ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ- ΕΝΑΡΞΗ ΝΕΑΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ



Με μεγάλη κατάνυξη και την φετινή χρονιά νέοι και έφηβοι της Σύρου γιόρτασαν την έναρξη της νέας ποιμαντικής χρονιάς της Ε.Κ.Ν.Ε. που πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα με το ετήσιο προσκύνημα τους στον λόφο, που δεσπόζει το Θεομητορικό προσκύνημα της Παναγίας Φανερωμένης που ευλαβούν όλοι οι Συριανοί πιστοί, προς τιμή του 8ημερου εορτασμού της γιορτής της.

Την φετινή χρονιά οι εμψυχωτές είχαν ετοιμάσει για τους νέους μια ιστορική περιπλάνηση στο παρελθόν, που βοήθησε μέσα από σημαντικές στιγμές να κατανοηθεί πως η πίστη έφερε την ευλάβεια, πως η πίστη μας στον Σωτήρα Χριστό, μας φέρνει στην ευλάβεια προς την Παναγία την Φανερωμένη, μητέρα όλων των Συριανών. Η αναδρομή στο παρελθόν ξεκίνησε από τον 14ο αιώνα και την εύρεση της εικόνας της Παναγίας στην Σύρο και αναφέρθηκε και η ανοικοδόμηση του σημερινού Ναού το 1900 και η ονομασία του σε Πανσυριανό Θεομητορικό προσκύνημα. Τέλος έγινε αναφορά σε 2 σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα εκεί κατά τα τελευταία χρόνια. Αρχικά η άφιξη του Εκλαμπρότατου π. Bernardin Καρδιναλίου Gantin το 1988 κατά της λήξη του Θεομητορικού έτους όπου για πρώτη φορά τελέστηκε η Θεία Λειτουργιά στον υπαίθριο χώρο που μόλις είχε διαμορφωθεί, με την παρουσία 3000 πιστών. Επίσης θυμηθήκαμε και την λαμπρή νύχτα της 15ης Ιουλίου του 1995, όπου ο Σεβ. π. Φραγκίσκος Παπαμανώλης, τότε Επίσκοπος Σύρου, χειροτονεί Ιερείς 3 Συριανούς νέους, ανάμεσά τους και ο σημερινός Επίσκοπος Σύρου Σεβ. π. Πέτρος Στεφάνου, ένα γεγονός ξεχωριστό που η χάρη του Θεού πλούτισε την επαρχία μας με αυτό το δώρο 3 νέων Ιερέων. Μέσα από τα λόγια του κ. Πέτρου Ρούσσου, που έδωσε την δική του μαρτυρία για αυτό το γεγονός, πως το είχε ζήσει ως νέος, τα παιδιά αισθάνθηκαν αυτό το Θεϊκό δώρο, πως το έζησε η εκκλησία της Σύρου και πιο συγκεκριμένα ένας νέος.

Όλα αυτά τα χρόνια η ευλάβεια μεγαλώνει και περνάει από γενιά σε γενιά, από τον παππού στον υιό και από τον υιό στον εγγονό, έτσι συμβολικά στο τέλος της βραδιάς ένας παππούς μεταφέρει μια καρδιά, σύμβολο της ευλάβειας μας, προς τον υιό του και εκείνος στην συνέχεια την μεταφέρει προς το δικό του παιδί που την φέρει τώρα σε συνοδεία πάντα με τον παππού και τον μπαμπά. Μέσα στην οικογένεια καλλιεργείται η πίστη που μας φέρνει και την ευλάβεια, έτσι η ευλάβεια εδώ και πολλά χρόνια περνάει από γενιά σε γενιά.

Έφηβοι και νέοι ολοκληρώσαμε την προσευχή μας και στην συνέχεια υπήρχε ένα ωραίο παιχνίδι για τα παιδιά. Στο τέλος είδαμε ένα βίντεο και θυμηθήκαμε όλες τις καλοκαιρινές μας στιγμές, την χαρά που μας χαρίζει η ΕΚΝΕ κάθε φορά, στιγμές που ζήσαμε στην κατασκήνωση του καλοκαιριού καθώς και στο ταξίδι μας στην Κρήτη.

Λ.Ξ.