Eerstelijnswerkers (inclusief verpleegsters, artsen, ambulancechauffeurs, e.a.) kunnen extra stress ervaren tijdens de COVID-19-uitbraak omwille van:

• Stigmatisering van degenen die werken met COVID-19-patiënten

• Strikte veiligheidsmaatregelen:

  • Fysieke belasting van beschermende uitrusting

  • Fysieke isolatie waardoor het moeilijk is iemand te troosten die ziek is of in nood verkeert

  • Constant bewustzijn en waakzaamheid

  • Strikte procedures om spontaniteit en autonomie te voorkomen

• Hogere eisen in de werkomgeving, waaronder lange werktijden, hogere patiëntenaantallen en up-to-date blijven met beste praktijken naarmate informatie over COVID-19 zich ontwikkelt

• Verminderde capaciteit om sociale ondersteuning te gebruiken als gevolg van intensieve werkschema's en stigma binnen de gemeenschap naar eerstelijnswerkers

• Onvoldoende persoonlijke of energiecapaciteit om elementaire zelfzorg te implementeren

• Onvoldoende informatie over de langdurige blootstelling aan door COVID-19 geïnfecteerde personen

• Vrees dat eerstelijnswerkers COVID-19 zullen doorgeven aan hun vrienden en familie als resultaat van hun werk

Ga naar: 1.4 Langere termijn impact op bevolking.