2.1 Psychosociale ondersteuning: ACUTE fase

Als hulpverlener verantwoordelijk voor psychosociaal welzijn hou je rekening met volgende zaken:

• Nu (maart 2020) bevinden we ons in de acute fase van een trage crisis.

• We bevinden ons allemaal in de gevarenzone. Daar waar we in normale omstandigheden iemand in veiligheid brengen en dan ondersteunen kan dit hier niet.

• Het ergste moet nog komen.

• De reactie op onzekerheid is angst, ongerustheid over familieleden, machteloosheid. Deze is langdurig aanwezig maar minder sterk dan bijvoorbeeld bij een ontploffing.

• Als hulpverlener focussen we in deze fase op het management van de angst- en stressreacties. Mensen, burgers én hulpverleners hebben nood aan informatie, praktische tips en adviezen met de situatie om te gaan.

• Enkele zijn:

  • Het gevoel van veiligheid verhogen door de instructies te volgen (was je handen, blijf binnen, ...)

  • Het gevoel van rust vergroten door te temporiseren, kennis en inzicht te hebben in het vreemde van de crisis, de reacties wat te aanvaarden.

  • We stimuleren wat mensen zelf kunnen doen. We stimuleren om zelf suggesties te doen. Het maken van maskers is een voorbeeld. Maar thuisblijven ook.

  • We hebben aandacht voor de verbondenheid met familie, collega's en buurt. Ook acties als "applaus voor de hulpverlener" passen hier in.

  • Tenslotte hebben we aandacht voor de toekomst of hoop. #samenerdoor is hiervan een voorbeeld.

• Lees verder: 2.1.1. Adviezen voor de bevolking