"De natuur bekijken leidt tot verwondering, werkelijk.
Wanneer u vogels of wilde bloemen bekijkt en niet een
zekere verwondering voelt, dan is er iets niet in orde."
John Maynard Smith
Door de tijdsgeest staan de meeste mensen niet meer stil bij de vele wonderbaarlijke fenomenen die we in de ons nog resterende natuur kunnen waarnemen. Geloven in wonderen is melig, te spiritueel en zeker niet wetenschappelijk. Want daar gaat het nu precies om. Alles wat het leven betreft 'kan' en zal op een wetenschappelijk verantwoorde manier verklaard worden zodat er geen ruimte meer rest voor verwondering. Zulk een stellingname vloeit voort uit het hardnekkige geloof in de hypothese die gepredikt wordt door de neo-darwinisten die aangevoerd worden door de nieuwe atheïsten zoals Richard Dawkins. Deze hogepriesters van de evolutiegedachte zijn zo doordrongen van hun eigen gelijk dat ze zelfs niet meer bereid zijn om nog over een alternatief van hun hypothese na te denken. Zij hebben het trouwens niet over een evolutiehypothese maar over een vaststaand feit indien ze over de oorsprong en evolutie van al wat leeft, spreken. Zij hebben wel voor alles een verklaring maar dat is nog wat anders dan bewijzen. Met de evolutiehypothese kan werkelijk alles verklaard worden zoals Karel van het Reve aantoont in "Een dag uit het leven van de reuzenkoeskoes".
'Bestaat er eigenlijk wel een biologisch eigenschap die geen voordeel oplevert? Als ik op het geheime landgoed waar ik dit schrijf een ree zie weglopen over een bruine akker, dan is de kleur van die ree een schutkleur. Als diezelfde ree door zijn witte achterwerk mijlenver op die akker te zien is, dan is dat opdat zijn jongen hem beter kunnen volgen. Bij kruis wint Maarten, bij munt verlies ik.'
'Zodra een soort overleeft weet men precies de eigenschappen aan te wijzen die tot dat overleven geleid hebben. En zodra een soort uitsterft weet men te vertellen waarom de arme dieren niet opgewassen waren tegen de strijd om het bestaan.'
Nog zo'n gedachtegang vinden we terug in het boek "Schitterend ongeluk of sporen van ontwerp?" (Cees Dekker, et al.):
Bij een bepaalde vogelsoort hebben de mannetjes een grote keel. Dat is een evolutionair voordeel, omdat de vrouwtjes een voorkeur hebben voor mannetjes die het best zijn toegerust voor het voederen van de jongen. Bij een andere vogelsoort laten de mannetjes zich juist helemaal niet in met het voeren van de jongen. Deze keer is het juist weer een evolutionair voordeel dat de mannetjes van het voeren afzien, omdat de vrouwtjes nu voorkeur hebben voor mannetjes die zich niet in de buurt van het nest vertonen, en zo de aandacht van prooizoekers trekken.
Dit is een zeer eenvoudige gedachte maar een methode die door de neo-darwinisten te pas en te onpas wordt gehanteerd om alles binnen het kader van hun hypothese te verklaren, zij het dan in een wetenschappelijk jargon.
Richard Dawkins, die de plaats heeft ingenomen van Thomas Huxley als Darwins bulldog beheerst deze discipline als de beste. The ENCODE Project Consortium heeft in Nature ("An integrated encyclopedia of DNA elements in the human genome," Nature, Vol. 489:57-74 (September 6, 2012)) de resultaten gepubliceerd van het ENCODE (The Encyclopedia of DNA Elements) project waarin staat dat 80% van het menselijke genoom dat niet codeert voor eiwitten niet kan bestempeld worden als pseudogenen of Junk-DNA maar dat dit deel van het genoom wel degelijk belangrijke biochemische functies vervult. In 2009 greep Dawkins in zijn boek "Het grootste spektakel ter wereld" het pseudogenen-idee aan om de tegenstanders van de evolutieleer nog eens spottend met pek en veren te besmeuren.
'De vraag waar pseudogenen toe dienen brengt creationisten in verlegenheid. Zelfs hun creatieve vernuft moet overuren maken om op de proppen te komen met een overtuigende reden waarom een intelligente ontwerper het pseudogen zou hebben gemaakt - een gen dat absoluut niets doet en in alle opzichten de indruk wekt een verouderde versie te zijn van een gen dat ooit iets deed - tenzij die ontwerper er doelbewust op uit was om ons voor de gek te houden. Pseudogenen daargelaten is het een opmerkelijk gegeven dat het grootste deel van het genoom (95% in het geval van de mens) er net zo goed niet zou hoeven zijn. - Ned. ed. 2009 p. 305'
In een debat op de BBC van 20 september 2012 met de rabbijn Jonathan Sacks werd Dawkins geconfronteerd met de bevindingen van het ENCODE project en hierop antwoord hij:
'I have noticed that there are some creationists who are jumping on [the ENCODE results] because they think that's awkward for Darwinism. Quite the contrary it's exactly what a Darwinist would hope for, to find usefulness in the living world ...
Whereas we thought that only a minority of the genome was doing something, namely that minority which actually codes for protein, and now we find that actually the majority of it is doing something. What it's doing is calling into action the protein-coding genes. So you can think of the protein-coding genes as being sort of the toolbox of subroutines which is pretty much common to all mammals -- mice and men have the same number, roughly speaking, of protein-coding genes and that's always been a bit of a blow to self-esteem of humanity. But the point is that that was just the subroutines that are called into being; the program that's calling them into action is the rest [of the genome] which had previously been written off as junk.'
Wat genetisch een grote stap voor de mensheid lijkt te zijn, is voor Dawkins slechts een kleine stap. Een zo groot wetenschapper als Dawkins vergist zich nooit, wij hebben zijn zienswijze van 2009 waarschijnlijk verkeerd begrepen.
Is er dan van evolutie geen sprake? Toch wel. Er zijn verschillende evolutiepatronen waar te nemen maar dan wel binnen een basissoort. Des te enger men het begrip 'soort' definieert, des te meer men kan spelen met evolutie. Voor de buitenwereld kan het allemaal mooi passend lijken en als de alumni unaniem hetzelfde credo aannemen, dan zal het toch wel waar zijn zeker. In die kringen is men het echter niet unaniem eens over de definitie van een taxonomische soort, zelfs niet op genetische basis. Hoe kan men dan correcte uitspraken doen over soortvorming? Een veelgebruikte tactiek van de neo-darwinisten is het doodzwijgen van goede kritieken op hun hypothese of het belachelijk maken van de tegenstanders. Degenen die niet in de evolutieleer geloven, zijn geen echte wetenschappers net zoals in het sprookje van 'De nieuwe kleren van de keizer' de stof die de oplichters aan de keizer voorstellen alleen zichtbaar is voor slimme mensen, en als wetenschapper moet je al heel wat lef hebben om niet bij de 'echten' te willen behoren! Iemand in de ban slaan is bij deze stellingname geen alleenrecht van religieuze groeperingen. Nochtans gaat het niet om een enkeling die roept in de woestijn. De groep van academici die met kennis van zaken de evolutieleer ter discussie stelt, groeit met de dag. Maar blijkbaar zijn wij nog steeds geneigd om te kiezen voor de stem van de grote massa. Iedereen kent de werken van o.a. Dawkins die met stapels in de boekhandel liggen. Dus zal de positie die hij inneemt wel waar zijn. Nergens vind je echter een exemplaar in diezelfde (populaire) boekhandel van Junker & Scherer, 'Evolutie - Het nieuwe studieboek'. Waarom niet? Is het geschreven door twee leken die beter een stationsromannetje zouden schrijven? Neen, het gaat om Dr. Reinhard Junker en Prof. dr. Siegfried Scherer, twee biologen. Het zullen wel geen echte zijn net zo min als die twaalf andere wetenschappers die aan deze publicatie hebben meegewerkt! De wetenschappelijke publicaties die de evolutieleer ter discussie durven stellen, zijn dan ook niet meer te tellen. Hiervan zijn 'Signature in the Cell' en 'Darwins' Doubt' van Stephen C. Meyer voor de neo-darwinisten de pijl in hun achilleshiel. Dit zal niet verhinderen dat de massa volgelingen van Darwin de andere kant blijft opkijken en blijft weigeren om de zo gekoesterde hypothese aan een kritisch onderzoek te onderwerpen. Het is echter niet de bedoeling om hier een welles-nietes-spel op te voeren want ook bij evolutionisten kan geloof bergen verzetten en is het vooral een (a)religieuze stellingname.
Wat de bezoeker wel mag verwachten, is een greep uit de vele wonderbaarlijke fenomenen uit onze natuur die getuigen van een grote intelligentie.
&&&&&&&&&&