Open monumenten in Saint-Gilles

Op 18-09-2015 komen we aan in de sluis van Saint-Gilles. Eens daar voorbij, komen we op het rustige water van le Canal du Rhône à Sète.

Saint-Gilles heeft zoals alle steden rond de Rhône, een bewogen geschiedenis achter de rug. Deze gaat hier zelfs terug tot de 5e eeuw V.C. toen de Grieken hier een handelshaventje stichtten! Het nu godvergeten stadje was in de vroege middeleeuwen echter een waar religieus bolwerk, vierde op de wereldranglijst van bedevaartsoorden, na Jeruzalem, Rome en Santiago de Compostela.

's Anderendaags blijkt daar het WE van open monumenten in te gaan, met middeleeuwse feesten.

Eerst echter onze defecte motor verzenden met de Franse post. Relatief goedkoop, maar uiteindelijk duurkoop omdat achteraf bleek dat een vin afbrak tijdens het transport...

Fotoreeks.

Na uitproberen van de middeleeuwse wapens en wapenuitrustingen, verkennen we "het leven in de middeleeuwen". Peter verkende ook de lokale jonkvrouwen. Vera kocht een leuk leren etui voor haar smartphone.

In de namiddag sluiten we aan bij de gegidste tour van het klooster van Saint-Gilles. De westgevel van de kloosterkerk is een parel van de laat-Romaanse stijl (12e eeuw). Deze gevel is afkomstig van de hoogkerk gebouwd op de oorspronkelijke kloosterkerk, die nog te bezoeken is als de "crypte", waar men het (lege) graf van de heilige Egidius kan terugvinden. Deze kloosterkerk van 50 x 25 meter werd namelijk te klein voor het drukke religieus toerisme, soms ook op doortocht naar Rome en Santiago de Compostela ("Aragonroute"), de tempeliers en kruisvaarders naar Jeruzalem, etc. In de 14de eeuw werden van bij ons zogeheten strafbedevaarders gestuurd naar "sente Gillis in Provenchen". Ze bezochten er, in de crypte onder de kerk, het graf van de legendarische maar bij ons zéér populaire heilige Egidius of Gillis. Die bekendheid werd nog groter omdat St.-Gilles de eerste halte was langs de "Via Tolosana" (met vertrekpunt in Arles), een van de 4 grote Franse Jakobswegen naar Compostela.

Geklasseerd als UNESCO werelderfgoed.

Dit door de protestanten grotendeels verwoest benedictijnenklooster werd namelijk rond 680 gesticht door de heilige Egidius (Aegidius) of Gillis, een Griek van adellijke afkomst. Zijn vroomheid en wijsheid maakten hem zo bewonderd, dat hij voor de rust zijn land verliet en naar de monding van de Rhône trok. Hij leefde lange jaren in eenzaamheid, terwijl hij alleen met God sprak. Volgens de overlevering had hij daar slechts het gezelschap van een edelhert - zie de legende en spreuken.

De faam van zijn mirakels werd zo groot, dat hij in gans Frankrijk bekend werd. Zo zou hij de zoon van de vorst van Nîmes weer tot leven hebben gewekt. Toen iemand de maagdelijkheid van Maria in twijfel trok en daarover drie vragen in het zand schreef, bloeiden daar als antwoord van Egidius drie leliën uit de dorre grond op. Bij zijn dood hoorden de aanwezigen een engelenkoor de ziel van Egidius ten hemel voeren... Zijn feestdag wordt op 1 september gevierd. Egidius is de patroonheilige van Edinburgh, Graz, Neurenberg, Osnabrück, Brunswijk, Wollaberg, Sint-Gillis, Sint-Gillis-bij-Dendermonde en Sint-Gillis-Waas. Hij is ook de patroon van de herders, de jagers, de schipbreukelingen, de bedelaars, de kreupelen, de fysiek gehandicapten, de smeden, de kruideniers, de vetsmelters, van het hout, het bos en het vee en de paarden. Hij wordt aangeroepen voor allerlei onheil en ziekten.