Zoals gezegd van noord naar zuid en begint de reis in Hanoi, het is Juli en de temperatuur ligt zo rond de 35 graden in de stad dus duurt het even voor je geacclimatiseerd bent wat me mooi de tijd geeft om me te oriënteren.

Ik verblijf een paar dagen in de wijk "Old Quarter" waar de Franse invloed duidelijk terug te vinden is in de gebouwen. Het is druk op straat met al die scooters en auto's, maar dit is zuidoost Azië dus dat hoort erbij. Old Quarter is een van de plekken in Hanoi die je gezien moet hebben, het krioelt van de kleine ondernemingen die werkelijk van alles verkopen en de Vietnamese pho mag je niet missen. 

Hier draait het vooral om het toerisme en is het de stad om een paar dagen te verblijven. Hoi An heeft veel te bieden, waarvan de oude stad de publiekstrekker is.

Maar ook de stranden, het volle maan festival en de Japanse brug zijn een bezoekje meer dan waard.

Later op de dag koop Ik een busticket naar de volgende bestemming: Da lat!

Tijdens de rit valt het me op dat er nog steeds veel dode bomen staan, dit als gevolg van het sproeien met agent orange tijdens de oorlog.

Tegen de middag stopt de chauffeur in het centrum in de buurt van het  Da lat Central Hostel. Het heeft meer weg van een hotel dan van een hostel dus boek Ik een kamer voor 2 nachten.

Het is wel even wennen aan het andere klimaat, het is koud en het regent maar dat valt te verwachten in de bergen op vijftienhonderd meter boven zeeniveau. 

Bij de dame achter de receptie boek Ik een tour langs de highlights van de stad en 's morgens vroeg vertrekt de bus met een klein groepje mensen. De eerste stop is bij het treinstation, het is nu ingericht als een museum en niet meer in gebruik. Toen het vroeger werd geopend was dit het eerste station van Vietnam, de stationshal is gerenoveerd en buiten staat een stoomtrein blinkend op de toeristen te wachten.

Na een uurtje is iedereen wel uitgekeken en vertrekken we naar een "traditioneel" dorpje iets verderop. De armoede en de ellende is duidelijk zichtbaar. Als de gids me verteld dat alcohol en drugs hier een groot probleem is besef Ik me dat Ik naar andermans miserabele leven sta te kijken.

Als de rest ook weer in de bus zit gaat de rit door naar de volgende stop, een bedrijf waar zijde word gemaakt. Er word druk gewerkt en het hele proces van rups tot zijde word uit de doeken gedaan.

Rond het middaguur stoppen we bij een waterval om even iets te eten en te drinken. Als iedereen klaar is rijden we door naar een boeddhistische tempel, het ziet er oogverblindend uit en dat is niet zo vreemd want het is pas vijvendertig jaar oud.

De laatste plek waar we stoppen is Me Linh Coffee Garden, prachtig gelegen en met schitterende uitzichten word hier zeer speciale koffie gemaakt. De zogenaamde "weasel Coffe" wat eigenlijk geen wezel is maar een civetkat eet de koffiebonen en poept de pitten weer uit, deze worden opgevangen, gedroogd en tot koffie verwerkt. Gelukkig ben Ik geen liefhebber dus dit rondje sla Ik even over.

Terug in Da Lat eet Ik wat en kruip ver onder de dekens, het was een koude dag!!

Vandaag ga Ik me voorbereiden op de rest van de reis, kleren wassen tickets kopen en uitrusten. De bus naar Ho Chi Minh is keurig op tijd en een uur of zeven later sta Ik midden in de hoofdstad. Ook hier weer een enorme drukte dus de taxi naar het vliegveld is gauw gevonden, nog even wachten tot mijn vlucht vertrekt naar Cambodja. 

Kortom: Vietnam verrassend modern.