STEP 1. Imagine sitting in a movie theater, the lights dim, and then the movie starts. It is a movie of you doing perfectly whatever it is that you want to do better. See as much detail as you can create, including your clothing, the expression on your face, small body movements, the environment and any other people that might be around. Add in any sounds you would be hearing — traffic, music, other people talking, cheering. And finally, recreate in your body any feelings you think you would be experiencing as you engage in this activity.

STEP 2. Get out of your chair, walk up to the screen, open a door in the screen and enter into the movie. Now experience the whole thing again from inside of yourself, looking out through your eyes. This is called an “embodied image” rather than a “distant image.” It will deepen the impact of the experience. Again, see everything in vivid detail, hear the sounds you would hear, and feel the feelings you would feel.

STEP 3. Finally, walk back out of the screen that is still showing the picture of you performing perfectly, return to your seat in the theater, reach out and grab the screen and shrink it down to the size of a cracker. Then, bring this miniature screen up to your mouth, chew it up and swallow it. Imagine that each tiny piece — just like a hologram — contains the full picture of you performing well. Imagine all these little screens traveling down into your stomach and out through the bloodstream into every cell of your body. Then imagine that every cell of your body is lit up with a movie of you performing perfectly. It’s like one of those appliance store windows where 50 televisions are all tuned to the same channel.

POLISH:

KROK 1. Wyobraź sobie, że siedzisz w kinie, światła przygasają, a potem zaczyna się film. To film, w którym robisz doskonale to, co chcesz robić lepiej. Zobacz jak najwięcej szczegółów, w tym ubranie, wyraz twarzy, drobne ruchy ciała, otoczenie i inne osoby, które mogą być w pobliżu. Dodaj dowolne dźwięki, które będziesz słyszeć — ruch uliczny, muzykę, inne osoby rozmawiające, wiwatujące. I na koniec, odtwórz w swoim ciele wszelkie uczucia, których myślisz, że będziesz doświadczał podczas wykonywania tej czynności.

KROK 2. Wstań z krzesła, podejdź do ekranu, otwórz drzwi w ekranie i wejdź do filmu. Teraz przeżyj wszystko ponownie z wnętrza siebie, patrząc twoimi oczami. Nazywa się to „obrazem ucieleśnionym”, a nie „obrazem odległym”. Pogłębi to wpływ doświadczenia. Ponownie zobacz wszystko w żywych szczegółach, usłysz dźwięki, które usłyszysz, i poczuj uczucia, które byś odczuwał.

KROK 3. Na koniec wyjdź z ekranu, na którym nadal widać obraz przedstawiający Twoje doskonałe wykonanie, wróć na swoje miejsce w kinie, sięgnij, chwyć ekran i zmniejsz go do rozmiarów krakersa. Następnie podnieś ten miniaturowy ekran do ust, przeżuj go i połknij. Wyobraź sobie, że każdy maleńki element — podobnie jak hologram — zawiera pełny obraz tego, jak dobrze sobie radzisz. Wyobraź sobie wszystkie te małe ekrany wędrujące w dół do żołądka i wychodzące przez krwioobieg do każdej komórki twojego ciała. Następnie wyobraź sobie, że każda komórka twojego ciała jest oświetlona filmem, w którym grasz doskonale. To jak jedna z tych witryn sklepowych, w których 50 telewizorów jest dostrojonych do tego samego kanału.