ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΛΗΣΕΙΣ

Η εβδομάδα προσευχής για τις κλήσεις ολοκληρώθηκε και φέτος, γεμάτη από πνευματικά μηνύματα και ερεθίσματα για μια εσωτερική αναζήτηση και προετοιμασία για να «ακούσουμε» το κάλεσμα του Θεού και να επιλέξουμε την πορεία που θα μας οδηγήσει σε Εκείνον.

Η αγάπη του Θεού ακολουθεί κάποιες φορές ασύλληπτες διαδρομές, αλλά φθάνει πάντοτε σε αυτούς που αφήνουν τον εαυτό τους να τη δεχτεί.

Ο Ιησούς Χριστός, ο Αναστημένος, περνά μέσα από τους δρόμους της ζωής μας και μας βλέπει απορροφημένους από τις δραστηριότητές μας, με τις επιθυμίες μας και τις ανάγκες μας. Μας καλεί όμως να πραγματοποιήσουμε τη ζωή μας μαζί Του.

Μας καλεί να τον ακολουθήσουμε. Και το κάλεσμα αυτό μπορεί να φθάσει σε οποιαδήποτε στιγμή.

Ο Ιησούς Χριστός επαναλαμβάνει: «Έλα να με ακολουθήσεις» (Μκ. 10,21).

Να τον ακολουθήσεις σημαίνει να εναποθέσεις τη θέλησή σου στη θέληση του Ιησού Χριστού, να του δώσεις αληθινά το προβάδισμα, να τον τοποθετήσεις στην πρώτη θέση σε σχέση με όλα όσα αποτελούν μέρος της ζωής μας: οικογένεια, εργασία, προσωπικά ενδιαφέροντα, ο ίδιος ο εαυτός μας.

Σημαίνει παραδίνω τη ζωή μου σ’ Εκείνον, ζω μαζί του σε βαθιά οικειότητα, έρχομαι, μέσω Εκείνου, σε κοινωνία με τον Πατέρα «εν Πνεύματι Αγίω» και συνεπώς με τους Αδελφούς και τις Αδελφές. Και αυτή η κοινωνία ζωής με τον Ιησού Χριστό, είναι ο προνομιακός «τόπος» όπου αποκτώ την εμπειρία της ελπίδας και όπου η ζωή γίνεται ελεύθερη και πλήρης.

Η εβδομάδα των κλήσεων πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικές ενορίες, προσφέροντας τη δυνατότητα να συμμετέχουν πολλά και διαφορετικά άτομα, μεταδίδοντας το μήνυμα ότι το κάλεσμα του Κυρίου δεν απευθύνεται μόνο σε ιερείς και πνευματικούς αλλά και στους λαϊκούς.

Όλοι δέχονται ένα κάλεσμα από το Θεό. Αρκεί μόνο να βρούμε το χρόνο να το ακούσουμε και να το δεχθούμε. Η κλήση είναι ένα δώρο προς εμάς, μια αποστολή που μας βοηθάει να βρούμε το νόημα της ζωής πάντα σε σύμπραξη και με τη συνύπαρξη με τους άλλους.

Η κάθε ημέρας της εβδομάδας των κλήσεων, περιλάμβανε, μεταξύ άλλων και μια μαρτυρία από ανθρώπους που άκουσαν το κάλεσμα του Κυρίου και συμπορεύθηκαν μαζί Του. Μια μαρτυρία από έναν ιερέα, από έναν κατηχητή, από μια ενήλικη γυναίκα που βαπτίστηκε, από ένα άτομο ενεργό στις φιλανθρωπικές δράσεις ήταν η απόδειξη της ύπαρξης του Καλέσματος και η κινητήριος δύναμη να ενισχυθεί η πίστη όλων των παρευρισκόμενων, προετοιμάζοντας τους να δεχθούν και τη δική τους κλίση προς μια ευτυχισμένη και ουσιαστική ζωή.

«Νιώθω το Χριστό κάθε μέρα στη ζωή μου. Αλλά η στιγμή που τον ένιωσα ψυχή τε και σώματι κοντά μου ήταν όταν οι γιατροί με πληροφόρησαν πως θα γεννούσα ένα νεκρό μωρό αλλά εγώ προσευχόμουν καθημερινά στον Κύριο και μου έδωσε ένα υγιέστατο παιδί».

«Ό,τι κάνετε σε εκείνους, το κάνετε σε εμένα. Ήταν τα λόγια του Ιησού που «άκουσα» και αποφάσισα να τον ακολουθήσω»

«Το να «δίνεις», είναι αγάπη. Μέσα από την προσφορά παίρνεις παραπάνω αγάπη, παραπάνω ευτυχία».

Η πίστη μας θα δοκιμαστεί αρκετές φορές αλλά η αγάπη του Θεού θα είναι πάντα το άγιο Φως που θα φωτίσει τα σκοτάδια μας, θα είναι η μελωδία που θα διώξει τους φόβους μας και θα είναι ο λόγος που θα γεννήσει την ελπίδα στην καρδιά μας.

Οι κλήσεις γεννιούνται μέσα από την εμπειρία της προσωπικής συνάντησης με το Χριστό και τον ειλικρινή και γεμάτο εμπιστοσύνη διάλογο μαζί Του.

Μη φοβάστε να τον ακολουθήσετε. Με τον δικό σας τρόπο, μέσα από τη δική σας πορεία. Αφιερώστε Του μόνο λίγο χρόνο για να Τον ακούσετε και τότε θα βρείτε τη δική σας αποστολή που θα σας φέρει πιο κοντά στην ευτυχία.

Μαιρηλίνα Φρέρη