Sevilla

                              Jan kwam terug met een gebroken stut                                                                          Moos, 1 jaar oud

Ze was half dood en zat onder de stookolie, weet ik nog. Na haar te hebben schoongemaakt, zette ik haar in de doos, die ik op een van mijn apparaten in de radiohut parkeerde met de gedachten dat als ze de nacht zou overleven, we wel verder zouden zien! De volgende morgen vond ik haar weer helemaal bij de tijd en besloot haar “Moos” te noemen (Je weet wel, van dat “biesen kistje”). Ik had blijkbaar van het begin af aan het idee dat het een poes was. De rest van haar leven in de Amsterdamse Kerkstraat is ze altijd “Moos” gebleven.

's Nachts sliep ze in mijn uniformpet op het AAT en overdag liep ze mij achterna of haalde het vel van mijn handen, als we weer eens een schijngevecht hielden in de radiohut. De KPN met haar reclamespotje van een kat, die in een mandje uit het raam wordt getakeld, is blijkbaar afgekeken van “Moos”. Ze woonde later namelijk bij familie van de kapitein in de Kerkstraat, parallel aan de Keizersgracht (een deel van ons bekend om de 'praktijkschool' van dhr. De Graaff). In de Kerkstraat stonden of staan de koetshuizen van de herenhuizen op de Keizersgracht, waar “Moos” bij oma in het achterhuis woonde. Als Moos, toen ze volwassen werd, te kennen gaf op avontuur te willen, liet oma haar in een mandje in de tuin van het erbij behorende herenhuis zakken. Hoe ze dan weer terugkwam, vertelt het verhaal niet, maar ik neem aan dat ze oma waarschuwde, als ze weer naar boven wilde.