Suriname! Ik heb er vaak over nagedacht maar nu is het dan echt zo ver.

Na de nodige voorbereidingen te hebben getroffen en de blog van Joep en Marit te hebben doorgespit denk Ik klaar te zijn voor dit avontuur.

Het is zo'n negen uur vliegen en 's avonds landt het vliegtuig op Luchthaven Zanderij. De broeierige warmte heeft me al gauw te pakken maar gelukkig daalt de temperatuur in de loop van de nacht. Na een half uur wachten lijkt het er op dat de taxi die die mij op komt halen niet op komt dagen. Een vrouw die naast mij in het vliegtuig zat heeft hetzelfde probleem en samen regelen we vervoer naar Paramaribo. "Richting Blauwgrond graag" want daar staat de B&B die Ik vanuit Nederland heb geregeld. Eenmaal aangekomen blijkt dat er niemand thuis is, het bordje in de tuin met Sorry we're closed zegt genoeg. Het telefoonnummer dat Ik heb gaat na vier keer proberen in de prullenbak, morgen maar weer kijken. Gelukkig biedt m'n medepassagier me aan om een paar dagen  bij haar te bivakkeren en dat lijkt me een goed plan. Het is een typisch Surinaams houten huis ook wel Bruinzeelwoning genoemd. Om wat mobieler te zijn huur Ik een auto voor 15€ per dag en breng een bezoekje aan Fort Zeelandia.

Na Fort Zeelandia is Fort nieuw Amsterdam wel het bekendste fort.

Dit openluchtmuseum geeft je een kijkje in de geschiedenis van dit fort maar er is ook veel informatie te vinden over de verschillende culturen in Suriname en hun oorsprong. Omdat Fort Zeelandia niet meer voldeed aan de eisen werd dit verdedigingswerk in 1734 gebouwd om de achterliggende plantages te beschermen.

Toen het verdedigingswerk geen nut meer had heeft het nog jaren als gevangenis dienst gedaan.

Enkele jaren geleden is het omgebouwd tot museum. Ondanks dat er van het originele fort weinig meer over is, is het zeker de moeite waard om hier een halve dag aan te besteden. De looproute aangegeven door wegwijzers zorgt er voor dat je nix hoeft te missen en in het museumcafé kun je even chillen met een koud drankje.

's Middags ga Ik kijken bij één van de plantages die hoog op m'n lijstje staan, namelijk Mariënburg . Bij aankomst staan er al twee kampongbewoners te popelen om een rondleiding te geven en al wandelend word me uitgelegd hoe de geschiedenis zich hier heeft voltrokken. Bij de ingang staat een monument ter nagedachtenis aan de eerste Javanen in Suriname, een stukje verder staat de suikerfabriek. Het is een imposant gebouw en gezien de bouwvallige staat bijna niet te geloven dat deze in 1986 gesloten is.

Dit geld ook voor het lab dat achter op het terrein staat, grote delen van de gebouwen zijn gesloopt en alles wat enigszins waarde had is verkocht.

Naast het lab zijn de tandwielen van de suiker pers nog zichtbaar. Het is verbazingwekkend hoe de plantage in enkele decennia vervallen is en de natuur de overhand heeft genomen.

Vandaag staat een bezoek aan Nieuw-Nickerie op de agenda, het is zo'n 250KM op de Oost-Westverbinding. Onderweg stop Ik een paar keer  en na  een uur of vijf sta Ik op het Brassa plein, het centrale punt van de stad.

Eerst een slaapplaats zoeken en daarna de stad verkennen. Vlak bij het Brassa plein is de Nickerie markt waar je lokale producten kan kopen of gewoon even rond kan struinen. Ook zijn hier de meeste banken, hotels en supermarkten te vinden.

Na een heerlijke roti schiet me te binnen dat Ik de zonsondergang wil bekijken vanaf de Zeedijk, de dijk die Nieuw-Nickerie voorgoed beschermd tegen de Atlantische Oceaan.

's Avonds verteld de barman van het hotel dat natuurgebied Bigi Pan zeer de moeite waard is vooral om de rode Ibissen, en Ik beloof hem dat Ik er over na zal denken. 

De omgeving van de stad, ook wel de rijstschuur van Suriname genoemd heeft al een tijdje mijn interesse omdat hier de boeren van Suriname wonen. Al rijdend door de rijstvelden begint me de schaal duidelijk te worden, zo hier en daar staan enorme schuren waar de rijst wordt verzameld en verpakt voor transport.

Elke vrijdagavond is er een barbecue op de markt en het enthousiasme van mensen aldaar verleid me om er een kijkje te nemen voordat Ik m'n nest in duik. 

"Braamspunt" Tijdens de voorbereiding had Ik er van gehoord en vandaag ga Ik er een kijkje nemen. Ik rijd weer naar Leonsberg en kijk of daar een iemand met een tentboot ligt te wachten die voor mij de overtocht wil maken. Ik heb geluk en niet veel later vaar Ik al naar de plek waar de Commewijne en de Suriname rivier uitmonden in de Atlantische Oceaan.

Het is een zandtong die door de jaren heen afspoelt en weer aangroeit, ook leggen verschillende schildpadden hier hun eieren maar helaas ben Ik hier te laat voor.

Er staan een paar hutten van Guyaanse vissers en informatiehuisje over dit natuurgebied.