Józef (pokój z nim) miał jedenastu braci. Dziesięciu starszych i jednego młodszego. Józef (pokój z nim) był bardzo dobrym i przystojnym chłopcem, a jego ojciec – Jakub (pokój z nim) bardzo go kochał. Jednak jego jedenastu braci było zazdrosnych, więc zdecydowali się zemścić się na Józefie (pokój z nim). Pewnego dnia zabrali go do głębokiej studni i wrzucili go do niej. Wzięli jego koszulę i umazali ją krwią owcy. Pokazali koszulę ojcu i powiedzieli: “Nasz brat, Józef, nie żyje. Zjadły go wilki.”
Jakub (pokój z nim) pogrążył się w żalu i bardzo płakał za swoim ukochanym synem. Lata mijały, a Jakub (pokój z nim) zestarzał się i oślepł. Ale wciąż mocno ufał Allahowi. Modlił się gorąco do Allaha i nigdy nie przestał mieć nadziei na to, że Józef (pokój z nim) wciąż żyje i pewnego dnia znów się spotkają. Jakub (pokój z nim) był pewny, że tak będzie. I miał rację, gdyż kiedy Józef (pokój z nim) znalazł się w studni, także modlił się do Allaha. Wtedy przybyła karawana kupiecka i przechodziła koło studni. Znaleźli Józefa (pokój z nim), wyciągnęli go i zabrali ze sobą do Egiptu. Tam sprzedano go na targu pewnemu człowiekowi i jego żonie, którzy nie mieli własnych dzieci.
Czasem tak się dzieje, że jakaś osoba zostaje niesprawiedliwie posądzona o przestępstwo, którego nie popełniła. To samo przydarzyło się Józefowi (pokój z nim), kiedy dorósł i stał się mężczyzną. Wsadzono go do więzienia, chociaż nie zrobił nic złego. Tylko Allah wie, co jest dobre dla człowieka i pomaga tym, którzy w Niego wierzą.
Wiele lat później, kiedy Józef (pokój z nim) był wciąż w więzieniu, Faraon z Egiptu miał sen, który bardzo go zaniepokoił. Powiedział do swoich dworzan: “Śniło mi się siedem tłustych krów, które zostały zjedzone przez siedem krów chudych, oraz siedem zielonych kłosów kukurydzy i siedem uschniętych.” Jednak nikt z dworzan nie potrafił wyjaśnić co ten sen oznacza. Wtedy Faraon dowiedział się, że uwięziony Józef (pokój z nim) wiedział jak go wyjaśnić. Posłał po niego, a on wyjaśnił: “Twój sen oznacza, że pierwsze siedem lat jakie nadejdą będą latami dobrymi, z obfitymi zbiorami, ale następnych siedem lat będzie złych, będzie wtedy panował głód. Dlatego powinieneś zbierać i zachowywać tak wiele zbóż jak tylko możesz podczas pierwszych siedmiu lat i przechować je na czas głodu.”
Faraon był bardzo wdzięczny Józefowi (pokój z nim) i poprosił go o pomoc w zwalczeniu głodu, gdyż zdał sobie sprawę z tego, że Józef (pokój z nim) był człowiekiem mądrym i zdolnym. Józef (pokój z nim) zgodził się i Faraon mianował go skarbnikiem i inspektorem magazynów w Egipcie.
Kiedy nadeszły ciężkie lata, głód dotknął także ludzi z kraju Józefa (pokój z nim). Bracia Józefa także byli wtedy głodni i przybyli do Egiptu. Chcieli kupić zboże z obfitych zasobów, jakie Józef (pokój z nim) zebrał w magazynach egipskich. Allah zaplanował, że gdy bracia dotrą do Egiptu, staną przed Józefem (pokój z nim). Najpierw nie rozpoznali go oni, gdyż myśleli, że dawno temu zmarł. Później jednak zrozumieli kim on był i poczuli się zawstydzeni tym, co zrobili wiele lat temu. Błagali go o wybaczenie, a on im wybaczył. Powiedział im: „Przyprowadźcie do mnie ojca.”
Kiedy bracia przyprowadzili ojca do Józefa (pokój z nim), ślepy staruszek był bardzo szczęśliwy. Zawsze wierzył, że jego syn wciąż żyje i nigdy nie przestał modlić się do Allaha. Ojciec i syn uścisnęli się. Było to dla nich cudowne spotkanie po tak długiej rozłące.
Później ojciec i bracia Józefa (pokój z nim) zostali w Egipcie. Stworzyli dużą rodzinę i mieli wiele dzieci. A z historii Mojżesza (pokój z nim) dowiecie się, kim te dzieci się stały.
Józef (pokój z nim), który był dobrym i szlachetnym człowiekiem i prorokiem Allaha, zawsze mówił Egipcjanom: “Powinniście czcić tylko Allaha. On was stworzył i chronił, oraz wybawił was od głodu. Musicie być Mu wdzięczni i czynić dobro.”
>DALEJ: Mojżesz (Musa)