Έρχεται η πρώτη πρόσκληση στους γονείς για το Camp, στο Πνευματικό Κέντρο «Άγιος Παύλος», στην Ποσειδωνία της Σύρου. Ένας χώρος στον οποίο πολλές κατασκηνώσεις έχουν διεξαχθεί με το καλύτερο αποτέλεσμα πρώτα απ’ όλα για τα παιδιά, εκείνα της ΣΤ΄ Δημοτικού που κάθε χρόνο προετοιμάζονται από τους εμψυχωτές τους για να ενταχθούν στα τμήματα της Ε.Κ.Ν.Ε. Ακολούθησε η απόφαση, και η συμπλήρωση της δήλωσης συμμετοχής των παιδιών. Ίσως δεν φαντάζονταν τι επρόκειτο να ζήσουν σε αυτό το Camp και πόσα πολλά θα πάρουν, παρέα με τους εμψυχωτές, τους ομαδάρχες τους.. παρέα με τον Δαυίδ.

Η μεγάλη μέρα λοιπόν έφτασε. Από τις 5 έως τις 7 Αυγούστου, ο αγαπημένος αυτός χώρος του «Αγίου Παύλου», γέμιζε κάθε πρωί με χαρούμενες, δυνατές φωνούλες, περιέργεια, ανυπομονησία και ενθουσιασμό. Το ταξίδι για τα παιδιά της έκτης τάξης, και δύο της Α΄ Γυμνασίου, ξεκίνησε γνωρίζοντας τον Δαυίδ ως άνθρωπο. Έμαθαν για τον τρόπο ζωής του, το θάρρος και τη δύναμη της θέλησής του, συνδυάζοντας αυτά τα χαρακτηριστικά με το όνομά του, που σημαίνει «ο αγαπητός του Θεού». Έτσι τον γνώρισαν αρχικά, ανακαλύπτοντας και τη σημασία των δικών τους ονομάτων που χαρακτηρίζει εσωτερικά τον καθένα.

Τη δεύτερη ημέρα, μελέτησαν σε μεγαλύτερο βάθος το παράδειγμα του Δαυίδ. Γνώρισαν την κλήση του, όταν το Πνεύμα του Θεού ήρθε επάνω του και έμεινε μαζί του, χρίζοντάς τον Βασιλιά του λαού του Κυρίου. Συνειδητοποίησαν ότι εκλέχθηκε Βασιλιάς γι’αυτό που είχε μέσα στην καρδιά του, και όχι για το πώς φαινόταν εξωτερικά, διότι εκείνη βλέπει ο Κύριος. Με αυτή την αφορμή, γνωρίστηκαν και τα παιδιά καλύτερα μεταξύ τους, κατανοώντας ότι ο Θεός δεν μας ξέρει μόνο με το όνομά μας, αλλά ξέρει και τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά μας, τον θησαυρό που κρύβουμε μέσα μας.

Στη συνέχεια του ταξιδιού τους, μέσα από τη γενναία πράξη του Δαυίδ να σκοτώσει τον Γολιάθ σύμφωνα με την ιστορία, τα παιδιά ανακάλυψαν και τη δύναμη του θάρρους, η οποία προέρχεται μέσα από τη βαθιά μας πίστη στο Θεό. Έμαθαν ότι πρέπει να δείχνουμε εμπιστοσύνη σε Εκείνον αλλά και σε εμάς, να του επιτρέψουμε να είναι ο πνευματικός μας καθοδηγητής σε κάθε βήμα της ζωής μας, και πως δεν χρειάζεται να φοβόμαστε γιατί είναι πάντα κοντά μας. Φθάνοντας στην τελευταία ημέρα, γιόρτασαν και ύμνησαν τον Κύριο με ενθουσιασμό, δημιουργώντας τη δική τους Κιβωτό της Διαθήκης, όπως ο Βασιλιάς Δαυίδ τη μετέφερε στην Ιερουσαλήμ. Κατασκεύασαν τα δικά τους μουσικά όργανα με μεγάλη χαρά, είχαν καταλάβει ότι η δύναμη της πίστης μας μπορεί να μας δώσει τελικά τη μεγαλύτερη ευτυχία και αξίζει να γιορτάσουμε γι’αυτό, όπως γιορτάζουμε και οποιοδήποτε άλλο γεγονός στη ζωή μας.

Το σίγουρο είναι, ότι ο Κύριος μας συντρόφευε σ’αυτό το όμορφο ταξίδι.. τον επικαλεστήκαμε με την προσευχή μας, και τον παρακαλέσαμε να ενδυναμώσει την πίστη μας και να μας δίνει πάντοτε δύναμη. Είναι ο οδηγός μας, και μέσω του Δαυίδ, μας δίδαξε ότι μέσα μας κρύβουμε πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε, ένα θάρρος πολύ μεγαλύτερο και ικανό να ξεπεράσει κάθε κατάσταση. Ιδιαίτερα σημαντικό, είναι και το ότι τα παιδιά, είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα όχι μόνο το διπλανό τους, αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό. Διότι ήρθαν σε επαφή με τις δυνατότητες, τις ικανότητές τους, τα όριά τους, με τις επιθυμίες και τους φόβους τους, στους οποίους πρέπει να σταθούν απέναντι με το δικό τους θάρρος και να νιώσουν γι’αυτό σιγουριά.

Μέσα με 3 μέρες, ίσως δεν θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι τα παιδιά θα ταξίδευαν πνευματικά στον δικό τους κόσμο, αλλά και στην όμορφη οικογένεια της Ε.Κ.Ν.Ε, για την οποία έμαθαν πολλά και προετοιμάστηκαν για την ένταξή τους στα νέα τμήματα. Δεν περιμέναμε ούτε κι εμείς ως εμψυχωτές, αυτές οι μέρες να γεμίσουν τόσο πολύ με χαρά την καρδιά μας, και φυσικά τα δικά τους χαμόγελα είναι το μεγαλύτερο δώρο μας.

Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν στο να αποτελέσει αυτή η κατασκήνωση, μία όμορφη ανάμνηση για κάθε παιδί.. και ευχόμαστε ο Κύριος να τα συντροφεύει πάντα και να καθοδηγεί την πίστη τους.

Κατερίνα Ρούσσου