De Rhône is door al de regenval in heel Oost-Frankrijk gevaarlijk geworden door het vele wrakhout en massieve boomstammen die meegesleurd worden. We besluiten daarom niet te lang te varen en leggen aan op "Les Estères", waar we door een sympathieke havenmeester ontvangen worden. De vrij nieuwe haven heeft drijvende pontons en is veilig omheind.
De beschutte aanlegplaatsen zijn echter alle benomen. We liggen dus nog volop in de stroming.
We vertrokken voor een tochtje in Aramon, een dorp met ook een heel oude geschiedenis. Door de indijking van de Rhône in 1968 is er rondom er veel land gewonnen. De dorpskern heeft als het ware vestingwallen, maar dit zijn de vroegere aanlegkaaien. Getuige hiervan zijn de talrijke bolders en ringen. We aten er croissants in de degustatieruimte van een sympathieke lokale bakker, waar ook gratis internet-pc's stonden.
Toen we terugkwamen, meldde de bejaarde eigenaar van de Britse woonboot, de Gesina, naast ons gelegen, dat hij met veel moeite een aandrijvende boom van zijn boot had kunnen afhouden, maar dat die boom spijtig genoeg tegen ons achterdek was geknald. Peter sprong dan maar in het water om de schroeven en de aandrijving te controleren. Gelukkig vond hij geen schade.
Acheteraf vond ik toevallig zijn blog. Daar haalde ik van zijn septemberblad een 3-tal foto's af om in de fotoreeks te monteren.
' Avonds bezochten we in het dorp een leuk restaurantje "Les Olives". Het eten was er echter ondermaats.
De situatie op onze aanlegplaats was dus niet veilig, en we besloten maar om 's anderendaags zo vroeg mogelijk te vertrekken. Men verwachtte immers nog een komende zondvloed aan water en puin.