklaren, dàt is inderdaad goedheid die totaal onverdiend is.

“23 Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God; 24 en iedereen wordt uit genade, die niets kost, door God als een rechtvaardige aangenomen omdat hij ons door Christus Jezus heeft verlost.” (Ro 3:23-24 NBV)

“Als de dood heeft geheerst door de overtreding van één mens, is het des te zekerder dat allen die de genade en de vrijspraak in zo’n overvloed hebben ontvangen, zullen heersen in het eeuwige leven, dankzij die ene mens, Jezus Christus.” (Ro 5:17 NBV)

Redding eerst aan Joden aangeboden daarna aan niet-Joden

Mocht iemand betogen dat degenen die onder de regeling van het Wetsverbond werden geboren, hun doodsoordeel meer verdienden omdat zij door dat verbond als zondaars aan de kaak werden gesteld, dient men te bedenken dat aan de joden ook een grotere mate van onverdiende goedheid werd bewezen doordat redding het eerst aan hen werd aangeboden.

“20 En later is de wet erbij gekomen, zodat de overtredingen toenamen; maar waar de zonde toenam, werd ook de genade steeds overvloediger. 21 Zoals de zonde heeft geheerst en tot de dood heeft geleid, zo moest door de vrijspraak de genade heersen en tot het eeuwige leven leiden, dankzij Jezus Christus, onze Heer.” (Ro 5:20-21 NBV)

“Voor dit evangelie schaam ik mij niet, want het is Gods reddende kracht voor allen die geloven, voor Joden in de eerste plaats, maar ook voor andere volken.” (Ro 1:16 NBV)

Losprijs bewerkt door de zoon van God

Deze speciale uiting van onverdiende goedheid van Gods zijde jegens de mensheid in het algemeen bestond in de door losprijs bewerkte bevrijding van het doodsoordeel door middel van het bloed van Jehovah’s geliefde zoon, Christus Jezus.

“In hem zijn wij door zijn bloed verlost en zijn onze zonden vergeven, dankzij de rijke genade” (Efe 1:7 NBV)

“4 Maar omdat God zo barmhartig is, omdat de liefde die hij voor ons heeft opgevat zo groot is, 5 heeft hij ons, die dood waren door onze zonden, samen met Christus levend gemaakt. Ook u bent nu door zijn genade gered. 6 Hij heeft ons samen met hem uit de dood opgewekt en ons een plaats gegeven in de hemelsferen, in Christus Jezus. 7 Zo zal hij, in de eeuwen die komen, laten zien hoe overweldigend rijk zijn genade is, hoe goed hij voor ons is door Christus Jezus.” (Efe 2:4-7 NBV)

Redding tot alle soorten van mensen

Op grond van deze onverdiende goedheid brengt God redding tot alle soorten van mensen (Tit 2:11), iets waarover de profeten reeds hadden gesproken (1Pe 1:10). Paulus’ redenering en argumentatie is daarom steekhoudend:

„Indien het nu door onverdiende goedheid is, is het niet langer ten gevolge van werken; anders blijkt de onverdiende goedheid geen onverdiende goedheid meer te zijn.” — Ro 11:6.

Paulus maakte meer dan enige andere bijbelschrijver gewag van Gods onverdiende goedheid — meer dan negentigmaal in zijn veertien brieven. Hij noemt de onverdiende goedheid van God of van Jezus in de openingsbegroeting van al zijn brieven met uitzondering van de brief aan de Hebreeën, terwijl hij er in de slotopmerkingen van elke brief, zonder uitzondering, weer over spreekt. Andere bijbelschrijvers beginnen en besluiten hun geschriften soms met een soortgelijke vermelding. — 1Pe 1:2; 2Pe 1:2; 3:18; 2Jo 3; Opb 1:4; 22:21.

Paulus had alle reden om Jehovah’s onverdiende goedheid te beklemtonen, want hij was vroeger „een lasteraar en een vervolger en een onbeschaamd mens” geweest.

„Niettemin”,

zo verklaart hij,

„werd mij barmhartigheid betoond omdat ik onwetend was en in ongeloof handelde. Maar de onverdiende goedheid van onze Heer is buitengewoon overvloedig geweest, gepaard aan geloof en liefde die in verband met Christus Jezus is” (1Ti 1:13, 14; 1Kor 15:10).

Paulus verachtte deze onverdiende goedheid niet, zoals sommigen dat dwaas genoeg hebben gedaan (Ju 4), maar vol blijdschap aanvaardde hij ze met dankzegging en drukte ook anderen die Gods onverdiende goedheid hadden aanvaard, op het hart ’het doel ervan niet te missen’.

“Ik hecht echter niet de minste waarde aan het behoud van mijn leven, als ik mijn levenstaak maar kan voltooien en de opdracht uitvoeren die ik van de Heer Jezus ontvangen heb: getuigen van het evangelie van Gods genade.” (Hnd 20:24 NBV)

“Ik verwerp Gods genade niet; als we door de wet rechtvaardig zouden kunnen worden, zou Christus voor niets gestorven zijn.” (Ga 2:21 NBV)

“Als Gods medewerkers sporen wij u dan ook aan: laat de goedheid die hij u bewijst niet tevergeefs zijn.” (2Co 6:1 NBV)

Wij moeten zeer goed beseffen dat het door Jezus zijn goedheid en liefde voor ons is, dat wij nu van de Genade van God kunnen genieten.

“23 Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God; 24 en iedereen wordt uit genade, die niets kost, door God als een rechtvaardige aangenomen omdat hij ons door Christus Jezus heeft verlost.” (Ro 3:23-24 NBV)

De apostel Paulus toonde aan dat Christus’ loskoopoffer de weg opent voor tweeërlei hoop:

• enerzijds de hoop „op de aarde”,

• anderzijds de hoop „in de hemelen”.

Hij schreef:

„Het heeft God goedgedacht de gehele volheid in hem [Christus] te doen wonen en door tussenkomst van hem alle andere dingen weer met zich te verzoenen door vrede te maken door middel van het bloed dat hij aan de martelpaal heeft vergoten, ongeacht of het de dingen op de aarde zijn of die in de hemelen.” — Kolossenzen 1:19, 20.

Om een aandeel te kunnen hebben aan een van deze beide bestemmingen is het noodzakelijk een rechtvaardige positie voor Gods aangezicht in te nemen, en hierbij is veel meer betrokken dan alleen „in Jezus geloven”. Wat er precies bij betrokken is voor christenen die de hemelse hoop hebben en voor hen die hopen eeuwig in een paradijs op aarde te leven, zal in het artikel het Paradijselijk Koninkrijk worden beschouwd.