Allah (c.c) Dışında Şeriat (Kanun) Koyan

Kanun koyan ile kanunu uygulayan arasında fark vardır. Zamanımızda kanun koyan, yasama organı olarak isimlendirilir. Kanunları uygulayan ise yürütme organı olarak isimlendirilir. Yürütme organı; yasama organının koyduğu kanunları yürürlüğe koyar.

Allah (c.c) dışında kanun koyan, bir şahıs olabileceği gibi, bir hayat sistemi, bir topluluk, bir parti, millet meclisi, bir din adamı, bir rahip veya din kisvesine bürünmüş bir şeyh ve bunlar gibi başka şeyler de olabilir.

Genel olarak şöyle diyorum: Bir şey hakkında Allah (c.c)’a muhalefet ederek helal veya haram, iyi veya kötü diyen veya sadece Allah (c.c)’ın hakkı olan kanun koyma yetkisinin kendisinde olduğunu iddia ederek heva ve hevesinin uygun gördüğü kanunları insanlara koyan kimse, kendisini Allah (c.c)’a denk kılmış ve tagut olmuştur. Müslümana farz olan şey; böyle bir kimseyi reddedip, tekfir etmektir.

Böyle bir kimse; Allah (c.c)’ın:

“Reddetmeleri emrolunmuşken ona muhakeme olmak isterler” (Nisa: 60) ayetinin hükmüne girer. Bu kimsenin kanunlarına muhakeme olan, Allah (c.c)’a ait olan teşri özelliğini ona veren ve ona itaat edip boyun eğen bir kimse, o kimseye ibadet etmiş olur. Oysa bu özellik sadece Allah (c.c)’a ait bir özelliktir. Kanun koyma, kanunlarına boyun eğilme hakkı sadece Allah (c.c)’a aittir. Bu konuda kendisine asla ortak kabul etmez. Allah (c.c) şöyle buyuruyor:

“O’nun, hükmünde hiçbir ortağı yoktur.” (Kehf: 26)

Her kim Allah (c.c)’tan başkasına kanun koyma hakkını verir ve ona muhakeme olursa işte o kimse, namaz kılsa, oruç tutsa ve müslüman olduğunu söylese de onun Allah (c.c)’tan başka bir rab ve ilah olduğunu kabul etmiş ve onu kendisine ilah edinmiştir. Böyle bir kimse için Allah (c.c)’ın şu sözü uygun düşer:

“Onlar hahamlarını, rahiblerini... Allah’tan başka rabler edindiler.” (Tevbe: 31)